Yaramaz Bir Çocuk 1.kısım

532 16 1
                                    

Sabah kimselere görünmeden bisikletime binip sahil kenarında sürdüm. Hava soğuktu güneş hafif, kötü bir rüzgar vardı. Bir kenarda durup simit ve çay aldım. Çayın sıcaklığı huzur, simit ise her şeyi unutturabilir bir güce sahipti benim üstümde. Dün olan biten her şey gerçek miydi? Ömer dönmüş muydu? Eve döndüğümde her şey eskisi gibiydi, kahvaltı yapıyorlardı. O hiç bir şey olmamış yaşanmamış gibi hayatına devam ediyordu.

"Günaydın gelsene kaynanan seviyormuş, sucuklu yumurta var, sen seversin" dedi Ömer, gülerek.

"Seviyordum. Sevmiyorum artık. Restoranı ben açacağım üzerimi değiştirip çıkarım" diyerek merdivenlere yöneldim.

Lavaboya gittim gözyaşlarımı serbest bıraktım. Ne zaman benden bir şey rica etse bana sucuklu yumurta yapardı. Yüzümü yıkayıp kuruladım. Odama gidip üzerime mavi bir tülüm giydim. Aşağa indiğimde Serdar Ömer seni bırakır dedi ama ben kulak asmadım. Evin anahtarını aradım ama bulamadım.

"Evin bende ki anahtarı nerede Nihan?"

"Vallah bilmiyorum kızım!" bağırdı Nihan.

"Bunu mu arıyordun?" elinde anahtarımı sallayan Ömerdi.

"Ver şunu lütfen!" bağırmıştım ona.

"Seni ben götürüyorum ve orada sana yardım edeceğim" diyerek evden çıktı.

Sinirliydim onun peşinden gittim. Restorana değil başka bir eve gelmiştik. Kapıdan biri ona anahtar verdi o da alıp motora bindi.

"Ömer n'olur dur artık. Ver anahtarımı gideyim."

"Çok...güzel olmuşsun daha-" durdu devam etmedi.
"Hadi arkama atla gidelim".

Dediğini yaptım ve restorana gittik. Akşam olmuştu hala müşteri vardı.

"Kaçırayım mı seni buradan?" diye sormuştu Ömer.

"Öyle bir güce mi sahipsin?" diye soru yönelttim ne diyecekti merak ediyordum.

"Bende daha ne mücevherler var bilmiyorsun bile. Hadi gel" bana elini uzattı ben de tuttum çünkü bugün düşünmek yok. Çıkarken restoranı Salih'in kapatmasını söyledim.

Sabah gittiğimiz eve götürdü adamı yollayıp içeri girdik. İçerisi sıcak ama güzeldi. Salonu geniş mutfağa dört kişinin rahatlıkla kullanabileceği kadar büyüktü.

"Burası kimin?"

"O soruyu sonra cevaplıcam, merak etme tanıdık birinin" diye geçiştirdi. "Beğendin mi?" diye sordu "Güzel ev allah nazarlardan saklasın" dedim. "Kıyafet var mı burada yoksa eve gidelim". Üst katta soldan ikinci odaya götürdü kendisi aşağa indi. Rahat ama güzel bir askılı tişört altına da şort giydim saçlarımı da açtım.

Son ÖpücükHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin