BLACK HEART <3 [FIN]

Epilogue + Author's Note

SA LAHAT NG READERS NG BH I NEED YOUR COMMENTS SA EPILOGUE SANA PAGBIGYAN NIYO AKO HAHAHA! SABIHIN NIYO LAHAT NG NARARAMDAMAN NIYO SA STORY NA ITO PLEASE :)

Epilogue

Halos magi –isang taon na kami ni Saito simula noong ikinasal kami dalawa, hindi kami ikinasal sa simbahan kundi sa isa lamang judge pero ginanap ito sa tabi dagat in short beach wedding ang kasal namin. Kinikilig pa rin ako pagnaalala ang kasal namin dalawa.

  Napahawak ako sa tyan ko medyo lumalaki na nga ito. Limang buwan na rin noong malaman namin na buntis ako. Hanggang ngayon hindi ko pa rin maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko. Ganito pala ang feeling na makasama sa panghabang buhay ang tao mahal mo at ngayon magkakaroon na ng bunga ang pagmamahaln ninyo. Malaki ang pasasalamat ko sa dyos na ibinigay niya sa akin ang lahat. Lalo na ang lalaki walang iba ginawa kung hindi ang mahalin,alagaan at protektahan ako.

“Inoue, dahan dahan lang sa pagbaba sa hagdan” pag alalay sa akin ni Taki. Natatawa na lamang ako kase isa pa ito kaibigan ko, grabe din ako alagaan. Sila mama Rebeka and Lucia nasa sala at hinihintay ako  dahil ngayon ang check up ko ulet sa doctor para sa pagbubuntis ko. Sila ang sumama sa akin ngayon. Wala kase si Saito nasa out of town siya dahil sa trabaho niya pero maya mayang gabi nandito na siya at magkasama na naman kami ulet. Hindi ko nga alam doon napansin ko lang halos three weeks na siya lagi busy at umaalis kaya naman lagi niya pinapapunta dito si Taki upang samahan and bantayan ako. Pumapayag naman si Taki dahil hindi rin daw siya mapapalagay kung mag isa lang ako sa bahay. Napakaswerte ko talaga at meron akong kaibigan na lagi nandiyan sa akin.

“Okay, let’s go?” pagyaya ni Mama Lucia. Makikita ang kaligayahan ng dalawa ko Ina habang nakatingin sa akin at sa kanilang magiging apo. Napahawak ako sa tyan ko at wari kinakausap ang aking anak sa isipan ko. “Napaka swerte mo dahil dalawa ang lola mo” .Nginitian ko sila pareho at tumingin kay taki na ngayon ay nasa labas habang nakasakay sa sarili nito sa sakyan at tinatawag na niya kami.

“Inoue,Tara na”-Taki. Napahawak ulet ako sa tyan ko at muli ibinulong kay baby na “ Napaka swerte mo dahil meron ka Aunt na maalaga at mapagmahal”. Pumunta na nga kami sa Clinic upang magpacheck at Masaya ako na malaman na healthy an gamin baby ni Saito. Kumain muna kami sa labas bago tuluyan umuwi sa bahay medyo napagod na rin ako. Mga 3pm na kami nakabalik sa bahay ng malaman ko na hindi ko pala dala ang cellphone ko. Kaya naman nagtungo ako sa kwarto upang kunin ito. Sigurado ako na magagalit talaga sa akin si Saito dahil marami na iyon tawag o text. Nang makita ko ang phone ko, hindi nga ako nagkamali dahil ang dami niya missed call. Nako lagot ako sa kanya kaya naman dali dali ko denial ang  number ni Saito at nagtataka ako kase out of coverage area. Himala, first time ito na low batt ata si Saito or wala signal sa lugar nito. Bumaba na lang ako at pumunta kena mama at Taki upang makipagkwentuhan. Habang nagkw-kwentuhan kami hindi ko alam kung bakit hindi ako mapakali at tangi nararamdaman ko ay kinakabahan ako. Hindi ko maintindihan ang sarili ko pero ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Muli ko kinuha ang cellphone and I dial his number pero ganon pa rin ang result. Hindi na ako mapakali pero hindi ko lang pinapahalata kena mama. Pumunta na lamang ako sa dinning area upang uminom ng tubig baka sakali kumalma ang puso ko. Medyo kanina umaga ko pa ito nararamdaman pero binabali wala ko lang ito.

Nabitiwan ko ang hawak hawak ko baso dahilan upang mabasag ito noong marinig ko ang boses ni Uncle Juro.

“Inoue?! INOUE” Kulang na lamang ay masira nito ang pinto namin. Nagkatinginan kami ni Taki at siya na ang tumayo upang buksan ang pinto.