Royal Game

Prologue

"David!" Tinawag ko siya. Nandito kami ngayon sa basketball court. At dahil apat lang silang magkakasama doon sa bleachers, nag-echo ang aking sinabi. Mukhang kakatapos lang ata nilang maglaro.

He looked at me with confusion, pero lumapit naman siya.

"What?"

"Playboy ka diba?" Sabi ko sa kanya habang pinapaikot- ikot ang susi ko.

"Yeah so?" Proud pa siya ah. He said that with his confused look. Nagtataka siguro to kung bakit ko siya inapproach.

"So why don't we play a game?" Tinigil ko ang pag-ikot ko ng susi. I mischievously smirked at him.

"Ano ba yang sinasabi mo?" sabi niya sa akin.

"Oh come on don't play innocent!" at pinaikot muli sa kamay ko ang susi. "Alam mo na. Let's act as if we're together. Magpaplay fight tayo, magu-usap magdamag, we'll greet each other good morning, we'll walk together, hold each other's hands, magkakaroon ng endearments and go on dates... Something like that." Tumingin siya sa akin na para bang nahihibang na ako sa sinasabi ko.

"Oh and I almost forgot, whoever falls in love LOSES." Paghamon ko sa kanya.

"And why are you doing this?" tanong niya sa akin at humalukipkip.

"To prove who's a better player." simpleng sagot ko at humalukipkip din.

"Oi pare! Mukhang titiklop ka dyan kay Victoria ah! Hahaha!" sabi nung isa niyang kasama na hindi ko kilala.

"Huh? You think?" sagot niya sa kanyang kasama. Bumaling naman siya sa akin ng tingin. "Deal." sabi niya at nakipagshake hands sa akin. Tinanggap ko naman ito.

Kilala ako dito sa school namin na playgirl. Halos lahat ata ng babae galit na galit sa akin dahil pinagkakarandapaan ako ng mga lalaki kahit alam nilang playgirl ako. Kasalan ko bang pinanganak akong maganda. Besides, life is a game. Nasa sayo ang desisyon kung magiging player ka o kung ikaw ang paglalaruan. That's what Victoria de la Vega sees in life. Thats how I see it. Kaya ako, napagdesisyunan kong maging player dahil ayoko nang masaktan ulit.