Ertesi sabah,cemin sarsmalarıyla uyanmıştım''Canan uyan Canan'' gözlerimi hafif aralayarak yatakta doğrulup ceme yöneldim.''Uf ne var cem ya böylemi uyandırılır insan hiç.'' ''Ya kızım boşver az önce ekmek ve kahvaltılık almak için markete gidicektim dışarı çıktım kimsecikler yoktu arbayla giderken de dışarda bir kızın bi çocuğu yediğini gördüm lan Neler oluyor?'' Cem in içi fesattır böyle biraz sapıktır ben yeme işini farklı anlamıştım ''Ya kanka ya sapık mısın bunun için mi uyandırdın beni kız çocuğu yiyomuş puhee pis sapık'' ''Ya gerizekalı öyle değil bildiğimiz yiyodu lan yoksa hannibal gerçek mi oldu(yazılışını bilmiyom kusura bakmayın^^)'' Aslında biraz korkmaya başlamıştım.Dün gördüğümüz adam şimdi de bu.Allahım neler oluyordu burda.''Ya cem onu bunu bırak ben acıktım hadi kahvaltı yapalım.'' diyerek konuyu değiştirdim.Korktuğumu belli etmek istemiyordum.Cem başını onaylarcasına salladı.Ben yüzümü yıkıyana kadar cem kahvaltıyı hazırlamıştı bu konu üzerine konuşuyorduk.''Acaba bu olanlar rüya mı cem lütfen öyle olsun.'' ''Bilmiyorum canan bilmiyorum.'' Bu gün nöbet yok dimi normal iş günü'' ''Aa evet evet'' ''Ben işe gitmeyi hiç mi hiç istemiyorum.'' ''Aynen ya ama gitmeliyiz''
Kahvaltı bitmişti.Cemle birlikte yola çıkmıştık.Hastaneye doğru gidiyorduk etraf bomboştu.Yolda giderken terkedilmiş arabalar görmüştük.Acaba hükümetin bi oyunu mu bu.Kendi iç sesimle savaşıyordum.Sonunda hastaneye gelimiştik.Hastanede bomboştu.Soyunma odalarına girip üstümüzü değiştirip hastane kıyafetlerini giydik.Beraber sorumlu olduğumuz bölüme doğru ilerliyorduk.Cem bana alnında ki izin hikayesini anlatıyordu.''İşte hep allahın bulutlar olduğuna inanırdım.Ağaca tırmandım.Ona soru soracakt-'' Cem yüzümü görebilmek için arkaya doğru yürüyordu.Koridorun sonunda Başhekimimiz olan Dr.Taylanı görmüştüm üstü başı kandı hızlı hızlı nefes alıyordu ve bize doğru koşuyordu.''Ceeeeemmmm'' Cem arkasını dönünce...
