does FOREVER exist?

Magazine (Chapter 2)

Jane's POV

*tringggg

*tringggg

*tringggg

"Urgh" matapos kong patayin yung alarm clock ay nagstrectch ako ng katawan ko.

Medyo napaago ako ng gising. Pero syempre joke lang yun.

Sinadya ko talagang gumising ng maaga para maghanda ng almusal. Haha. Ganado ako ngayon.

Luto.. luto... luto....

"Finally done!" Inamoy amoy ko yung niluto kong adobo. At tinikman ng konti sabay sabing "perfect!"

Inihanda ko na ang almusal para kung sakaling paggising nila mama e okay na.

Sakto naman pababa na si mama ng hagdan. "Oh anak? Ang aga mo na naman? At anong amoy yun?" Nagunat unat muna sya at hinanap kung nasan yung amoy na yun.

Haha. Nakatawa si mama, para syang aso na ewan! Pano kasi nakapikit pa habang tinataas baba yung ilong. Haha.

Nang mahanap nya na iyon. Biglang napamulat ang mata nya.

"Luto mo anak?!" Sigaw ni mama. Actually di sya sigaw. Sadyang ganyan lang talaga boses ni mama.

"Hindi ma. Baka luto ng aso natin?" Sarsastiko kong sabi sa kanya. Kinuha nya yung kutsara sa tinikman iyon.

"Ansarap naman ng luto ng aso natin!" Natatawa nya pang sabi. "Ma naman. " irita kong sabi.

"Syempre joke lang yun. O sige na kumain na tayo, ng makapasok ka na." Maya maya naman ay gumising na ang kapatid ko. Little sissy ko. Si Jana keil silva. Prefered na tawaging jana. (Hana. As pronounce) makulit kagaya ko. Nasa isabg school lang kkami pero mas maaga kasi ang pasok ko so later pasya kikilos.

Nasa 2nd year highschool na sya while ako nasa 1rst year collage.

Tutal university kami kaya malaki ang school namin. Starting elementary up to collage andodoon.

Matapos kung magayos. Nagpaalam na ako kay mama at umalis na din.

Patalon-talon akong naglalakad pa puntang school. Parang ang alive ko ngayon. Well, nakapagluto lang naman ako ng adobo ngayon. My recipe :)

Pero bago ako nag patuloy na naglakad, I decided to enter to a minishop. Tutal maaga pa naman. Doon na lang ako bibili ng pang snacks ko.

Nang makapasok ako sa minishop, kinuha ko agad ang favorite kong snacks. Ang pocky. *O* with matching mogu mogu. Pero bago ako tumuloy sa counter, nakuha ang pansin ko ng isang magazine.

A magazine. With a picture of a guy. "Gwapo sya. Kasing gwapo nya si choi min ho. Si choi mi- si David?!" Gulat kong sabi. Napatulala ako sa picture. Sya nga!

Kinuha ko ang magazine. At dinala sa counter. 'Bakit sya nasa magazine? Isn't he is also a kind popularity? No. As in no.' Sabi ko sa isip ko.

Pumasok ako ng classroom ng taliwas sa kilos ko nung bago ako mapunta sa ministop.

Hindi ko na binasa yung nasa loob at baka maginit lang ulo ko sa malalaman ko.

Ang nakita ko lang sa pinaka frontpage ay 'Spotting MR. PAUL EVANZ DAVID entering the UNIVERSITY OF OXFORD?!' Gosh! Parang ang big deal naman nun kung sa school namin sya pumasok? Private din naman kami. Hindi nga lang kami ganun kakilala sa bansa. Pero kahit na! Mayaman pa rin tong school na to. A hundred thousand per sem to. Tapos ganun lang nila mamaliitin ang school namin? How could they?

Pagkaupong pagkaupo ko. May bumungad agad sakin.

"Oh? Ano nanaman yan? Bakit ka nakabusangot?" Sabay tabi sa akin ni kai.