Chapter 1

30 3 7
                                    

"So, what to do?" Tanong ni Lourie, while drinking a vodka, nagkibit-balikat lang naman ako. I don't know what to do.

"What? Girl, all you need is revenge, that's it." Sabi naman ni Angie.

"Eh, anong klaseng revenge?" Tanong naman ni Shae kaya natahimik ang dalawa. Damn.

"Ugh, fuck this!" Mura ko sabay inom ng hard liquor, wala akong maisip kaya mas mabuting magpakalasing na lang ako.

"2 months na ang nakalilipas, Ella. Still no idea?" muling tanong ni Shae na aking ikina-iling.

"Damn, you're drunk na. I will call Josh para makauwi ka na, hindi ka namin kayang iuwi dahil may trabaho pa kami." Sabi ni Angie sabay kuha niya sa cellphone niya. No!

"Huwag, gusto ko pang uminom. " sabi ko at iinom na sana ng isa pang baso pero pinigilan ako ni Lourie.

"Tama na, sobra na yan. You need to rest." Aniya at inagaw sa akin ang baso at ibinalik sa lamesa.

"Just let me... Please... " sabi ko at wala naman syang magawa kaya kinuha ko muli ang baso at nilagok ang alak na naroon.

"Josh is here." Sabi ni Angie at sa entrance ng bar ay agad ko namang nakita si Josh na naka-leather jacket. Kakagaling lang sa photoshoot.

Palinga-linga ito sa paligid, halatang may hinahanap. Dumapo ang paningin nito sa direksyon namin at nagtama ang paningin naming dalawa. Naglakad siya papalapit sa table namin.

"Elliana! Bakit hindi mo sinabi sa akin na pupunta kayo sa bar? Mabuti nalang at tinawagan ako ni Angie. Damn! You have no idea how worried I am!" Nagulat ako nang niyakap niya ako ng mahigpit. Pero niyakap ko din naman siya pabalik

Hindi ako nakapagreact kaagad pero nang mahimasmasan ako ay kumalas agad ako sa yakap niya. I smiled awkwardly. Bakas sa mukha niyang ang matinding pag-aalala.

"Sorry if I made you worried. Naabala pa tuloy kita sa trabaho mo." Mabilis siyang umiling sa sinabi ko. Totoo din naman naman e.

"No. You don't need to say sorry. Kahit kailan ay hindi ka magiging abala sa akin. In fact, I'll be willing to leave my work for you. And besides, tapos na ang photoshoot ko. Dumiretso agad ako dito nang tumawag si Angie." Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya. Nabasag lamang ang katahimikan nang tumikhim si Lourie.

"Uhm. Mauna na kaming tatlo sa inyo. May trabaho pa kasi kami. Ikaw na bahala sa pinsan ko, Josh. Ingatan mo yan ha? Ipapatulfo talaga kita pag may masama kang ginawa dyan." Pagbibiro ni Lourie. Josh chuckled and nodded.

"Rest assured, Ella will go home safe and complete. " sabay sabi pa nilang tatlo at naparami na lang ako ng iling dahil sa pinagsasabi nila.

Mga gung-gong talaga. Kahit kailan wala talagang mabuting ginawa 'to sa akin pero infairness sinamahan nila ako dito.

Ang sakit ng ulo ko. Naparami yata ang inom ko. Di ko namalayang kinarga na pala ako ni Joshua. Hindi nako umintriga pa, sumasakit nakasi ulo ko.

Hindi ko inakalang maging close friends kami ni Joshua. 2 months na din kaming magkaibigan. Ang bait-bait pa niya. Lagi syang nandyan pag may ginawa akong kabalustugan kagaya ngayon.

Minsan nga naisip ko, bakit hindi nalang si Joshua yung mahalin ko tutal maalaga, mabait, at syaka gwapo pa.

Pero hindi eh, friends lang talaga turing ko sakanya.

Idea flashed in my mind, can Josh help me to do it?

"Joshua, matutulungan mo ba ako sa problema ko?" Tanong ko aa kanya habang ang mga kamay ko ay nasa kanyang matitipunong dibdib.

"Of course, kahit ano pa yan Ella,  I am always here to help you." Nakangiting aniya, he can't say no to me, such a very good friend.

"Pwede mo ba along tulungan Kay Dominique, I want to move on and make him jealous and I'll use you." Ani ko sa kanya, napatahimik naman siya sandali at hindi ko namalayan na nasa sasakyan na pala kami.

"S-sure, like what I've said, I'm always here to help you." Aniya at pinasuot ako ng seatbelt bago pinausad ang sasakyan. Napangiti ako.

Sisiguraduhin ko na masasaktan sya dahil ipapatikim ko din sakanya ang sakit na nararamdaman ko nung gabing yun, nung gabing iniwan nya ako.

Haystt lagot ako into. For sure papagalitan na naman ako ngayon ni mommy at daddy.
"You can sleep habang nagbabyahe tayo." Aniya at sumunod naman ako sa sinabi niya, inaantok na din kasi ako e.

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako, nagising lang ako dahil sa pagkalas ng aking seatbelt. Gumising tuloy diwa ko.

"No Josh kaya ko, wag na." akmang bubuhatin na naman niya ako.

"O-okay." walang buhay niyang sabi

"Mag-iingat ka." I smiled "Thank you." dagdag ko pa.

Nang nakita kong malungkot sya, hinalikan ko sya sa pisngi. As thank you na din iyon.

He smiled then go to his car and wave goodbye.

Nakatayo lang ako dun at isang pamilyar na sasakyan ang nakita ko. Napangisi ako. Bakit ka nandito?

Manigas ka Dominique Gabriell Tan. Sisiguraduhin kong masasaktan ka sa gagawin ko sayo. May gana kapang pumunta dito pagkatapos ng ginawa mo sa akin. And you deserve what you've seen today.

"Ano ang kailangan mo dito?" Pagtataray ko sa kanya,  it's been 2 months still handsome, yeah.

"N-nothing, forget it." Aniya at sumakay na sa kanyang sasakyan at pinausad ng mabilis, doon ko nilabas ang middle finger ko.

Fuck you jerk! 

Sinirado ko na ang gate tas pumasok na sa loob dala ang mapag-larong ngisi. Masuwerte ako dahil nakatulog

Pumasok na ko sa kwarto tas hinubad damit ko then pumasok na sa banyo.

Pagkatapos kong maligo, humiga nako tas ipinikit ang aking mga mata and then Dominique's expression flashed in my mind, napangisi muli ako, he deserve it anyway, dapat din siyang masaktan, at mas masakit pa ang gagawin ko sa kanya,  and thanks for Josh dahil pumayag siya sa sinabi ko. And tomorrow will be a new day to me.


A Playful HeartWhere stories live. Discover now