"Λυπάμαι μωρό μου ... ήθελα να έρθεις και εσυ μαζί μου μιας και ήταν οι γονείς σου εκεί ... τα είχα όλα τέλεια σχεδιασμένα . Μέχρι και σπίτι για να μείνουμε μαζί βρήκα . Και τώρα όλα χάλασαν ... Αλλά πρέπει να στο ζητήσω όσο εγωιστικό και να είναι ... σε παρακαλώ , έλα μαζί μου, μην με κανείς να σε χάσω από τώρα ..."
Αυτή την στιγμή το μυαλό μου είναι άδειο ... δεν σκέφτομαι τίποτα ... υπάρχει μόνο κενό
" Ποτέ φεύγεις ; "
Τον ρώτησα ενώ ακόμα τα δάκρυα δεν έλεγαν να σταματήσουν . Η φωνή μου αλλά και το βλέμμα μου ήταν κρύο και κενό. Άψυχο και χωρίς κανένα συναίσθημα.
Τώρα τρέχουν δάκρυα και από τα δικά του μάτια. Οι ώμοι του κρέμονται και έχει παρατήσει κάθε ελπίδα .
Και εγώ και αυτός είμαστε νεκροί εσωτερικά, αυτό που μας ένωνε χάθηκε ...
" Μεθαύριο το πρωί έχω πτήση "
"Ωραία λοιπόν , σου εύχομαι καλό ταξίδι και καλή επιτυχία στο σχολείο σου. Σε ευχαριστώ για όλες τις αναμνήσεις και τις καλές στιγμές αλλά δεν μπορώ να σε ακολουθήσω. Αυτή την στιγμή μου ζητάς να παρατήσω τα πάντα πίσω μου και να σε ακολουθήσω ... αλλά δεν είναι τόσο εύκολο . Όποτε και πάλι ευχαριστώ... Αντίο "
Με κοιτάει και χωρίς να πει τίποτα σέρνει τα πόδια του μέχρι την έξοδο του δωματίου και στη συνεχεια του σπιτιού
Μόλις ακούω την εξωπορτα να κλείνει καταρρέω
Οι λυγμοί μου ακούγονται μέχρι κάτω και η μαμα μου τρέχει κατευθείαν σε εμένα
" τι έγινε παιδάκι μου, ηρέμησε ...."
Μπήκα στην αγκαλιά της και κατευθείαν ηρέμησα
Μπορεί να μην ήθελα να ξανά γυρίσουν μετά από αυτό που έκαναν αλλά αυτή την αγκαλιά την αναζητούσα πολύ καιρό
Της εξήγησα ότι έγινε και αυτή απλά άκουγε. Μόλις τελείωσα με έβαλε στην αγκαλιά την και με κράτησε σφιχτά
" Γλυκιά μου αν θες να πας και να τον ακολουθήσεις είναι δίκη σου απόφαση. Εμεις δεν μπορουμε να σε σταματήσουμε όσο πολυ και αν μας ελλειψες. Είναι δικιά σου η ζωή και μόνο εσυ ξέρεις τι είναι καλύτερο για εσένα"
" το ξέρω μαμα μου και για αυτό δεν πηγαίνω μαζί του οσο δύσκολο και να μου είναι. Δεν μπορώ απλά να παρατήσω εδώ της φίλες μου, το σχολείο, την γιαγιά , εσάς... όσο πολύ και αν μου λείψει πρέπει να κάνω πίσω. Θα είναι και καλύτερο για αυτόν ... θα κάνει μια καινούργια αρχή εκεί πέρα "
Καθήσαμε λίγη ώρα ακόμα αγκαλιά μέχρι που με πήρε ο ύπνος ...
Άνοιξα τα μάτια μου από ένα σκούντημα στον ώμο .
Μπροστά μου στέκονταν τα κοριτσια με σακούλες από το σούπερ μάρκετ στα χέρια του και ελπίζω να έχουν σοκολάτες μέσα
Με αγκάλιασαν όλες μαζί και μου εξήγησαν πως τους είπαν τα αγόρια τι συνέβη αφού ήταν και ο Άρης στην ίδια κατάσταση
*1 χρόνος μετά *
Μόλις μπήκαμε στο σπίτι που γινόταν το πάρτυ με τους υπόλοιπους και καθήσαμε στους καναπέδες του σαλονιού όπως συνήθως
Ένα χρόνο μετά και έχω ανάρρωση τέλειος από το συμβάν που ακόμα μπορώ να πω με πονάει λιγουλάκι
Αλλά έτσι είναι οι ζωή τι να κάνουμε
Οι πανελλήνιες πήγαν ελπίζω καλά και περιμένω πως και πως να ξεκινήσω την φοιτητική μου ζωή
Σχετικά με τον Άρη από ότι έμαθα έχει έρθει κάποιες φορές Ελλάδα αλλά αρνήθηκα να τον δω. Το μόνο που θα κατάφερνα ήταν να γίνω χειρότερα όποτε έμενα σπίτι κάθε φορά που τα παιδιά έβγαιναν μαζί του. Όσο και να προσπαθούσαν να με πείσουν να πάω μαζί τους δεν το κατάφερναν
Έχει περίπου μισό χρόνο που άρχισα να ξανά βγαίνω αφού ήμουν σπιτογατος για μεγάλο χρονικό διάστημα
Με τους γονείς μου τα πράγματα πάνε πολύ καλά, αν και από ότι μου είπαν ξανά σκέφτονται να πάνε Γερμανία. Γεγονός που δεν με πειράζει καθόλου, αφού θα έχω οοολο το σπίτι δικό μου
Από τις σκέψεις μου με βγάζει η Φωτεινή
" να σου πω πάω να φέρω ποτά εσυ τι θες να πιεις ;"
"Μμμμ φέρε μου μια βότκα πορτοκαλί!"
Μου έγνεψε καταφατικά και έφυγε προς τον πάγκο με τα ποτά
Περισσότερα από τα κοριτσια έμειναν με τα αγόρια του εκτός από κάποιες που χώρισαν αλλά τελικά τα ξανά βρήκαν * γκχμ γκχμ βάρβαρα γκχμ γκχμ *
Και τώρα είμαι εγώ εδώ με το τεράστιο μου φαναράκι και περιμένω αγόρια να μου χτυπήσουν την πορταααααα
Οσο τα σκέφτομαι αυτά βλέπω την Φωτεινή να πλησιάζει με τα ποτά μας
"Λοιπόν ποιος είναι να παίξουμε shot war και με στοίχημα για να θυμηθούμε τους παλιούς καλούς καιρούς ;; "
Ρωτάει ο Γιάννης
"Στοίχημα ;!;! Πφφφ, Ποτέ ξανά !!!"
____________________________
Λοιποοοον τέλος βιβλίου
Αν πάει καλά «που δεν νομίζω» μάλλον θα βγάλω και συνέχεια που θα είναι πάλι έτσι μικρουτσικο αλλά λέμε τώρα....
Ελπίζω να σας άρεσε
Προσπάθησα να το κάνω πιο ρεαλιστικό αλλά υγεία δεν βγήκε
Εμείς τα λέμε ... δεν ξέρω πότε.... μπορεί και ποτέ σοοο γκουτμπαιιιιι
-Χ
YOU ARE READING
A Bet?!Never again!
Teen Fiction"Ωραία ρε θα παιξουμε και με στοίχημα αν χάσετε 1. Θα σταματήσεις να με ενοχλείς και 2.θα γίνεται τα προσωπικά μας σκυλακια " "Και αν νικήσουμε εμείς θα πρεπει ν συγκατοικήσουμε ανά ζευγάρια για 1 μήνα " "Ωραία μπήκε τώρα παμε κορίτσια να τους σκίσ...
