You're Not Real [Jeongmin]

Dudak~

Bunu atlatabiliceğimi biliyordum ama bu benim için çok ağırdı. Elini uzattığında sadece ona bakakaldım. Sanki karşımda deliler gibi aşık olduğum çocuk vardı. Ama eminim ki gördüğüm o kişi de bir hayalden ibretti. Belkide ben bu Jimin'i öyle görüyorum. Sadece ben.

Neyse ne..

Ona deliler gibi sarılıp ağlamak istiyorum, yapabilir miyim?

Emin değildim. Ama artık dökülmek istiyordum.

Memnun oldum diyip uzattığı elini tutup kendime çektim, sonrasında ona sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Tekpisi umrumda bile değildi.

Jimin;
- Jeongyeon, iyi misin?

Jeongyeon;
- İyi değilim! Hiç iyi olmıyıcam.

Jimin sessizce ellerini bana sardı. Ve beni bekledi. Ben ondan ayrılana kadar hiç konuşmadı.
Nayeon ve Jungkook aşağı indiklerinde bizi öyle görünce şaşırmışlardı. Nayeon ağzını açmıyor, Jungkook ise sürekli pot kırıyordu.

Jk;
- Vay canına! Alt tarafı mutfağa gittik. Ne ara sevgili oldunuz.

- Jungkook, kes sesini sen iyi misin?

Nayeon;
- Bencede.

Jeongyeon;
- Unnie gelsene bi benle.

Nayeon'u alıp yukarı çıkardım. Yatağa oturup ağlamaya başladım. Tek kelime bile edemedim.

Nayeon;
- Kuzum, iyi misin?

- Nayeon unnie bunlar çok ağır.

- Biliyorum, zor durumdasın ama ben senin için bu zorlukta yanındayım.

- Jungkook'un arkadaşı...

- Evet? Sana kötü birşey demedi dimi?

- Hayır unnie, o Jimin'e çok benziyor. Hemde tıpa tıp aynısı. Ve ben hayal görüyormuşum gibi hissediyorum. Üstelik benim görüp kimsenin görmediği kafamda aşık olduğum çocuğun ismi de Jimin...
Hayaller beni çok yıpratıyor unnie, çok.

- Sen bana şu kafandaki Jimin'i tarif edebilirmisin biraz?

- Dolgun dudakları, benden daha güzel saçları, bembeyaz ve pürüssüzteni, 1.70 boyları yakışıklı dan daha da ötesi...

- nE? Vay canına!

Nayeon'dan:
Jeong zor durumdaydı, ama anlattığı Jimin aynı bizim Jimin gibiydi. Onları biraz yakınlaştırmaktan zarar gelmezdi bence. Hem böylelikle Jeongyeon da mutlu olurdu.
Jungkook'a anlatmam lazımdı. Hemen Jeong'la beraber aşağı indim. Jungkook'u mutfağa çağırıp herşeyi anlattım. Ondan gizlim saklım olmazdı zaten. Kook'un aklında planlar canlanmıştı. Elimden tuttuğu gibi Jimin ve Jeongyeon'un yanına gittik.

Jungkook;
- Sıkıcı. D - C oynayalım hadi?

Jimin;
- Bana uyar.

Herkes onaylayınca oynamaya başladık. Jungkook'un fena fikirleri vardı.

Şans o ki çevirir çevirmez Kook ve Jeong'a gelmişti.

Jungkook;
- D or C?

- Kimseden korkmuyorum, cesaret.

- Burda Nayeon ve ben sevgili olduğum için, geriye Jimin kalıyor.

- Ee?

- Jimin'in o dolgun mu dolgun, kırmızı mı kırmızı dudağına bir öpücük kondur.

- Ne!

Jeongyeon'dan:
Yok artık! Kook coşmuştu, onu öpmemi bekliyordu. Jimin Kook'un dediğini duyunca gülmeye başladı, gülünce gözleri kısılıyordu. Aynı aşık olduğum Jimin gibi...

Jimin'e baktığımda, istediğini yap der gibi bakıyordu.

Jeongyeon;
- Karşıdakini düşünmüyorsun hiç rahatsız olur diye.

Jimin;
- Sen gibilerden rahatsız olmam.

- Bak sen şuna! Bide kız seçiyor.
Erkek değilmisiniz bu da aynı.

Nayeon;
- Haklı.

Diyip pis pis Jungkook'a baktı.

1 Sene sonra

Sanki yaşadıklarımı silmiştim. Yeni bir sayfa açmıştım. Mutlu olucağıma söz vermiştim. Mutluydumda. Çünkü can dostlarım hep benimleydi.

Yatakta bir o tarafa bir bu tarafa dönerken üstünde mutfak önlüğüyle beni kaldırmaya gelen Jimin-shi dönüp durduğumj görünce benj gıdıklamaya başladı.

Evet doğru, artık Nayeon, Jungkook, Jimin ve ben birlikte yaşıyoruz. Jimin en yakın dostum oldu.

Jeongyeon;
- Ahh, Jimin yapma!

Jimin;
- Hanimiş benim bebeğim, uyanmışmı?

- Uyandım yha bırak!

Bana bebeğim demesi ben rahatsız etmiyor çünkü çok yakın arkadaşız.

Yataktan kalktım, Jimiş'le aşağıya indik.

Jungkook;
- Oo çifte kumrular geldi.

Ona alıştım artık, sadece gülüp geçiyordum.

Yeni bir bölüm!
509 kelime~