De Fee van Nemfia

Hoofdstuk 4

Gister was een saaie avond.

Een zelfde avondmaaltijd als normaal.

Soep vooraf en dan een selectie van bet lekkerste brood, fruit en paddestoelen.

Als dessert bloemenvlaai.

Er werd bijzonder weinig gepraat.

Iedereen was veel met zichzelf bezig en iedereen had het natuurlijk moeilijk met het feit dat vader ziek is.

Na de maaltijd ging Calaiña in stilte terug naar haar kamer.

Lang had ze op haar bed gezeten.

Nadenkend over van alles en nog wat.

Eigenlijk moest ze denken over veel te veel dingen.

Ze viel uiteindelijk in slaap.

De volgende morgen, hoewel, nacht om precies te zijn is Calaiña snel wakker geworden.

Ze is wakker geworden van de pijn.

Het zweet ligt al op haar voorhoofd.

Haar rug verkeerd in helse pijn.

Bittere tranen rollen uit haar ogen van hulpeloosheid.

Ze weet niet wat ze moet doen noch wat er aan de hand is.

Ze probeerd te denken, maar het lukt niet.

Ze probeerd te kalmeren, maar het lukt niet.

Het enige wat kan, is huilen.

Ze probeerd haar rug aan te raken om de bron van de pijn te ontdekken.

Haar vleugels zitten er nog steeds.

Maar wat is er dan wel aan de hand?

Dat is wat er alsmaar door haar hoofd raast.

De pijn wordt niet minder en ook niet meer.

De tranen worden niet minder en ook niet meer.

Calaiña huilt zo lang tot ze in slaap valt.

Wanneer de zon weer aan de horizon verschijnt wordt Calaiña bijna gelijk wakker.

Ze probeerd zich te herinneren wat gisternacht of eerder gezegd een paar uur geleden aan de hand was.

O maak je geen zorgen, dat weet ze nog goed.

Ze komt onder haar deken vandaan en stapt uit bed.

Het eerste wat Calaiña diet is naar de spiegel toe lopen.

Calaiña ziet iets opmerkelijks.

Haar hart gaat sneller kloppen.

Ze wrijft in haar ogen.

Klopt het wat ze ziet?

Nog eens kijkt ze in de spiegel.

Het is waar.

Er is een stuk van haar vleugel af.

Ze kan het niet geloven, er gaan allerlei gedachten en vooral vragen door haar hoofd.

Waarom is de vraag met de hoogste prioriteit.

Eerst de kapotte jurk, nu de kapotte jurk.

Kopt het dat deze twee gebeurtenissen een verband hebben, of niet?

Calaiña is pas net wakker en krijgt nu al hoofdpijn van haarzelf.

"Misschien maak ik me teveel zorgen en komt het allemaal weer goed. Waarschijnlijk groeien vleugels gewoon terug. " spreekt ze zichzelf toe.

Er wordt op de deur geklopt: "Relza, ben je al wakker?" Vraagt de stem aan de overkant van de deur.

"Ja Leiglyn ik ben ongeveer wel klaar. " antwoord ze.

_________________________________________

MERRY CHRISTMAS EVERYBODY♥♥