gedichten

Daar Ging Ze

Ik vroeg je of zij nog eten wilde
Ik wist het niet, want het ging slecht met haar, dacht ik.
Ze had een weg raking gehad, dus ging het slecht met haar, dacht ik, en dus wist ik niet of de eten kon.
Toen ik het je vroeg begon je te fluisteren.
En zij me dat ze er niet meer is.
Nu snap ik de spanning die er hangt.
Nu snap ik dat de familie die hier loopt, er niet loopt om er voor haar te zijn omdat het slecht met haar gaat.
Ze treuren.
En ik had het niet door
Regelmatig liet ik mijn werkzaam heden even liggen. En kwam ik bij haar zitten. Soms een minuut, en soms een half uur. Dan had ze even iemamd nodig, om te praten, om te klagen.
En nu is ze er niet meer.
En ik had het eerst niet door.
Terwijl ik hier zit
Dit schrijf en nadenk
Komt de vraag in me op
Heeft ze haar schaaltje brinta nog op?
Ik moet bijna lachen om de vraag, hoe kan ik daar nou aan denken.
Maar ik weet het wel.
Het is goed zo.
Zo goed kende ik haar niet
Alleen van m'n werk
Het geen me het meest dwars zat, was de spanning die daar hing.
En dat ik het niet door had.
Die spanning schrijf ik van me af.
En dat ik het niet door had kan gebeuren

Het is goed zo.

Rust zacht lieverd. Ik heb mijn werk graag voor u gedaan❤️