"İzuku. Biraz gelir misin önemli bir konu hakkında konuşmamız gerek." Dedi Katsuki yüzünde hafif bir"Acının tebessümü"denebilecek bir bakış vardı. İzuku bunu pek umursamadı bu yüz ifadesini ve gülümseyerek, "Tabi Kacchan. Ne hakkında?" Dedi sandalyesinden kalkarak.Biraz sessizlik içerisinde yürüyüp okul bahçesindeki bir banka oturduklarında Katsukinin yüzündeki acı iyice belirginleşmişti. Bu İzukuyu üzüyordu. Ve korkutuyordu. Katsukinin kafasını ellerinin içine alıp kendisine çevirdi."Sorun ne kacchan?"
Katsuki tek elini İzukunun yüzündeki eline götürüp yavaşça aşağı indirdi.
"B-ben ayrılmak istiyorum. Daha fazla yapamam."Yeşil saçlı bunu hiç duymamış gibi tekrar sordu.
"Sorun ne?" Dolan gözlerini fark etmiyordu bile."Sadece yapamam tamam mı?"
"Lütfen..""Sevgilim. Seni ölesiye seviyorum ve başkasıyla olamam. Neden anlamıyorsun?"