Stay away| BakuDeku[Tamamlandı]

-29-

✔14 Yıl sonra 

Yavaşça yatağından doğruldu Yeşil saçlı adam.

Önce kocasını öperek kaldırdı, ardından çocuğunun yanına gitti.

"Shiro hadi kalk. Bu gün işimiz var." dedi hüzünlü gülümsemesi ile.

"Tamam..." dedi gözlerini ovalarken beyaz saçlı çocuk.

biraz özenli bir biçimde kahvaltı hazırladı.

Her zamanki çiçekçiyi aradı.
"Yine beyaz gülleri mi istiyorsunuz efendim?" dedi Telefondaki kadın.

"Evet lütfen geldiğimde hazır olsunlar. Kapıda beklemekten hoşlanmam."

Kadın biraz homurdanarak telefonu kapattığında İzuku'nun kocası aşağı inmişti.

"Günaydın Hayatım."

İzuku gülümseyip
"günaydın." dedi pek de anlaşılmayan bir ses tonu ile.

Kızları içeri girdiğinde, Saçlarını bir tokayla hafifçe bağlamış, okul üniformalarını giymişti.

"İzuku baba,
Sormakta tereddüt eder gibiydi beyaz saçlı kız.
Ama bir anda tüm cesaretini topladı,
"Neden sürekli her yıl bu gün mezarlığa gidiyoruz?"

"Benim için önemli biri orda tatlım." diye kestirip attı yeşil saçlı.

Todorokinin tek istediği Kocasına destek olabilmekti.
"Shiro, hemen yemeğini bitir ve Babana eşlik et lütfen." dedi hemen kızına gülümseyip.

Shiro Shoto babasından genelde gülümseme kapamazdı. Ama bu olduğunda ise fazlası ile sevindiğinden ne dediyse onu yaptı ve hızlıcs yemeğini bitirip çantasını aldı.

İzuku babası genelde pek mutlu olmazdı ama bu gün üzerinde ayrı bir kasvet var gibiydi.
Bunu henüz küçük olan shiro bile kavrayabiliyordu.

"Baba! Lütfen üzülme..." dedi shiro babasının elini sıkı sıkı tutarken.
"Ben seni korurum!"

İzuku kızını kucağına alıp küçük bir öpücük bıraktı yanağına.
"beni korursan asla korkmam."

arabaya bindiklerinde yol boyu sessizlik hakim olmuştu.

Her yıl geldikleri çiçekçi, kapıda bekliyordu.
İzuku Yavaşça arabadan indi ve kapının önüne varıp gülleri teslim aldı.
"Teşekkürler."

dedi ve cevabı bile dinlemeden yeniden arabaya binip bu kez mezarlığa yol aldı.

"Biraz daha bekle Kacchan, geliyorum."