The Man in the Shadow

The Man in the Shadow (Part 61-Epilogue)

The Man in the Shadow

By: Xian Javier

EPILOGUE

"No, no!!! Joshua!!! Hon, don't leave me! Nooooo!!!" ang sigaw ni Zandro na ikinagulat ni Donya Josephina. Nakaramdam si Zandro ng mahihinang pagyugyog sa kanyang katawan.

"Zandro, Zandro! You're having a nightmare! Wake up!" ang bulong sa kanya ni donya Josephina. Pawis na pawis si Zandro na napabalikwas sa kanyang pagkakatulog. Napaluha siyang napayakap sa kanyang mama.

"Mama, Joshua! Where is Joshua? Where is he?" ang hagulgol ni Zandro na animo'y isang bata na nawalan na naagawan ng pagkain. Hindi niya maintindihan an gang sarili. Ang panaginip na iyon... Parang isang punyal na tumatarak sa kanyang puso.

"Shhhh, he's ok now! His vital signs are ok! The operation is successful anak, so stop worrying now! Maya-maya lana, magigising na siya anak!" ang masayang pahayag ng donya.

"Thank God! Thank you Lord! I thought, totoo yung panaginip ko mama! I can't bear it if something happens to Joshua! I can't bear it!" ang patuloy na hagulgol ni Zandro. Napaiyak ang donya sa sobrang saya hindi lang dahil sa maayos ang kanyang anak kundi dahil rin sa pagmamahal ni Zandro sa kanyang anak. Humiwalay ang donya at pinunasan ang luha ng kanyang anak.

"Salamat anak! Salamat sa pagmamahal mo kay Joshua. Ngayon ko nalaman kung gaano mo siya kamahal. At ramdam kong mahal ka din ng anak ko. Maraming salamat sa tunay na pagmamahal na iniaalay mo sa kanya. Bihira ang taong magmamahal sa isang tulad niya pero ngayong alam kong ikaw ang taong yun, mapapanatag ako anak!" ang umiiyak na pahayag ni Zandro.

"That's why I can't just leave him when you asked to do it, mama! Joshua has all what I asked for. I truly love him!" ang madamdaming pahayag ni Zandro sa kanyang mama.

"Thank you! Salamat anak ko!" ang pahayag ni donya Josephina.

Niyaya siya ng kanyang mama na pumunta sa kwarto ni Joshua. Dali-dali naman siyang sumunod. Sabik na siyang makita ang kanyang mahal. Napangiti siya na binalikan ang kanyang panaginip. Naisip niya... Parang siyang mamamatay na na isiping wala na si Joshua. Tama nga siguro sila. Dreams are actually the opposite of what will really happen, naisip ni Zandro.

Binuksan ng kanyang mama ang pintuan ng kwarto ni Joshua. Napansin nilang nag-uusap si Joshua at si Javier. Pinigilan siya ng kanyang mama na tumuloy sa pagpasok. Nakita niyang nakaupo si Javier sa isang wheelchair at nakahiga naman si Joshua sa kama.

"Let's just stay and sit here. They have to talk!" ang pahayag ng kanyang mama na naupo sa upuan sa tabi ng pinto. Naririnig parin nila ang pinag-uusapan ng dalawa.

"I'm sorry Josh! It was not my intention to shoot you! You know, I can't hurt you right?" ang pahayag ni Javier kay Joshua. Nasilip ni Zandro na ngumiti si Joshua dito at nahalatang napilitan dahil sa sakit parin ng kanyang nararamdaman.

"I know Gabriel! I know! I felt that for one year that we were together! I know you're a great man Gab!" ang pahayag nito sa kanya. Napahawak si Javier sa kamay ni Joshua.

"I still want to call you in your name Gabriel! I always remember that moment when we bonded... That was one of the best days in my life Gabriel! I never forget that moment because I'd seen you at your worst and at your best on that day!" ang mahinang pahayag ni Joshua.

"Mahal kita! I have always loved you Gab! And I have always dreamed to see you one day! And it did happen!" ang pahayag nito kay Javier. Patuloy na nakinig si Javier sa mga pahayag ni Joshua. Napangiti si Zandro sa mga narinig.

"That one year that we were together??? I was happy being with you. I will never regret going with you! I did it because I truly love you! Ayokong gumawa ka n krimen Gab. Gusto kong maging maayos ang buhay mo! It's always what I've wished for... for you to have a happy life... for you to have someone who will love you wholeheartedly," ang mga madamdaming pahayag ni Joshua. Nakarinig si Zandro ng hikbi galing kay Javier.