G R & E G SH Q T S

~Σ'ΑΓΑΠΩ~

5 το πρωί.
Εισερχόμενο κλήση.
Απόκρυψη.
Κενό.
Μια ανάσα ακούγεται απο την άλλη πλευρά της γραμμής.
Εκνευρισμένη οτι κάποιος μου κάνει φάρσα πρωί πρωί πάω να το κλείσω και τότε ακούω απο την άλλη πλευρά.
"Μου λείπεις."Ακούγεται μια βαριά αντρική φωνή.Δεν μπορώ να καταλάβω αν το λέει λυπημένα ή χαίρεται.Όμως αναγνωρίζω την φωνή.
"Παλι ήπιες?"λέω με απογοήτευση καθώς καταλαβαίνω οτι είναι μεθυσμένος.
"Μπορεί..."λέει γελώντας,κάνοντας τα νεύρα μου χειρότερα."Είμαι στη μηχανή και..."
"Δεν μιλάς σοβαρά?Έχεις πιει και οδηγάς?Τί σκέφτεσαι?Πήγαινε στο σπίτι σου και έρχομαι απο 'κει."του λέω και τον ακούω να γελάνε αυτάρεσκα σαν να πέτυχε τον σκοπό του.
Τα επομενα λεπτά δεν ξέρω τι κάνω.Δεν σκέφτομαι.Απλα πετάγονται εξω απο το σπίτι.
Και τότε τον βλαίπω.Καθισμένο στα σκαλάκια του σπιτιού μου.
"Τί κάνεις εδώ?Δεν σου είπα να πας σπίτι σου και θα 'ρθω?"λέω με εκνευρισμό στη φωνή μου όμως μαζί και ανακούφιση καθώς ξέρω οτι είναι καλά.
"Να...Εεε...Δεν μπορουσα να πάω σπίτι και μόνο εδώ θυμόμουν να έρθω."είπε με μια γλυκιά χρια στη φωνή του.
Τον κοιτάω για λίγο.
Είναι τόσο ήρεμος.
Κάθομαι δίπλα του.
Αφηνοντας μια μικρή απόσταση ανάμεσά μας.
Βάζει το χερι του στην τσέπη και κάτι ψάχνει.
Μετά απο λίγα λεπτά βγάζει ενα κουτάκι.
Τσιγάρα.
Πάλι καπνίζει.
Πέρνει ενα και το βάζει στο στόμα του,παρακολουθώ χωρίς να μπορώ μιλήσω.
Το τσιγάρο να ακουμπάει τα κόκκινα χείλη του.
Απο τον αναπτήρα,τα πράσινα μάτια του πλέων κόκκινα απο το μεθύσι,αντανακλούν τη φωτιά.
Πέρνει μια γερή τζούρα.
Παρατηρώ τα λεπτά αλλά γεμάτα αδύναμα χέρια του.
Οι γροθιές του χτυπημένες προφανώς γιατί έμπλεξε πάλι σε καυγά.
"Μπορείς να μην καπνιζεις τόσο γαμώτο?"είπα με μια απογοήτευση.
"Θα σταματήσεις να κάνεις σαν γκόμενα. ε περίοδο?"είπε χαμογελώντας αμυδρά κάνοντας το λακάκι στο πρόσωπο να εμφανιστεί.
"Θα σταματήσεις να είσαι μαλάκας?"ανταπέδωσα το χαμόγελο.
Σωπαίνει για λίγο και ύστερα απαντάει με λίγο θυμό.
"Γιατί να μην καπνίζω?Για να μην πεθάνω?Πεθαίνω ήδη μικρή."μου λέει και το χαμόγελό του σβήνεται.
"Γιατί..."τραυλίζω."Γιατί σε αγαπάω για αυτό!"κοιτάω αλλού.
Δεν πιστεύω αυτό που μόλις είπα.
Γυρίζω να τον κοιτάξω.
Ελπίζοντας να έχει ξεχάσει τις λέξεις που μόλις είπα.
Με κοιτάει χαμογελώντας.
Με τα μεγάλα πράσινα ματια του που μοιάζουν μαύρα στο σκοτάδι.
Ακουμπάει το χέρι του στο πρόσωπό μου και με φιλάει γλυκά.
Το φιλί του έχει γεύση τσιγάρο και αλκοόλ.
Δύσκολα να το ξεχάσω.
Απομακρύνεται και με κοιτάει στα μάτια.
"Ευχαριστώ για την μια ακόμα ημέρα ζωής μικρή."μου λέει γλυκά και εγώ απλά του χαμογελάω μην ξέροντας τι να απαντήσω.
Πετάει το τσιγάρο αποτ ο χέρι του και πιάνει πάλι το κουτάκι.
Βγάζει το τελευταιο τσιγάρο.
Και ξανά ψάχνει μεσα στη τσέπη.
Εγω τον παρακολουθώ χωρίς να μιλάω.
Αρκετά Μίλησα σήμερα.
Βγάζει ενα στυλό και κάτι γράφει πάνω στο τσιγάρο.
Μπερδεμένη τον παρατηρώ να σηκώνεται  και να ανεβαίνει στη μηχανή του.
"Να προσεχείς μικρή.Αυτός ο κόσμος είναι πολύ κακός για εσένα και εσύ πολύ καλή για τον κόσμο."μου λέει με θλίψη στα μάτια και ανάβει τη μηχανή.
Και έχω μείνει εκεί.
Σε μια πόλη.
Σε ενα σπίτι.
Σε κάτι σκαλιά.
Μόνη μου.
Και δίπλα μου το τελευταίο του τσιγάρο.
Γραμμένο πάνω του με μαύρα εντομα μεγάλα γράμματα...
~Σ' ΑΓΑΠΩ~