forever alone

Katie ontsnapt!

P.o.v Rikki

"Skyler! Waar zit je!?" "psst, Rikki hier." Langzaam kijk ik om de hoek de duisternis in "Skyler!!" "niet zo hard!!" skyler wenkt me dat ik mee moet komen en met een beetje twijfel volg ik haar. Waarom doet ze zo bang? Ze woont in dit kasteel en is de rechterhand van vrijwel iedereen hier nadat ik zelfmoord heb geplaagd en mijn zusje heb achtergelaten. Skyler blijft maar door lopen maar ik ga voor haar staan "Skyler vertal me wat er is, je bent toch vijlig, je bent de rechterhand, niemand zou je iets aan willen doen." Maar natuurlijk zoals altijd loopt ze gewoon dwars door me heen. Ik probeer haar nog een aantal keer te stoppen wat de situatie niet echt beter maakt, ze kent me te goed, ze weet dat ik uiteindelijk wel stop. Maar dit keer niet!....... Laat maar zitten.

P.o.v Triss

Ik ga weer voor Kaiden zitten "Vertel me nu wat je plan is of ik ontsnap zelf wel, dan mag je lekker in je eentje hier verhongeren en webrotten!" Snouw ik naar hem toe "Ik verhonger niet." Zegt hij zal kalm dat ik hem bijna niet meer herken, zo kalm. "Maar ik wel!" Kaiden pakt zijn rugtas en smijt hem naar me toe, ik kan hem nog net vangen, anders was hij met volle vaart op mijn gezicht terecht gekomen. Ik maar de rugzak open terwijl ik met een scheef ook Kaiden in de gaten hou. Zaklamp, een andere zak, slaapzak, wacht... Wat zit er in die andere zak. Ik haal hem voor de helft uit de rugzak en kijk naar Kaiden, waarom staart hij ne toch zo kil aan, ik kijk in de zak. Brood, bosbessen, opgerolde kranten, waarschijnlijk vis. "En je geeft mij niet wat!" Is het enige dat ik kan bedenken, waneer ik het zeg spuit bijna al mijn speeksel mee..... Ik pak een handje bosbessen en prop ze in mijn mond. Ik gooi er eentje naar Kaiden, recht op zijn neus, feit: ik kan niet mikken, hij komt voor hem op de grond en rolt verder tot Kaiden's been in de weg zit.

P.o.v Katie

Ik haat mensen, het enige wat ze doen is eten, boos zijn, slapen, eten, booszijn, en had ik eten al genoemd? Ik lig nog steeds in de zelfde hoek. De mensen gooien een klein rond dingetje naar elkaar terwijl ze dimgen naar elkaar schreeuwen die ik niet kan verstaan, waarschijnlijk een spelletje, moet ik ook is uitproberen als ik ooit nog welpen krijg, en hier uit kom.
Ik loop naar het tralies om te kijken of ik er niet gewoon tussen door pas. De mensen merken me niet eens op, ze zijn te gefocust op hun spel. Ik probeer met wat geweld mijn kop tussen de tralies door te krijgen. Iets meer geweld, nog een beetje, klein beetje, gelukt! Moeiteloos kruip ik verder de kooi uit. De mensen hebben me nog steeds niet opgemerkt. Ik wil meteen zo hard al ik kan weg rennen, het lukt niet, door voor die lange tijd in die kooi te zitten zijn mijn spieren verslapt, ik kan niet meer rennen. En ik bedenk me nu ook dat het meschien wel aardig is om Kaiden te redden. Skyler heeft me zoveel geholpen, ik heb niks terug kunnen doen.
Ik loop terug naar de kooi. Na een grom heb ik meteen de aandacht van de mensen, ze komen hysteriesch op me afgestormd en ik dijns iets achteruit. Ze wenken naar een ander deel van de kooi en ik loop langs de tralies mee, het slot. Ik sla er zo hard als ik kan tegen aan maar met de zelfde kracht dat ik heb omhoog sla komt hij ook weer naar beneden. Ik probeer er met zijn nagels in te peuteren kijken of hij losgaat, niks. Idee, ik loop de kamer uit, het lukt me nauwelijks om het hysteriesche geschreeuw te weerstaan en terug te gaan. Dit idee moet lukken, en om het uit tevoeren moet ik to h echt uit deze kamer.