2.bölüm

130 19 3
                                    

Saat 11.30

Chanyeol ve sehun kyungsoo ile baekhyun'un barakadan çıkmasını bekliyordu.

"Ah hadi ama ne zaman çıkacak bunlar" chanyeol sabırsızdı. Doğru yapmıyordu.

"Bekle chan çıkarlar şimdi" sehun adamı sakinleştirip oturttu.

"Baekhyun aldın mı her şeyini?" Kyungsoo kapıdan adama seslendi. Az sonra baekhyun sırtında çantasıyla dışarıya çıktı.

"Aldım kyungsoo gidelim hadi" ikili barakadan yavaş yavaş uzaklaşmıştı.  Chanyeol ve sehun onlar gözden kayboluncaya kadar bekledi.

"Tamam şimdi sen nöbet tut ben giriyorum" sehun denileni yapıp barakanın dibinde ki ağaca dayanıp etrafı kolladı. Chanyeol hızla içeri girip odada göz gezdirdi.

Masanın üzerinde ki resme baktı. Bir kadının resmi vardı.

"Acaba kimsin sen?" Çekmecelere baktı teker teker. Gözüne bir defter çarpınca durakladı.

"Neyki bu?" İçini açıp sayfalara göz gezdirdi. En son yazdığı şeyi açıp okumaya başladı.

Tarih 24 eylül 2019

Bugün de yoksun. Bugün de benim hayatımın anlamı yok.

Seni kaybedeli 2 yıl oldu. Öldün mü kaldın mı?

O kadar özledim ki seni. O gözlerinden öpmeyi. O dudaklarının kırmızılığından öpmeyi.

Ah be sevgilim. Sende özledin mi beni. Ama merak etme geleceğim. Geleceğim ve kaldığımız yerden devam edeceğiz.

Düğünümüz olacak ve sen benim en güzel kaderim olacaksın. Bekle beni güzel kalpli meleğim bekle beni...

Chanyeol okuduğu yazıyla donup kalmıştı. Demekki onun bir sevgilisi vardı ha?

"Ah işimi daha da zorlaştırıyor bu" çekmece de ki diğer resimler dikkatini çekti. Kızla olan fotoğrafları vardı hep.

"Tanrım seni kendime nasıl bağlayacağım ben" çekmeceyi kapatıp masanın üzerindeki dikkatini çeken örtüye yöneldi. Yavaşça kaldırınca altında ki şeyle gözleri kocaman olmuştu.

"Oha ne ara yaptın sen bunu!" Biraz sesli konuşmuştu. Baekhyun ormanın bir maketini çıkartmıştı. Anlaşılan bu kadına çok aşık.

"Tanrım çok iyi olmuş bu" örtüyü üzerine kapatıp her şeyi geri düzeltti. En sonra da gardırobuna yöneldi. Kıyafetleri vardı. Orayı da kapatıp yavaş yavaş odadan çıkacakken kapı aniden açıldı.

Chanyeol şok olmuştu.

"Sen ne yapıyorsun burda?!" Suho sinirle tıslayınca chanyeol gülerek barakadan çıktı.

"Planlarımı işliyorum hyung" suho giden adamın arkasından bakakalmıştı.

"Baek nerde?" Dedi sakince.

"Ormana malzeme toplamaya gitti." Sehun çıkan adamlara merakla baktı.

"Ne oldu ne buldun?" Chanyeol gülerek ilerledi. Sehun koluna girip adamın konuşmasını bekledi.

"Bu adam yakında buralardan gidebilir sehun elimizi çabuk tutmalıyız" sehun şaşkınlıkla ne demeye çalıştığını anlamaya çalışıyordu.

"Nasıl gidebilir ki? Bu zamana kadar tek bir kişi çıkamamış" chanyeol gülüp çimlere uzandı.

"Ormanın bir maketini çıkarmış. Yolları ağaçları hayvanların pusularını vs. Her şeyi kaydetmiş." Sehun'un ağzı kocaman açılmıştı.

"Yok artık. Bu adam çok iyi! Peki ya neden bu kadar sessiz?" Chanyeol dikkatle ormana bakarken sehunun sorusunu yanıtladı.

"Onu zamanı gelince anlatacağım sehun. Önce kalbini kazanmam gerek. Ve bu çok zor olacak gibi duruyor" sehun sinirle omzuna vurmuştu adamın.

"Hadi ama kimseye söylemem" chanyeol adama imalı bakışlar gönderip önüne döndü.

"Sana güvenmiyorum sehun. Biraz daha bekleyeceksin" sehun sinirle ayağa kalktı. Kendi barakasına ilerledi.

"Of bir çözüm bulmalıyım!" Gelen iki kişi gözüne çarpınca hızla ayağa kalktı. Baekhyun'un yanına koşup önünde durdu.

"Merhaba ben chanyeol. Tanışalım mı?" Baekhyun anlamsızca baktı adama.

"Hayır çekil önümden" chanyeol ısrar edip önüne geri geçti.

"Lütfen. Seni çok tanımak istiyorum. Arkadaş olabiliriz bence" baekhyun elini beline koyup derin bir nefes verdi.

"Neden arkadaş olalım ki?" Dedi sakince.

"Olalım bence emin ol çok iyi anlaşıcaz" baekhyun adamın yanından geçip barakasına ilerledi.

"Olmayalım. Lütfen gider misin yorgunum" chanyeol inat edip adamın peşinden gitti.

"Sen benimle arkadaş olana kadar kapında yatarım bende" baekhyun adama şaşkınlıkla baktı.

"saçmalıyorsun gider misin?" Chanyeol kapısının önüne oturup beklemeye başladı. Baekhyun aldırmayıp içeri girdi.

"Ben park chanyeol. İnatçının tekiyimdir. 26 yaşındayım. Normalde bir şirketim vardı ama buraya gelince her şeyimi kaybettim." Onu dinlemediğine emindi ama pes etmeyecekti.

Karşıda ona bakarak gülen gruba sinirle güldü. Eliyle gitmelerini işaret etti.

"Eminim sende beni tanıyınca çok seveceksin" iç çekti. sıkıntıdan patlamak üzereydi.

"Tanımak istemiyorum gider misin!" İçerden gelen sesle gülümsedi. Yavaş yavaş onu kendine bağlayacaktı.

Poinemi

Getebway Bang! Bang! Bang! || ChanBaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin