Getebway Bang! Bang! Bang! || ChanBaek

3.bölüm

Baekhyun kapısında ki adamın orda hala beklemesine sinirleniyordu. Onun yüzünden rahat hareket edemiyordu.

Saat akşam sularıydı ve hava kararıyordu. Bu adamı burdan göndermeliydi yoksa başına iş alacaktı.

Üzerine hırkasını takıp dışarıya çıktı. Elindeki çöple oynayan adama dikkatle baktı.

"Ah sonunda kabul ettin beni değil mi?"

Baekhyun'un hoşuna gitmişti aslında biraz da. Kimse onun için bu kadar uğraşmamıştı daha önce. Ama elbette ki suları dindirmeyecekti.

"Kabul falan etmedim lütfen git burdan"

"Neden ama o kadar zaman bekledim bence bi şansı hak ediyorum"

Baekhyun chanyeol'a bir battaniye getirip önüne attı.

"Al bunu üşüme bari. Bu aptallığınla hasta olacaksın yoksa"

Chanyeol sevinmişti. Onu düşünüyordu bu adam.

"Sen beni mi düşündün yoksa algılarım da yanılıyor muyum?"

İçeri girmeden adama baktı tekrar.

"Yanılıyorsun. Hastalanırsan kendimi suçlu hissedeceğim ve sana bakmak zorunda kalacağım. Başıma bela olmaman için yapıyorum"

Chanyeol battaniyeyi yerden alıp sardı kendini.

"Asıl sen yanılıyorsun. Beni kabul etmediğin sürece başına daha çok bela olacağım"

Baekhyun kapıyı suratına kapatıp içeriye girdi. Onu elbette kabul etmeyecekti. Tekin birisi olmadığını düşünüyordu ve ondan uzak duracaktı.

Maketini tamamlamasına da az kalmıştı zaten. Yakında burdan gidecek ve sevdiği kadına kavuşacaktı.

Acaba şimdi ne haldedir diye düşündü. Evlendi mi? Onu unuttu mu? Yoksa hala bekliyor mu?

Birbirlerine ne kadar aşık oldukları geldi aklına. Bunun imkansız olabileceğini düşündü ve kafasında ki düşünceleri bir çırpıda attı.

"Ahh stella o kadar özledim ki seni" yatağına girip uykuya dalacakken kapıdan gelen gürültülerle yerinden fırladı.

"Tanrım neler oluyor!" Kapıya çıkınca chanyeol'ün dışarda ki tencereleri devirdiğini fark etti.

"Çok üzgünüm sadece ayağım takıldı" baekhyun sinirle derin bir nefes alıp verdi. Tam bir baş belasıydı.

"Tamam hadi evine git artık." Chanyeol yere tekrar oturup beklemeye başladı.

"Gitmicem. Söylemiştim" baekhyun artık pes edip kendiside yere oturdu.

"Neden böyle yapıyorsun? Sana güvenmiyorum"

Chanyeol zafer kazanmıştı ama onu kaçırmamak için belli etmedi sevincini.

"Çünki seni tanımak istiyorum"

"Bir sürü insan varken neden ben?"

"Dikkatimi çekiyorsun ve hoşuma gidiyorsun."

"Sana güvenmediğimi söylemiştim"

"Güven. Haklısın hiç bir insan bir insana hemen güvenemez"

"Bak beni anlıyorsun."

"Ama bana güvenmeni sağlayabilirim izin ver lütfen"

Baekhyun adamın bu ısrarcı haline şaşırıyordu. Başkası olsa çoktan gitmişti.

"Tamam o zaman sana bir şans. Görelim bakalım ne kadar iyisin"

Chanyeol sevinmişti. Planları yavaş yavaş işliyordu.

"Acıktın mı?"

Baekhyun gülmüştü. Bu adam tam bir sersemdi.

"Evet biraz"

Chanyeol gülen adamın dudaklarına baktı. Gülerken oluşan mimikleri ve o dudaklarını  kıvrılış şekli bir bütünüyle devasaydı.

"Hadi o zaman bir şeyler yiyelim"

Ayağa kalkıp kilerin olduğu bölüme gittiler. Karınlarını doyuracak bir kaç şey aldıktan sonra evin önüne geri geldiler.

"Evine davet etmeyecek misin?"

Baekhyun bu şey için biraz kararsızdı. Ona güvenmiyordu ve her an onu kandırabilirdi.

"Bilemiyorum."

"Dışarda yemek yemeyelim lütfen" defi sakince.

"Tamam ama akıllı duracaksın"

Chanyeol gülümseyip adamın kapıyı açıp onun girmesine izin verişini izledi. Yavaş yavaş inine giriyordu işte.

"Teşekkür ederim" baekhyun masasında ki çerçeveyi alıp çekmecesine kaldırdı. Bir kaç tabak düzdükten sonra yemekleride halletti.

"Hadi gel seni aç kurt"

Bu tabir hoşuna gitmişti adamın.

"Geldim" masaya oturup yemeğini yemeye başladı. Gerçekten acıkmıştı.

"Şey o örtünün altında ne var?" Baekhyun adamın meraklı bakışlarına karşılık gülümsedi.

"Benim özel sırrım"

"Vav gizemli! Bana da gösterir misin söz veriyorum kimseye anlatmayacağım"

"Zamanı geldiğinde herkes öğrenecek zaten"

"Bana şimdi söylesen lütfen söz veriyorum bana güvenebilirsin"

Baekhyun biraz düşündü. Ona güvenebilir miydi? Galiba evet.

"Gel ama bir kişiden duyarsam çok fena olur"

Chanyeol yavaş yavaş onu kazanmanın verdiği mutlulukla gülümsüyordu. İçi kıpır kıpırdı.

Baekhyun yavaşça örtüyü kaldırıp kenara koyduğunda chanyeol ilk defa görmüş gibi davranak dikkatle baktı makete.

"Bunu sen mi yaptın! Tanrım harika bu!"

"Evet. Buraya geldiğimizden belli bununla uğraşıyorum ve son bir bölge kaldı. Orayı da hallettikten sonra herkes burdan kurtulacak."

"Bize de yardım edeceksin yani"

Baekhyun gülüp adamın şaşkınlığına baktı.

"Elbette burdan tek başıma çıkarsam bencillik olur değil mi?"

Chanyeol mutlulukla gülümsedi.

"Sana yardım etmek istiyorum"

Baekhyun adamın bu samimi tavrının altından bişiler aramaya çalışıyordu ancak bir sonuca varmak mümkün değildi.

"Elbette..."

Poinemi