Possessive Ex Boyfriend Series 1 [On-going]

Chapter 5: Iwas

MAAGA akong nagising dahil ngayon ang unang araw ko sa trabaho bilang Assistant Secretary ng damuho kong amo.

Bumangon na ako sa kama at agad na nagtungo sa banyo para maligo after 10 minutes tapos na akong maligo nagtungo ako sa walk-in closet ko at kinuha ang damit na susuotin ko ngayon.

Skirt na kulay black-gray ganun din ang pang itaas nito at necktie na kulay red pagkatapos kong magbihis ay nagsuklay na ako tsaka nagliptint  ayoko kasi ng may maraming kolarete sa mukha ko.
Lumabas ako sa kwarto ko at nagtungo sa kusina upang sana ay kumuha ng tinapay at pahaman para ready to eat na kaso nakita ko na may nakatakip na pinggan na may sulat sa taas na nakalagay sa maliit na papel.

NOTED:

Good morning RR you're breakfast is ready ako na nagluto dahil alam ko na pagod ka kahapon.

Oh! By the way congrats may work kana goodluck RR magtagal ka sana sa trabaho mo at huwag masyadong maiistress baka pumangit ka 😂

                                       -D♥

Napangiti ako ng makita ko ang ginawa niya hayy nag-abala pa talaga na magluto alam na niya kasi na sa companiya ni Christian ako magtatrabaho. Well goodluck sakin!

Kumain na ako bago pumasok para magkalaman naman itong sikmura ko pagkatapos kong kumain ay iniligpit ko na ang pinggan tsaka akp umalis inilock ko muna ng mabuti ang pinto bago umalis.

Saktong alas syete ay nasa opisina na ako at umupo sa desk ko.

"Good luck sakin!" napabuga ako ng hangin bago magsimulang mag-ayos ng dapat ayusin ng biglang nagring ang telepono at agad ko itong sinagot.

"Ms. Rose akin na iyong mga papeles na pipirmahan ko!"

Napasinghap ako ng  sumigaw itong damuho kong amo! kung makasigaw akala mo eh bingi na ang kinakausap niya sa telepono! Agad niyang ibinaba ang linya nito at agad din akong nagtungo sa office niya.

"Sir nandito na po!"patakbo akong pumunta sa kanya habang nasa loob ako ng opisina nito ay bigla siyang tumayo at nanlilisik ang mga mata.

[ Dug! Dug! Dug!] .

Eto na naman ang puso ko abo't- abo't na naman ng kaba nakakailang lang kasing makita ang mata niyang nanlilisik na akala mo'y may lalapain.

Napa-atras ako ng lakad dahil palapit na siya nang palapit sa pwesto ko hanggang sa naramdaman ko nalang na nakasandal na ako sa pader.

Jusko po ano nang gagawin ko ngayon? Lupa kainin mo na ako now na!

" aren't you heard what I said miss?" sarkastiko niyang tanong

"H-hah? Sir ano ulit 'yon?" utal kong sagot

Ano ba kasi sinabi niya at hindi ko man lang narinig ganun na ba talaga ako kabingi? Ngumisi ito sa akin .

Hindi ko alam kung anong gagawin ko para kasing napako ang mga paa ko at ayaw pa magsalita ng bibig ko.

Nag-iwas ako sa kanya,  nakakailang kase ang mga  mata iyang kulay brownish na kulay na siyang nagpapagwapo sa kanya, ang mga matang siyang umangkin saakin noon, ang mga matang makikita kung ano ang tinatago nitong sakit na nararamdaman ngayon.

Aaminin ko hindi ko alam kung hanggang kailan ako magsisinungaling sa sarili ko at hindi ko mapigilang magsisi dahil sa nangyari noon .

Sa tinagal-tagal ng hindi kami nagkita ay walang nagbago sa kanya maganda parin ang pangangatawan nito. Kung may nagbago man siguro sa kanya ay 'yung ugali na niya 'yung dating Christian na kilala ko ay ibang-iba na .

Tinulak ko ito dahil nakakailang ang ganoon naming pwesto kung kayat nagulat ito.

"S-sir pasensya na at nagulat lang kase ako" paghingi ko ng paumanhin

"Tsch! Hanggang ngayon ba ay ganyang ka padin Baby" sigaw nito na siyang ikinagulat ko sa kanya dahil tinawag niya ako sa  BABY  na tawag niya sakin noon.

Hindi ko alam baka galit lang siguro iyon kaya tinawag niya ako sa ganon.(Tama! Tama!)

"What did you mean Sir?" hindi ko alam ngunit tila may maiinit na likidong umagos sa pisngi ko

"Oh come on! You can't fool me again Rich!" sagot nito na may kahalong galit

Hindi ko alam kung anong pinagsasasabi niya at ganon nalang siya makasigaw sa akin.

"I'm sorry but I don't know what you thinking about Sir! may I go out Sir!" pagkasabi ko noon ay tumalikod na ako at nagderederetso na ako sa desk ko. Ang kanina'y mga luhang pilit kong pinipigilan ay kusa nang umagos.

Why I'm acting like this even we have no connection anymore! I'm just his employees that's all!

Pinahid ko iyon upang hindi mahalata na umiiyak ako itinuon ko nalang ang sarili ko sa pag-aayos ng mga kailangang ayosin ng sa gayon ay mailabas ko ang dama ng loob ko.

Bumukas ang pinto ngunit hindi ko nalang pinansin kung sino ang pumasok.
Naaamoy ko ang pabangong iyon kanino ko na nga pala na amoy 'yon dati? Hmmm?

Narating ito sa desk ko at tumigil ngunit ako ito nag-aayos padin ng kailangan tapusin.

( Bahala ka diyan!)

"Ehhemm!"

Wait siya ba talaga? O my baka naman nananaginip kalang Rose. Hindi padin ako kumikibo bahala siya diyan! Mangalay sana pa niya!

"Ahmm--" hindi ko pinatuloy ang sasabihin niya ng magsalita ako

"What!" sigaw ko mukhang nagulat siya doon dahil alam naman  niyang kahit minsan lang akong magalit.

Ang kaninang maamong mukha niya'y  nagpalit ng malamig na nakatitig padin sakin. Ngunit hindi ako nagpatinag at nakipagtitigan din ako bahala na kung siya man ang boss ko wala akong pakealam ngayon basta galit ako!.

"Why you shout at me?huh!" tanong niya

"Ano bang pake mo hah!" sigaw ko kala niya hah

"Anong pakealam ko? Well boss mo lang naman ako!" sagot alam ko na boss ko siya kaya nga wala kong pakealam eh!

"Alam ko na boss kita at empleyado mo ako!" sarkastiko kong sagot nag-angat ito ng ulo tsaka muling tumitig sakin

"Alam mo naman pala eh? Bakit hindi ka man lang lumabas kanina at bumili ng pagkain para sakin?"

"Ano na bang oras?"

"It's already 12 nn miss! Kaya kung ayaw mong masisante ay pumunta kana sa baba para bumili ng pagkain nagugutom na ako!"

Agad akong tumayo at dali-daling naglakd palabas nilagpasan ko nalang ito 12 nn na pala hindi ko man lang namalayan. Nakarating na ako dito sa baba at tinungo ang isang fastfood chain dito akala ko walang ganito dito sa loob ngunit nagkamali pala ako.