**İlk Görüş**

21 2 0
                                    

Yıl 2014 günlerden 30 Ekim Perşembe.

Yine psikiyatristimdeyim bu sefer ilginç bir şey söyledi. "Lise yılların" dedi "o zamanları hatırlayabilmen lazım bir deftere geçir en az 2 defa oku" "Teşekkürler Hanna hanım eve gider gitmez başlayacağım" dedim ve evin yolunu tuttum. Kızım Ella henüz 4 yaşında onu dünyalar kadar seviyorum. Klasik bir anne olarak yazıyorum şu an her neyse Hanna'nın isteğini yapmam lazım.

**Işte hikayemiz başlıyor**
Tam 12 sene öncesi.. Lise 1 öğrencisiyim şu an yanımda biricik arkadaşım Erica ilk ders tarih. Bu ders ve hocasından öyle nefret ediyorum ki tüm sınıf öyle. Ama ders bambaşka dersi hepimiz hayranlıkla dinliyoruz. Bende ne kadar nefret etsemde bir süre sonra o dersin akışına bırakıyorum kendimi sonra teneffüs zili çalıyor birden irkiliyorum sonra yanima Erica geliyor konuşamaya başlıyoruz.

Erica=Canım sen hayırdır ? Birden daldın bir problem mi var sen nefret edersin bu dersten?
Cristin= İnan bende anlamadım başlarda sıkılırken zevkli gelmeye başladı her neyse çıkalım okuldan bunaldım.

Malum teneffüs ama ben okuldan çıkmak istiyorum. Tam okulun koridoruna girerken biriyle çarpışıyorum.
CRISTIN=Dikkat etsene gerizekalı!
X=Asıl sen dikkat et şimdi özür dile yoksa başına geleceklere katlanırsın!

CRISTIN =Hadi ordan be sen kimsin ya kimsin? Babamın oğlu olsan da özür dilemem!

ERICA= Hadi Cristin yeter birileri gelmeden gidelim uzatma ya.
CRISTIN=Erica sus.
ERICA=Hadi diyorum sana yürü.
CRISTIN=Off tamam tamam..
X=Hahahhh öptüm canım byee.
CRISTIN=Gerizekalı.

Önce bi cafeye geldik Erica ile ama aklımda hala o gözleri bakışları ama sarışın.. Ben sarışınlardan nefret ederim! Buna sarı kafa diyelim. İşte Erin aptal ne işi var burda nasıl bir zekadır bu? Yine eski sevgilisini arıyor eminim. Ablam diye demiyorum ama iğrenç bir kız. Tertemiz zeki başarılı falan filann.. Eve gitmek için taksiye atlıyorum hoop! Taksi birine çarptı...

Ellerim titriyo dilim konuşmama izin vermiyor. Bu bu benim annem  konuşamıyorum dilim dönmüyor annem ya annem. Nefes almadığını söylüyorlar ellerim bilmiyorum ellerimi haraket ettiremiyorum tırnaklarımı avucuma bastırıyorum akan kan damlaları umrumda bile değil. Annemin başı kaşı gözü kan içinde bi an konuşuyorum ''annem'' diyorum ''anne gitme beni bırakma'' diyorum..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 31, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Senden Önce BenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin