Öncelikle hepinize çok teşekkür ederim.Sınır çok çabuk dolmuş
Bu yüzden yeni bölümü atıyorum.
Can'dan
Sanem benim için yeni bir hayat başladığını düşünüyordu.
Bakışları çok samimiydi.
Başka hiç bir kadının bakışlarında bu samimiyeti görmemiştim
Ben ona tam anlamıyla hayran kalmıştım.
Bana yardım edebileceğine inanıyorum.
Sanem çoktan çıkmıştı.
Babannem için çabalamıştı.
Benim için Her şeyi göze almıştı
Babannemin yanına gittim
•••
"Daha iyi misin İkinci yarım?"
Herkes gittikten sonra bir Babannem olduğunu öğrendim.
"İyiyim oğlum.yanındaki kız kimdi?"
"Çok yardımsever birisi"
Hemşireler ilacını verdikten sonra uykuya daldı.
Bende eve gidip bir duş aldım.
Sonra elime beyaz siyah Kapaklı
"Kahramanım"adlı kitabımı aldım.
Yetimhanede büyüyen çocuğun Hayallerine ulaşmasına yardımcı olan bir insanın hikayesiydi.Kitabı okurken kendimden geçmişim.
Sanem'den
Can'a ulaşamıyordum
Tam 26 defa aradım
Aklıma her şey geliyordu.
Sonra hastaneden babannesinin numarasını aldım.
"Merhaba iyi akşamlar"
"Sen kimsin kızım?"
"Can'a yardım eden birisiyim"
"Ne istiyorsun?"
"Can'a ulaşamıyorum."
"Eve gitti kızım duş alıp yatmıştır"
"Teşekkür ederim geçmiş olsun"
Can'ın evini biliyordum.
Sonra kendimi kapısında buldum
Kapısı açıktı.
"Caan!"
Ses gelmiyordu.
Bütün odaları dolaştım.
Korkudan elim ayağım titriyordu.
Can'ın odasına girmemle birlikte korkularım gitmişti.
Can babannesinin söylediği gibi uyuyordu
Saçları ,gözleri ,yüzü, sakalları o kadar eşssizdi ki.
"Sanem"
"Uyuyordun uyandırmak istemedim"
"Biraz yorulmuşum"
"Ben ikimize kahve getireyim"
Sanem ve Can birlikte kahve içerler.
"İyi ki varsın Sanem"
"Sende iyiki varsın Can"
•••
Can ve Sanem'in duygularına biraz giriş yaptım.
Nasıl buldunuz?
Sınır:13 oy
İyi okumalar Canem'ciler
