Later

Later.
Dat doe ik later wel even.
Later ga ik Spaans leren. Omdat ik het zo'n mooie taal vind.
Later ga ik een boek schrijven. Misschien zelfs wel meer dan een.
Later ga ik een fotocamera kopen, zodat ik professionele foto's kan maken.
Later ga ik een tekencursus nemen.
Later ga ik een groentetuintje beginnen.
Later neem ik een hamster. Of twee. Of drie.
Later ga ik hardlopen.
Later ga ik over de wereld reizen.
Later ga ik de boeken lezen die al een jaar ongeopend in de kast staan.
Later ga ik een nacht naar de sterren kijken.
Later ga ik in de regen dansen.
Later ga ik...
Later.
Ik doe het later.

Wat een voorrecht. Later. Dat beseffen wij ons niet. Want voor zoveel mensen is later niet gewoon. Zoveel mensen moeten elke dag weer vrezen voor hun leven. Zij zien geen later. Zij zien alleen nu.

Velen van ons hebben wel een later.
Waarom verspillen we onze tijd dan achter Instagram?
Waarom spelen we de hele dag games?
Waarom zitten we binnen te zeuren, terwijl er zoveel is wat we willen doen?

Maak later nu.
Nu ga ik het doen.
Nu ga ik Spaans leren.
Nu ga ik schrijven.
Nu ga ik tekenen, fotograferen, lezen, zingen, dansen, rennen, lachen, leven.
Nu.
Niet later.

Later bestaat niet.
Later kennen we niet.
We kennen alleen nu.
Ga leven.
Doe het nu.