A Boundary to Cross

Chapter 12: A Bond to let go (part2)

AN: nagustuhan niyo ba ang story?

I guess not, by the way another Clue

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
CLUE: someone dies in order to save the world in the future, someone lives with love and kindness but has to kill the person, someone hides its identity, someone will be left with coldness inside its heart more than it was before.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

CHAPTER 12: A BOND TO LET GO
(PART 2)

------+---------------------------------------------------:

When will I meet this pair of eyes again?

"I'm sorry Zick" then everything stopped

I cupped zick's face, ang naistatwang lalaki sa harap ko.

I'm so, sorry.

Umilaw sa paligid,

You won't remember me after this zick.

Inerase ko ang memory niya Pero nag iwan ako ng mga memory naming dalawa I can't afford to let him forget me, all of me, kaya sa pagkita lang Namin sa glass store hanggang ngayon ang winala ko sa kanya.

Pagkatapos nang lahat ay hinalikan ko siya sa noo, you'll be better once I'm gone.

Humakbang ako paatras at umilaw, bumalik na lahat at nagteleport na ako papuntang bahay ko dito, agad ako dumiretso sa kwarto ko, wala namang tao.

Pag abot ko sa loob everything was still the same, everything was still intact, walang nagalaw Kahit isa sa mga gamit ko, kaya napangiti ako how I miss this place.

Humiga ako sa kama ko at Ilang sandali ay nagstart na akong kunin ang mga gusto kong dalhin doon sa sort world, pati na rin ang mga litrato namin

Konti lang ang dinala ko. Cause it'll take only bits to remember memories,

Do you get what I mean? Kahit isang panyo lang yan pag palagi mong dala ay maaalala mo parin lahat ng nakaraan mo.

Nanghaloghog pa ako ng ibang gamit at nakita ang class picture namin noon pinagpag ko at nakita ang kabouhan, tanging sina aliyah at zick nalang ang naalala ko na pangalan not until may nahagip ang mata ko, napatigil ako sa batang may kulay dark blue na mata.

-flashback-

"Salamat sa pag tulong" wika ko sa isang kaklase ko tapos tumango nalang ito

"Sa susunod gamitin mo nalang ang kapangyarihan mo pag Kailangan talaga, para di ka pa masaktan"

Wika niya kaya natakot ako "Paano mo nalaman?! Please wa-" "di ko ipagkalat"

Tapos tumalikod na siya pero huminto "besides, last day ko na to dito" wika niya kaya medyo nalungkot ako.

"Teka! Ano nga yung pangalan mo?"

Tanong ko kaya lang wala na siya.

-end-

Di na ako nagtagal sa mansion dahil gumagabi na rin which means umaaraw na doon sa sort world.

Nagteleport ako papunta sa portal at agad pumasok.