KD6: Killer's Domination

prolouge #2: the TALE of how he became evil.

"Ano ba evo ! Asan na ang inuutos ko sayo? WALA KA TALAGANG KWENTANG BATA KA!" sigaw ni mama sabay hampas sa ulo ko na dahilan ng pagtumba ko.

Nakalimutan ko kasi kunin yung beer niya dahil nagbasa ako "m-mama, sorry po, mahal ko po--"

"HAHAHAHA ! Mahal? Sinira mo ang buhay ko ! Kung di ko nakilala ang papa mo at di ka nabuo edi sana sikat na singer na ako ngayon !" Sigaw nito sabay sabunot sa buhok ko "edi sana di tayo naghihirap ! Malas kang bata ka ! At mahal? HINDING HINDI KITA MAMAHALIN ! MANGARAP KA NALANG, WALANG MAY KAYANG MAGMAHAL SAYO!"

nangingilid ang luha ko. 10 years old na ako. Mahal ko ang mama at papa ko kahit ganun sila sakin. Kahit paulit ulit nila kong sinasaktan.

Tumakbo ako papunta sa kwarto ko at nagbasa. Oo, basa lang ako ng basa , dahil hindi ako nakakapagaral kasi hindi nila ako pinagaral pero nagaral ako magisa.

--

nagdodrawing ako ngayon. Tulog na si mama ng biglang pumasok si papa , lasing at tumingin saakin.

Ngumisi siya at hinila ako sa may buhok "p-papa, tama na po. Tama na.po" pero.patuloy niya akong sinasampal at inuuntog at sinusuntok.at sinisipa. Nanginginig sa sakit lahat ng parte ng katawan ko.

Tumingin siya sa mga drawing ko. Nilukot niya ito at sinindihan. At itinapon sa shelf ko ng mga libro.

Halos mapaos ako sa pagsigaw na huwag niyang gawin yon. Umiiyak ako. Ang mga libro ko.

"Wala kayong kwenta. Buti ng masunog kayo." Sabi nito habang nakatingin sa pinaliliyab na.libro ko, tumingin ito sakin "wala ng may kayang magmahal sayo." cold na sabi niya sabay dahan dahang tumalikod ay umalis.

Pinilit kong tumayo upang.iligtas ang mama ko. Pero nagliyab pa ito.at nabagsakan ang lasing kong mama. Pero tinulungan ko padin siya at sumisigaw siya sa hapdi ng nalapnos niyang mukha.

Akala ko yayakapin niya ako...

*PAAAAAAK*

Pero.isang malakas na sampal ang nakuha ko "WALA LANG KWENTA EVO PAREHO KAYO NG AMA MO ! SINUNOG NIYA NA ANG BAHAY NI HINDI MO MAN LANG AKO NAGAWANG ILIGTAS. NASIRA NA ANG MAGANDA KONG MUKHA ! WALA KANG KWENTA ! WALANG MAGMAMAHAL SAYO! UMALIS KA.NA.!" itinulak niya ako palayo. Habang naglakad siya papuntang ambulansya "wag kang susunod saakin. Hindi kita anak. Hindi kita mahal."

Nakatayo ako duon, nanginginig at umiiyak. Gustong gusto ko.tumakbo sa mama.ko at sabihing hindi na muling magkakamali at ibalik ako at huwag paalisin. Mahal na mahal ko kasi ang mama ko.

Pero walang nagmamahal saakin.

----3rd person------

"M-mahalin mo ako mama. Mahalin mo ako." Paulit ulit niya itong banggit habang nakahiga sa semento ng labas ng simbahan. giniginaw ngunit hindi rin makagalaw sa sobrang sakit ng katawan.

Hindi lang pisikal na sakit ang nararamdaman niya, pati sa loob.

Sabi nila hindi daw totoo ang physical pain, pero mali sila, dahil.ramdam niya ito, mula ulo hanggang paa ang sakit. Bakit nararamdaman niya ang mga to? Bakit kailangan maging ganito siya.

Dahan dahan niyang idinilat ang mga mata niya,at nasa kotse siya na maganda. Nakaupo sa likod at may matandang lalake sa tabi ni evo na mukhang masungit

Tumingin ito kay evo. "Gising ka na.pala." tumingin siya sa isang lalake na kulay blue ang buhok at maraming tattoo sa katawan "gawin mo na dale."

Ngumisi.ito at may ipinasok na sa tenga ni evo. Nagulat naman ito at agad na lumayo "sssh. Wag kang matakot. May magsasalita lang dito . Sagutin mo lahat ng tanong nito." Tumingin ito sa may matanda "makacalculate din nito.ang tunay na skills mo hindi lang sa mga tamang sagot mo."

Nakatingin lamang si evo sakanila at nagsimula ng magtanong ang device na nasa tainga niya

At sa sampung taong gulang palang ay walang pumalyang tanong.

And laking gulat ng matanda na si Fernand Llnarez, ng magcalculate lahat. 110% ang IQ ng bata na sampung taon palang.

alam niya nang batang ito ang hinahanap niya. Ang magtataguyod ng Llanarez clan. Hindi na kailangang mahal niya ito. Ang kailangan lang ay mapaunlad niya ang business nito.

Pinagaaral, binihisan niya ito

"Isa ka ng Llnarez, evo. Sayo lahat ng yamang ito. Sundin mo lang ako."

Naging isang sundalo nito si EVO. Hanggang sa lumaki ito at napaimana na ang lahat sakanya ng biglang may pumatay sa ikinalala niyang ama.

Naramadaman niyang muli ang magisa

Hindi naman siya mahal ng itinuring niya ama. Ginamit siya nito. Pero binihisan.siya nito at binigyan ng Kaalaman.

Pero sa huli.....

iisa lang ang nasa isip niya...

'Walang may kayang magmahal saakin.'

Hawak hawak ang kwintas na ibinigay ng yumaong itinuring na ama na si fernand llnarez.

Nakangisi ito at sabay sambit na...

"balang araw... mapapasaakin ang mundo. Susunod sila sakin na parang mga aso. Aapakan ko sila hanggang sa mapasunod ko sila. Balang araw magiging sundalong loyal ang ang buonh mundo."

---

sakit. Pain. Agony. Bakit ramdam ko.padin ito?

Pero si dale adam jones. Ni hindi man.lang nasasaktan. Nasaakin na ang katulad ng kapangyarihan niya !

Tumingin ako sa salamin. Pula ang mga mata ko dahil naiba ito ng device ni dale.

Hawak ko ang isang vile ng virus. Lahat sila ay magiging halimaw. At susunod sakin

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA !" Itinusok ko ito sa isang bangkay na nasa harap ko.

Agad agad na dumilat ito at may.kulay pulang mga mata. Full red and mata nito walang puti o itim. Pure red ang mata nito. Tumayo ito at lumihod sa harap ko "King Evo."

Inilagay ko ang gas mask sa mukha ko.

"Let's start this game. You spread this virus " Tumawa ako ng tumawa habang lumapit ito sa sikretarya ko at sinaksak ito ng kutsilyo. Nagsuka ito ng dugo at agad nawalan ng buhay. Agad na lumuhod ang pulang matang halimaw ay kinagat ito sa leeg. 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10 at agad dumilat ang sikretarya ko at pula na din ang nga mata nito tumingin ito sakin.at lumuhod "our king , our lord."

"Spread the news. That i am their new king and the new GOD!"

Ngumisi ako

."damn, It's Like No Mercy and I Can Be your Playmate all Together.

....I Am Your God, one who disobey me should end up dead."

-----------------

Prolouge #2 !!! <3 yaaay ! Intense to XD

Ang nagiisang Mama Author, leeYUM06