Loving You's So Hard..

Chapter 5

"H-hey, why are you crying? Do you have a problem? You can share it to me"

"I really don't know how to comfort a person. What do you want? Do you want to eat? Lets eat in my room I have foods there. Hey talk to me please." pinunasan niya ang mukha ko at don ko lang namalayan na umiiyak na pala ako.

Di ko naririnig ang mga sinasabi niya kanina, siguro sa lalim ng isip ko. Ewan ko ba bakit nagpapadala parin ako sa nakaraan, my gaaaaad! 4 years na Xzyrinalla! Hindi uso sayo ang mag move on dapat magpakatatag ka nandyan ang anak mo paano mo siya bubuhayin kung ganyan ka!!!

"Maypag kain ka?" sabi ko sa kanya, para naman maibsan ang nararamdaman ko.

Pumasok kami sa room, yung pinasukan ko dati. Pumunta siya sa kusina at pagbalik niya maydala siyang maraming pagkain.

"Eat" tingnan mo tong lalaking to balik cold treatment nanaman parang hindi nag alala kanina.

Habang kumakain ako sinusulyapan ko siya, gwapo talaga siya may adams apple. Nakaka seduce talaga ang lalaking my adams apple... what the! Pinagnanasaan ko ba tong lalaking to! My gaaaaad, no no no! Erase! Erase! Erase! Gwapo siya period!

"You don't want to eat?" Tanong ko sa kanya, ngayon lang ako nagtanong na malapit ko ng makalahati ang pagkain, ang bad koooo. Hehehe!

"Nah"

"Okay" ang tipid niyang magsalita pansin niyo yun? Pero ewan ko ba, comfortable ako sa kanya. Second time pa naming pagkikita ha pero comportable na ako sa kanya.

"Do you want to talk your problem?" biglang sabi niya, tipid akong ngumiti at nag isip kung ok lang ba sabihin ko sakanya. Ok lang naman siguro diba, at tsaka tulad ng sinabi ko kanina comportable na ako sakanya.

"It is about my past"

"Your boyfriend?"

"My fiancee"

"Oh, why is he wanted you take back?"

"No, he is dead" yes patay na si Andriel na nag iisang lalaking minahal ko ng sobra sobra pa sa aking buhay.

"I'm sorry" tingnan ko siya at parang pinagsisihan niyang tinanong pa niya ako.

"It's okay, it's been 3 years already. And I need to move forward for our child" parang nabigla naman siya nung sinabi kong may anak na ako.

"Oh, you already have a child. How old is he?"

"Coming 3 next month."

"You mean, his dad died before he came out to this world?" maypagka chismoso din pala tong isang to akala ko tipid lang kng makipag usap to.

"Yes, Andriel died because of car accident. Nagkasakit ang kanyang dad at he don't have a choice kundi ang e manage ang buong companya, that's the only request from his dad. Pero dahil sa gulo naba-bankrupt na ang company nila. Andriel didn't know what to do. His mom called him, na may paraan pa para makaahon ang company nila. So nakipagkita siya sa mom niya sa isang restaurant, at don niya nalaman na his mom wanted him to get married of the daughter of Lee Corporate, one of the biggest company in Asia. Ayaw ni Andriel dahil mahal niya ako, so umalis siya doon at pumunta sa condo namin. Sinabi niya sa akin ang lahat ng nangyari sa araw ng iyon. Nangako kasi kami sa isa't isa na walang magtatago ng secreto kaya sinabi niya sa akin ang ginawa ng mom niya, at alam ng mom niya na we're engaged pero ipapakasal niya ang anak niya para lamang umahon ang kompanya nila, that was insane. Months passed at mas naging magulo ang company nila, na baon sila sa utang, lumala din ang condition ng dad niya. Andriel didn't have a choice kundi ang tanggapan ang alok ng mom niya, he explained to me everything. Sabi niya sa akin na bigyan ko siya ng dalawang taon para maibalik ang companya nila at mabayaraan ang mga utang nila, and after that he will file a annulment. Pinayagan ko siya, tanga na kung tanga pero kailangan siya pamilya niya at ng mga taong nagta trabaho sa kompanya nila. Habang nasa isang restaurant sa batangas sila at pinag uusapan ang planong pagpapakasal don sa babae. Nalaman kong buntis pala ako and I am 3 months pregnant already. Tinawagan ko siya I told him about the news, he was so happy and told me that after their family dinner para sa kasal pupuntahan niya ako but I don't want to wait after their dinners done, I want him to be with me as soon as possible. Pina pili ko siya kung uunahin niya ang pag aasikaso ng kasal nila o pupuntahan niya ako at pag hindi niya ako pupuntahan aalis ako. So pinili niya ang puntahan ako, tinawagan ako ng mom niya at sinabing ang kitid ng utak ko para paalisin si Andriel doon the whole clan of girl was there and they are very disapointed dahil iniwan niya ang pamilya ng babae. Andriel was on his way to me, tinawagan niya ako at sinabing may gusto ba akong ipabili sinabi ko lang sa kanya na gusto ko siyang makita at pumunta na didto. Bigla naman buhos ang ulan at nasa daan pa si Andriel, malayo pa ang biyahe niya dahil galing pa siyang batangas at nasa makati kami nakatira. Tinawagan ko siya at sinabing mag stop over muna siya at hintayin na huminto ang ulan pero ayaw niya dahil gusto narin daw niya akong makita pero habang nag uusap kami may narinig akong napakalakas na bosina at naaksidente si Andriel. Dali dali akong pumunta sa hospital kung saan siya dinala. Habang nasa labas ako ng Emergency room dumating ang mommy niya kasabay ng kapatid ni Andriel hindi kasama ang dad niya dahil nasa hospital siya, lumapit ang mom niya sa akin at sinampal ako. Agad naman akong yinakap ng kapatid niya at inawat ang mom ni Andriel. Sinisisi niya ako dahil sa nangyari sa anak niya doon din nalaman ng kapatid niya na dahil sa akin kung kaya umalis sa dinner nila ang kapatid niya. Pinaalis niya ako at kinamumuhian ng buong pamilya nila. Hindi nila alam ang tungkol sa anak namin ni Andriel, walang nakakaalam na buntis ako ng time na yun. Nabalitaan ko nalang na namatay si Andriel after 2 weeks of coma. Hindi nila ako tinigilan, dahil ako ang may kasalanan ng pagkawala ni Andriel. I decided to go far away, pumunta ako sa bacolod at doon naninarahan ng ilang taon after almost 3 years, bumalik ako dito sa manila at naghanap ng trabaho" Iyak ako ng iyak habang inalala ang lahat ng pangyayari 3 years ago. Ang sakit parin sobrang sakit parin. Parang kahapun lang ang lahat.