KÜÇÜK DELİĞİN ARDINDA

3.Bölüm:Daha Neler Olacak?

Kızdan sonra düzelememiştik.Bensse bir kenarda oturmuş bekliyorum.Neyi beklediğimide bilmiyordum ama böyle dalıp dalıp duruyordum.3 gündür hiç birşey yememiştim.Arkadaşlarım ise artık yemek için yaşamıyordu yaşamak için yiyiyorlardı.Benim içimdeki umut tükenmişti arkadaşlarımın içindekilerse tükenmek üzereydi.Odadaki kanlar hala duruyordu.1-2 dakika sonra bize yemek verilen yerden küçük kızın çekmeye çalıştığı ancak başarılı olamadığı el belirdi ve bize robotik bir sesle''Teker teker sıraya girin ve buradan bakın.''Korkudan ses çıkartamadık ve sıraya girdik.İlkimizin gözüne siyah bir bandana bağlandı.Çıkarmaya çalıştık ama olmuyordu.Yine ses''Buraya gelin küçük aptallar''dedi.Bizde yeniden sıraya girdik.Büyük bir sessizlik oldu ve yukarıya doğru yükseldiğimizi hissettim.Daha sonra bir el bizi tuttu.Ardından yürümeye başladık.Sonra durdu,bizde durduk.Beni kolumdan itip''A5''dedi.Başka bir el beni tuttu.Biraz yürüdükten sonra''Ben nerdeyim?''diye sordum.''Sus küçük sürtük''dedi bana ama sesi bay öldüren ele hiç benzemiyordu?İnsan sesiydi bu.''Ben sürtük değilim''''Öylemi?Bence bakireliğini çoktan vermişsindir.'' ''Hayır vermedim'' ''Sana sus  demiştim''diye bana tokat attı.Sonra beni bir yere doğru itti.Korkudan gözlerimi sıkıyordum.Birinin üstüne düşmüştüm.Gözlerimi açtığımda ise bizim odanın aynısından gördüm sadece tek farkı şu an da erkeklerle bir sürü erkekle daha doğrusu aynı odada olmamdı ve bir erkeğin üstüne düşmemdi.Sanırım uyuyordu.Herhalde.Bende herkes uyuyor diye uyumaya başladım...

Uyandığımda herkes kalkmıştı ve verilenlerden yiyorlardı.Sonra yeşil tişörtlü bir çocuk yanıma gelip oturdu.Muhteşem ve etkileyici sesiyle''Merhaba''dedi.Ona döndüm.O ise önüne bakıyordu.''Ne zaman geldin?'' ''Bilmiyorum ama herkes uyuyordu'' Yüzünü bana döndü ve ''Hmm..''dedi.Elindeki yiyecekten bana uzattı.''Teşekkür ederim ''diye geri çevirdim ama ''Kibarlığın lüzümu yok!Şu aç piçler seninkinide yedi al işte bundan'' ''Tamam.''dedikten sonra uzattığı yiyecekten küçük bir parça aldım ve ağzıma attım.''Eyvallah''dedim.Onunla onun gibi konuşacaktım.''Adım Scott'' ''Bende Sophia''Gülümsedi vve tüm gamzeleri ortaya çıktı.Bende ona gülümsedim.''Ben uyuyıcam''dedi ve kalktı ona ''İyi uykular''dedim ve gitti.Aradan nerdeyse 20 dakika geçmiştiki Scott'un dediği iki piç geldi ve benim tam önümde durdu ve''Bakalım küçük sürtüğümüz ne kadar dayanabilecek?''Pantolonun ağzını açtı.Hiçbirşey anlamamıştım.Diğeri''Bakire misin?''diye sorduğunda anladım.Tam çığlığı basacakkeen yanımdan o piçlere doğru bir yumruk geldi.Bu oydu.Üstüne düştüğüm çocuk.Kavga çıkmıştı artık.Scott'la üstüne düştüğüm çocuk o iki piçi dövüyordu.En son kimse beni dinlemediği için çığlığı bastım.''Durun artık,yeter.''Herkes bana bakmıştı.Scott'ın bir eli havada kalmıştı üstüne düştüğüm çocuk gibi.Son kez yumruklayıp yere fırlattılar.Herkes bir kenara çekilmişti.Üstüne düştüğüm çocuğun yanına çöküp ''Yani özür mü dilesem.teşekkür mü etsem?''Yanağımı silerek ''Ağlıyorsun'' ''Bilmiyorum...Herhalde ağlamışım'' ''Özür dilemene gerek yok.Görevim.''Şaşırmıştım.''Görevim derken?'' ''Boşver,ben yatıcam iyi uykular.'' ''Sanada'' ''Bu arada adım Derek'' ''Sophia'' ''Tamam.Tanıştığıma memnun oldum.''O gidip uyuyunca bende sıkılıp uyudum...

Uyandığımda hiçbir yeri göremiyordu çünkü gözlerim bağlıydı.Sonra bir el beni tuttu ve yürümeye başladık.''Ne oluyor?diye sordum ama hiçbir ses gelmedi.Sonra beni bir yere fırlattı.Gözlerim açılmıştı.Burası kacaman bir salondu.benim dışımda arkadaşlarım ve dün benimle kalanlar vardı.Arkadaşlarıma koştum ve onlara teker teker sarıldım.Çok özlemişim derken bir yerden kulak patlatacak kadar yüksek bir ses geldi ama hemen kesildi sonra bir insan sesi konuşmaya başladI.''Hepiniz hoş geldiniz''Duvarlara bakındım ama kimse yoktu.Yine ses ''Burdan kaçış yok.Artık ölene kadar burdasınız.Çığlıklardan korkun.Çünkü onlar eziyetle ölen bir insanın çığlıkları.Ölmek istemiyosanız dediklerimizi yapacaksınız.''Eğer istemediklerini yapmazsak eziyet çeke çeke ölecektik.İliklerime kadar korkmuştum artık.Aklıma küçük kız gelmişti.Ardından ses''Evet bayan Sophia eğer uymazsanız kurallara sonunuz küçük kızınki gibi olacak .''Arkadaşlarım''Ne istiyorsunuz?''diye sormuştu benimse nutkum tutulmuştu.Ses''Evet, saat 09:00 da kalkılır,09:30 a kadar yemek yenir ve artık 4 saat boyunca savaş eğitimi alacaksınız.Artık tahta odalarda kalmayacaksınız.4kişi bir odada kalıcak.Bu dört kişi kurayla seçilecek.Evet ilk kurayı Sophia seçsin.Sophia cam kutunun önüne gel''dedikten sonra yürümeye başladım.Aniden bir patlama sesiyle her tarafıımız kan olmuştu.Dünkü piçlerin birisinin beyni önümdeydi.Ses''Kaçmaya çalışmıştı''dedi.Sonra bana''Artık başla kuraya Sophia''İlk seçtiğimde iki kağıt gelmişti.Bir tanesini bıraktım ve diğerini açtım.Üstünde ''Derek''yazıyordu.Yüksek sesle okudum.Derek yanıma geldi.Sonra bir tane daha açtım yüksek sesle ''Eric''dedim.Bu seferkinde kız çıksın diye dua ediyordum ki açtığım üçüncü kağıtta ''Scott''Yazıyordu.Üçüde yanıma geldiğine ses''Şmdi gözlerinizi kapatın''dedi.Sonra her zamanki gibi gözlerimiz bağlanmıştı .Biri bizi kolumuzdan sürükledi.Yaklaşık 10 dakika yürüdükten sonra durdu ve kapı açılma sesi geldi ardından bizi itti.Gözlerimiz açılmıştı.Bu oda yeşilin en en en koyu tonuyla boyanmıştı.Yataklar siyahtı ve yanımda 3 erkek vardı?Ben burda nasıl yaşıyıcaktım?Sorun yanımdaki erkekler değil odaydı açıkçası...Sonra ayağıma bir şey dolandı bir neydi bu?Derek''Bu bir yılan sakın kıpırdamayın bu türlere değdinizmi o saniye içinde ölürsünüz.''demiştiki yılan bana doğru tırmanıyordu...