Im Inlove With A Psychopath

Chapter 2: Our Secret

Lean's Pov

     Kakauwi ko lang sa bahay at agad akong nagbihis, tinabi ko ang mga gamit ko at kumuha ng pagkain mula sa kitchen tsaka umupo sa sofa. Grabe, bat ko naman tinanong yun? Siguro iniisip nun na dapat hindi na ko nangaelam.

     Naputol ang mga iniisip ko dahil sa nakinig kong balita "Meron na namang patay dito sa xx street, mukang hindi na nauubos ang sunod sunod na kamatayan malapit sa lugar na ito, ano nga ba ang dahilan ng patayan?" Tama, hindi na nauubos ang balita tungkol sa lugar na yun, palagi na lamg may namamatay sa eksaktong lugar. Hindi naman sa may pake ako pero sa totoo lang hindi talaga ako natatakot.

     Simula ng pagkabata ko kulang ako sa emosyon hindi rin ako masyadong ngumigiti, hindi rin masyadong nagsasalita. Walang masabi ang mga doctor kundi may problema po ata ang puso or part ng utak, halatang hindi sila sigurado, ako? Hindi ko rin alam.

     Hindi ko na masyadong inisip ang mga bagay bagay at dumiresto na sa pagtulog.

Stefan's Pov

     I need to empty my thoughts, pero hindi ko nagawa yun dahil sa grupo ng mga lalaki nato, kanina pa sila nagsasalita ng magbabayad daw ako sa ginawa ko blah blah pero putangena naiinis na ako... Im sorry but im about to snap.

     "Baka nakakalimutan mo yung mga ginawa mo kahapon, sino ka ba ha? Akala mo matatalo mo kami tangena ka!
Sinong may sabi sayo na saktan mo ang kagrupo namin ha?" Eto kasi yung nangyari habang naglalakad ako pauwi kahapon may nakasalubong akong siga na kukuhain daw yung pera ko, naigayan ako at hindi ko na pigilan ang sarili ko pero muntik ko na syang... mapatay.

     Simula ng nangyari hindi ko na alam ang nagyayari sa sarili ko, sabi ng iba trauma lang daw at sabi din nag iba nabaliw na daw ako pero Hindi ako baliw! Merong nasa loob ng sarili ko, a lust to kill, the thirst for blood. Nandidilim ang panigin ko, at pagmulat ko may patay sa harap ko, im covered in blood at i see myself smiling...wala akong nararamdamang awa, pero ang alam ko lang pag pumapatay ako? Kumakalma ako at parang sumasaya.

      "Oy! Sumagot ka!" Tumingin ako sa mata ng mga lalaki, kinuha ko ang kutsilyo na nakatago sa likod ng damit ko, then i smiled.

     Wala na akong naalala, wala na din akong kontrol sa sarili ko at puro dugo ang katawan ko. Bumungad ang limang lalaking patay sa harapan ko, wala na akong magawa.

     "kailangan ko ng itago to bago pa may makakita-" Naputol ang pagbulong ko ng may nakita kong babae sa harapan ko, Lean.

...

Lean's Pov

     Ginising ako ng tunog ng alarm clock ko, inaantok pa ako pero tumayo na din ako at naghanda para sa pagpasok.

     Naglalakad ako sa sidewalk ng may narinig akong tumatawa sa loob ng alley, no hindi siya talaga tawa its like a psychotic giggle. Hindi ko alam pero, naglakad ako papasok at may nakita akong isang lalaki, hes on his knees and covered in blood. Tiningnan nya ako sa mata at umiwas din ng tingin, nakilala ko agad ang mga mata niya...si Stefan.

     Umupo ako at tiningnan siya "anong ginawa mo" tumingin siya sakin na parang gulat "hindi ka ba natatakot?" Sabi niya.

"Dapat ba akong matakot?"

"Oo"

"*sigh* stefan mala-late na tayo, tulungan na kitang itabi yan"

"NABABALIW KA NA BA? umalis ka na bago ka pa mapagbintangan"

"sino bang baliw satin?"

     Hindi ko din alam kung bakit ko ginawa yun, pero hindi naman talaga ako natatakot. Hindi nadin umimik si stefan at tinulungan ko na ding ilibing at linisin ang mga ebedensya.

     "Ah, andumi mo wait dyan ka lang kukuha kita ng uniform-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng hinila ako ni stefan "bat mo ko tinulungan?" Bakit nga ba? "Hindi ko rin alam" pagkasabi ko nun umalis na ako para kumuha ng extra uniform.

Stefan's Pov

     Nalilito talaga ako, ano bang meron dun sa babae na yun? Bat nya naman tutulungan ang isang taong nakapatay?

     Nakaupo ako sa isang tagong lugar habang hinihintay siyang bumalik, SANDALI NGA! bat ko naman pagakakatiwalaan ang babaeng yun siguro umalis siya para kausapin yung mga pulis... Pero tinulungan niya ako, bat niya naman ako isusumbong? Ugh! Sino bang niloloko ko, walng matinong tao ang tutulungan ako kailangan ko siyang hanapin-

     Pagkatayo ko nandito na si Lean, bumalik nga siya na may dalang extrang uniform, lumapit ako sakanya para kuhain ang damit "may tama kadin noh?" tumingin siya sakin na nagtataka "bat ka naman bumalik, pede kang magsumbon-" "ginawa ko ba?" hindi ko na natapos ang mga sasabihin ko ng nagsalita siya. Kumuha siya ng panyo at pinunasan yung mga natitirang bakas ng dugo sa muka ko, kinuha ko yung braso niya "Thank you" hindi ko alam kung bat ako nagpasalamat, pero sobrang saya ko na nandito siya.

     Ngumiti siya, ah eto na naman yung mga ngiti niya na gustong gusto kong makita, yung mga ngiti na gusto kong protektahan.

     Naglalakad na kami papunta sa school pagkatapos naming magayos "Uh stefan, ikaw din ba yung pumapatay dito sa xx street?" tanong niya habang naglalakad kami "Ah, nababalitaan ko din yun pero maniwala ka man o sa hindi, hindi talaga ako pumapatay dito kakalipat ko lang diba?" i saw her putting her fingers on her lips na para bang nagiisip "Kung hindi ikaw... Edi sino?" she asked with curiosity "hindi ko alam, pero sa tingin ko kailangan nating malaman" nagtinginan kami at sumangayon sa isa't isa.

     Bago kami makapasok hinila ko siya pasakin "secret lang natin toh, mapagkakatiwalaan ba kita?" kinuha niya ang pareho kong kamay at tiningnan ako ng seryoso sa mata "oo naman"

Haha! Early update <3 Pero hindi talaga ako magu-update araw araw pero try ko po 2 times a week \(^ω^)/ thanks por redeng ebribadi <3