Xiaozhan. အဆင္ေျပလား
အင္း ေျပ ေျပတယ္
ငါ ငါျပန္ေတာ့မယ္
မျပန္ပါနဲ႔လားဒီမွာပဲအိပ္လိုက္ေလ
ဟင့္အင္း ငါျပန္ခ်င္လို႔ ၿပီးေတာ့ေအးေဆးတေယာက္ထဲေနခ်င္လို႔ပါ
Okok
Xiaozhan လမ္းေလ်ွာက္ေနတုန္းကားတစီးကမိမိအားပြတ္ဆြဲသြား၏။
ဟင့္ကံဆိုးမသြားရာမိုးလိုက္လို႔ရြာဆိုသလိုပဲခုလည္းမိမိအထိနာျပန္၏။ ျပန္ထေပမဲ့မရေပ။ ေျခေထာက္ကအရမ္းနာေန၏။
ကားေပၚမွဆင္းလာတဲ့သူကုိျမင္ေတာ့ xiaozhan လန္႔သြား၏။
ခ ခမ်ား တမင္လုပ္တာမလား
စကားမ်ားတယ္
ေ႐ွာင္က်န္႔ အားေပြ႔ခ်ီလိုက္၏။ ခမ်ားလႊတ္
ျငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္မယ္
လူယုတ္မာႀကီး
ကားထဲေရာက္ေတာ့ သူ႔အၾကည့္ေတြကစူးရဲေန၏။
ဘာ ဘာၾကည့္တာလဲ
အာ့ အ မ မကုိက္နဲ႔ နာတယ္
မိမိလည္ပင္းအားကုိက္ခဲေနေသာသူ
နာတယ္ ဟင့္နာတယ္
Xiaozhan မ်က္ႏွာအားၾကည့္ရင္းမိမိ၏မိခင္အားျမင္ေယာင္လယမိ၏။
ေတာက္
အ အစ္ လႊတ္
မိမိလည္ပင္းအင္းအတင္းညစ္ေနသူ မိမိအတင္း႐ုိက္ထုတ္ေပမဲ့မရ အသက္လံုးဝ႐ႈမရေတာ့မွလႊတ္ေပး၏။
မင္းအေမေၾကာငိ့
အား မလုပ္နဲ္ ဖယ္ပါလကြၽန္ေတာ္မခံႏိုင္ဘူး ဟိုေန႔ကခမ်ားလျပ္ထားတာေတာင္မေပ်ာက္ေသးဘူး
မင္းအပူမပါဘူး မင္းကငါ့လိူအပ္ရင္ျဖည့္ေပးရမဲ့လူပဲ
မဟုတ္ဘူး ခမ်ားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္မဆိုင္ဘူး လႊတ္ေပူပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္
YOU ARE READING
အမုန္းတရားတို႔၏အလြန္ (Complete)
Fanfictionwangyibo...မင္းကုိအရမ္းမုန္းတယ္ငါ့အမုန္းေတႏိွပ္စက္မႈေတြၾကား႐ွင္သန္ေနရမယ္ဘယ္ေတာ့မွလြတ္ေျမာက္ခြင့္မ႐ွိဘူး xiaozhan.. .ငါမင္းကုိအရမ္းေၾကာက္တယ္ငါ့ကုိလြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပူပါမင္ူအမုန္းေတြႏွိပ္စက္မႈေတြကုိငါအရမ္းေၾကာက္လို႔...