စိတၱဇ ေဆးရံု ေ႐ွ႕တေနရာ၌
"ေရာက္ပီလားရိေပၚ"
"အင္ူက်န္းခ်န္ ဘယ္မွာလဲေဒၚေလးက"
"ဟင္းအထဲမွာ အေျခေနကအရမ္းဆိုးေနပီ"
"အင္း ဘာေတြဘာ္လိုျဖစ္မယ္ဆိူတာမသိေသစဘူး -"
"ဟုတ္တယ္ ေ႐ွာင္က်န္႔သာသိရသ္"
"ေနာက္မွေပါ့က်န္းခ်န္"
"အဲလိုပဲလုပ္ရမွာေပါ့"
"ဒီအခန္းပဲ"
အခန္းတခုထဲဝင္လိုက္ေတာ့အေမွာင္ခ်ထား၏။အေပါက္ေတြမီးေတြဖြင့္လိုင္ေတာ့ကုတင္တခုေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့မိန္းမတေယာက္ မ်က္တြင္ူမ်ားကလည္းေဟာက္ပက္ အေျခေနကအရမ္းၾကည့္မေကာင္း ထိုမိန္းမကုိၾကည့္၍ ရိေပၚမားအားသတိရမိ၏။ ဝဲတက္လာေသာမ်က္ရည္မ်ားအားဖယ္ကာ
"ေဒၚေလး "
"ဘယ္သူလဲ သြား မလာနဲ႔ မထိနဲ႔ သားေလး အားက်န္႔ မားကုိလာကယ္ပါအံုး မားကူိအႏိုင္က်င့္ေနတယ္ ဟက့္"
"အသိစိတ္လြတ္ေနတဲ့အ႐ူးျဖစ္ေနတာေတာင္သားငၚနမည္မေမ့တဲ့မိဘ ခ်စ္ေမတၱာႀကီးလိုင္တာေနာ္"
"အင္းဟုတ္တယ္က်န္းခ်န္ ေဆး႐ုံကုိေျပာင္းဖို႔လုပ္ထားေပး က်န္တာငါၾကည့္႐ွင္ူရအံုးမယ္"
"အင္း ယြီပင္ကုိလည္းဖုန္းဆက္ထားတယ္ ေဒါ္ေလးကူိေရႊ႔ဖို႔"
"အင္း ဟုတ္ပီ "
"ခြမ္း"m
"မငိး မင္းဘယ္သူလဲ႐ုိသ္းလွခ်ည္လား ရဲတိုင္မယ္"
"တိုင္ေလ တိုင္ေပါ့ အေကာင္းတိုင္း႐ွိေနတဲ့လူတေယာက္ကုိအ႐ူးေဆးေတြထိုးၿပီဴ႐ူးေအာင္လုပ္တဲ့ခမ်ားကုိလည္းက်ဴပ္ကဒီတသက္အလုပ္မရေအာင္လုပ္ပစ္မယ္"
"မင္း မင္းမစြပ္စြဲနဲ႔မင္းကုိအသေရဖ်က္မႈနဲ႔တရားဆြဲမယ္"
"လုပ္ေလ က်ဴပ္တို႔မွာသက္ေသ႐ွိၿပီးသား"
ေျပာရင္းဝင္လာ်သာယြီပင္နဲ႔က်န္းခ်န္
YOU ARE READING
အမုန္းတရားတို႔၏အလြန္ (Complete)
Fanfictionwangyibo...မင္းကုိအရမ္းမုန္းတယ္ငါ့အမုန္းေတႏိွပ္စက္မႈေတြၾကား႐ွင္သန္ေနရမယ္ဘယ္ေတာ့မွလြတ္ေျမာက္ခြင့္မ႐ွိဘူး xiaozhan.. .ငါမင္းကုိအရမ္းေၾကာက္တယ္ငါ့ကုိလြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပူပါမင္ူအမုန္းေတြႏွိပ္စက္မႈေတြကုိငါအရမ္းေၾကာက္လို႔...