ရင္ခြင္ထဲမွေကာင္ေလးအားအိပ္ယာေပၚသို႔ခ်ေပးလိုက္၏။
"အာ့ အ"
"အနားယူလိုက္အံုးအျပင္သြားလိုက္အံုးမယ္"
"လာၾကစမ္းအိမ္ကအလုပ္သမားေတြအကုန္"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ သခင္ေလး"
"ေနာက္တခါ ေ႐ွာင္က်န္႔ကုိမ်က္လံုးနဲ႔ေတာငိေစြမၾကည့္နဲ႔ သူကငါ့အပိုင္ ငါကလြဲပီးဘယ္သူမွထိခြင့္မ႐ွိဘူး အၾကည့္နဲ႔ေတာင္မႀကိဳက္ဘူး ေနာက္တခါဆိုမင္းတို႔အသက္ေတြအာမမခံဘူး ၾကားလား"
"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလး"
Yibo အလုပ္သမားေတြကုိ အမိန္႔ေပးၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းထဲဝင္လာခဲ့၏။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာလူသား ပက္ပန္သြားပီထင္ပါရဲ႕ ငါမင္းအေမကုိမုန္းတယ္ ဒါေပမဲ့"
"မဟုတ္ဘူး မုန္းရမယ္ မင္ူကုိပါမုန္းရမယ္ မင္းကငါ့ရန္သူ"
"ဝေအာင္အိပ္လိုက္ ၿပီးရင္နာက်င္မႈအတြက္အားေမြးထားလိုကိ xiaozhan မင္ူကုိငါသိပ္မုန္းတယ္"
Yibo သူ႔ရင္ထဲမွာအခ်စ္နဲ႔အမုန္းလြန္ဆြဲေနတာသူကုိယ္တိုင္ေတာင္သူမသိေတာ့
"ေတာက္ ဟာကြာ bar သြားတာပဲေကာင္းတယ္"
Xiaozhan ႏိုးလာေတာ့ညေနပင္ေစာင္းေနၿပီထိုအခ်ိန္မွာ
'"တီ တီ တီ hello အ႐ူးေကာင္မင္းခုဘယ္မွာလဲ barမွာလည္ူအလုပ္မဆင္းေတာ့ဘူးဆို ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ"
"ဟင့္ ငါ ငါ"
"Xiaozhan ငိုေနတာလား မင္ူကုိဘယ္သူဘာလုပ္လဲ ေျပာငါသြားသတ္မယ္"
Xiaozhan ငိုေနရင္ူမွျပံဳးမိ၏။ မိမိအေပၚအရမ္းေကာင္သလြန္းေသာက်န္းခ်န္ ပါစပ္ကသာအေျပာဆိုးတာမိမိအေပၚအရမ္းေကာင္း၏။
"မင္းခုဘယ္မွာလဲ"
"ငါေလ wang yibo အိမ္မွာ"
"ဘာ "
"အင္း မားကသူတို႔မိသားစုကုိၿပိဳကြဲေအာင္လုက္ၿပီးပိုင္ဆံေတလိမ္ခဲ့တယ္တဲ့ဘအဲအေႂကြးေတြကုိ ငါ ငါကဆပ္ရမယ္တဲ့"
YOU ARE READING
အမုန္းတရားတို႔၏အလြန္ (Complete)
Fanfictionwangyibo...မင္းကုိအရမ္းမုန္းတယ္ငါ့အမုန္းေတႏိွပ္စက္မႈေတြၾကား႐ွင္သန္ေနရမယ္ဘယ္ေတာ့မွလြတ္ေျမာက္ခြင့္မ႐ွိဘူး xiaozhan.. .ငါမင္းကုိအရမ္းေၾကာက္တယ္ငါ့ကုိလြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပူပါမင္ူအမုန္းေတြႏွိပ္စက္မႈေတြကုိငါအရမ္းေၾကာက္လို႔...