Mapapansin Mo Ba Kaya Ang Tulad Ko

Chapter Two : Feeling Feels

                                                        Chapter Two

                                                           Lara

Ang tagal naman ng mga taxi, nilalamok na ako dito bwisit na mga lamok naka- air conditioner naman dito. Ang malas ko naman :(. What?! May magnanakaw na kumuha ng mga shopping bags ko?! May  isang lalaking hinabol ang magnanakaw na iyon shet.

O_O Si Bernard? Huwat the hell lahat na lang ng nakikita ko na nag- sesave sa akin ay si Bernard. This is ----- OMG! Tadhana. Kung ano ano ang sinasabi ko tungkol dito. Tadhana tadhana tadhana tadhana.

Eh kelan kaya magkakaroon ng love life si Megan? Shet pareho lang kasi kaming malandi I can feel something, *feeling feeels*. Kami talaga walang makakakontra sa hangin chos. Ako lang ang makakakontra kasi kanina pa ako nakatulala kina Bernard. Shet. 

Bumalik si Bernard sa akin, alangan angkinin niya yung mga bistida :3. "Thank you," sabi ko sa kanya then I kissed him. Walang katapusang halik eh no? Chapter One pa lang kiss na agad eh. Ang landi ko lang talaga xD

"You're welcome." simple niyang sabi. Wala bang Goodbye kiss dyan? XD. 

***

/kain ligo bihis alis/ Yan ang palagi kong ginagawa tuwing may pasok. Tinatamad ako maghintay ng taxi kasi ang kalandian ay nasa labas na hinihintay ako.Er Mer Gerd naandyan na ang mga malalanding mga babae. Nasa harap ko lang si Carlos at bigla akong natulak ng mga girls sa likod ni Bernard. Napatalikod si Bernard at bigla akong natumba sa kanya.

Shet namang mga fan girls, binangon agad ako sa Pagkakahulog ko kay Bernard, sayang hindi ko siya nahalikan XD.

“Anong type mo sa isang babae Bernard?” sabi ko kay Bernard.

“Gusto ko yung babaeng magmamahal sa akin ng buong buhay niya. Kahit maganda, maganda ang ugali at siya na ‘yun. Ikaw,” sabi sa akin ni Bernard. Nanglaki ang mata ko.

“Ako ‘yun?” sabi ko sa kanya.

“Ano naman yung sa iyo, sabi ko.” Sabi niya sa akin. Akala ko ako na shet lang nakakahiya naman kapag ganto eh. Shet shet shet.

“Ang gusto ko ay isang poging lalaki na matangkad at magaling sa sport at lalo na sa lahat hindi bastos. Katulad mo--” Naputol na nasabi ko. Shet bakit ko ba ito nasasabi? I feel something that reminds me of something.

Hinawakan niya ang kamay ko. “B- Bernard?” sabi ko kay Bernard. “Eto, necklace. Being friends :).” Sabi niya sa akin. Sinuot niya sa akin yung necklace na iyon. What? Friendzone lang ito? Kupido! Hustisya please!

Hindi ko kaya itong nararamdaman ko sasabog yata ang dibdib ko hindi ko na kaya >_<. Sa lahat ng ginawa ko nagging friendzone lang kami. Hindi ko matanggap sa sarili ko na friendzone lang kami. Hindi accomplished ang mission ko na maging kami ni Bernard.

“O, bakit ka malungkot? Para ka yatang iiyak a.” tanong sa akin ni Bernard. “Ah, napuwing lang ako.” Palusot ko. Liar! Liar ka Lara! Liar! Pumasok ako sa classroom at ayaw ko nang Makita si Bernard. Hindi ako para sa kanya at ako ay isang ‘tinker bell lang sa buhay ni Bernard’.