The 76th hungergames {Dutch}

Hoofdstuk 1: Een onaangename verrassing

Hoofdstuk 1: Een onaangename verrassing

Hier is het dan, hoofdstuk 1 herschreven en al. ^-^ Jay! Ik ga jullie niet te lang ophouden. Enjoy!
Btw: Ik doe nu elk hoofdstuk een liedje, dus luister het aub. ^-^
//Birthday - Selena Gomez// Sowwy, dit liedje past niet echt heel erg bij het verhaal, maar in dit hoofdstuk gebeurt niet echt iets dat bij een liedje past.
---

Het is zaterdag middag als ik voel hoe ik hevig door elkaar wordt geschud. Ik knipper een paar keer en open mijn ogen. Terwijl het beeld helder wordt, ga ik rechtop zitten. Ik zie mijn jongere broertje, Finnick, links van me zitten en hij staat te popelen om me iets te vertellen.
'Rose! Rose!' Roept hij terwijl hij vrolijk op en neer stuitert. Op dit soort momenten kan je hem het beste vergelijken met een stuiter bal. 'Oom Haymitch is er!' Ik pak hem met twee handen vast, om te zorgen dat hij stil gaat zitten. Als hij gekalmeerd is, zeg ik hem dat hij van mijn bed af moet gaan. Hij gehoorzaamt en gaat naast mijn bed staan.
'Oom Haymitch is er!' Hij doet alsof het iets heel bijzonders is dat oom Haymitch langskomt. Ik weet dat Finnick dol is op oom Haymitch, maar nu overdrijft hij een beetje. Ik werp een blik op mijn wekker, het is pas negen uur! Ik ben eerlijk gezegd niet zo fan van vroeg opstaan, dus ik reageer dan meestal niet als de liefste.
'Als oom Haymitch komt oppassen, wilt hij alleen maar een dutje doen.' Zeg ik geïrriteerd. Dit is dus het soort reactie die ik kan geven als je me vroeg wekt in de weekenden.
Finnick lijkt over iets na te denken, maar uiteindelijk schud hij zijn hoofd alleen maar, alsof hij het besluit neemt dat het zo maar beter is.
'Kleed je nou maar gewoon om,' zegt hij terwijl hij mijn kamer deur opent om weg te gaan. 'En kom dan zo snel mogelijk naar beneden.' Finnick blijft niet staan om te wachten op mijn antwoord en loopt mijn kamer al uit.
'Oké, goed dan.' Mompel ik terwijl ik naar de badkamer toe loop.
Ik draai de kraan van de douche om en voel het warme water over mijn lichaam stromen. Ik was mijn lichaam met rozen zeep en was mijn haren met een zelfde soort shampoo. Als ik klaar ben, draai ik de douche uit. Ik wikkel een handdoek om me heen en loop naar mijn kamer. In mijn kamer kleed ik me snel aan en föhn mijn donkere haren.
Ik bekijk mezelf in de spiegel, terwijl ik mijn haar in een simpele vlecht vlecht, die mijn moeder me geleerd heeft.
Als ik de woonkamer binnen loop, verschijnt er een glimlach op mijn lippen. Het hele huis is versierd met slingers en ballonnen.
'Verassing!' Roept mijn vader en hij trekt me in een knuffel. Ik was even vergeten dat ik vandaag jarig ben. Ik glimlach tegen mijn vaders borst aan, hij is zo lief. Als hij me laat gaan zie ik een verjaardag's taart op de eet tafel staan. Het is een taart gemaakt van boter en chocolade rozen en er staat in een sierlijk handschrift: Gefeliciteerd Primrose Rue Mellark. Om de taart heen liggen verschillende soorten broden en verse geiten kaas. Normaal gesproken ontbijten we niet zo stevig, maar omdat ik vandaag jarig ben is het een uitzondering.
Mijn vader dirigeert me naar de eettafel, waar mijn moeder, Finnick en oom Haymitch al zitten.
'Gefeliciteerd Rose!' Roepen ze allemaal vrolijk. Ik werp een blik op oom Haymitch. Dit is een van de weinige keren dat ik hem ooit nuchter heb gezien.
'Dankjewel iedereen.' Antwoord ik en ik neem plaats naast mijn broertje. Mijn moeder snijdt een stuk brood en belegt het met de geitenkaas. Ik volg haar voorbeeld. Als iedereen wat te eten heeft, begint Finnick gespannen heen en weer te schuiven op zijn stoel. Hij neemt een grote hap van zijn brood als hij begint met praten.
'We hebben cadeaus voor je.' Zegt hij met een volle mond, waardoor je weinig kan verstaan. Mijn moeder wilt hem op zijn manieren wijzen, als hij de kamer uit rent. Niet veel later komt hij terug met een klein vierkant doosje in zijn handen. Ik open het voorzichtig en zie een gevlochten armbandje liggen. Het zwart en gouden draad vormt een mooie combinatie.
'Dankjewel Finnick, het is echt heel mooi.' Zeg ik en duw een kus op zijn wang. Finnick glimlacht.
'Ik ben blij dat je het mooi vindt.' Zegt hij en hij seint oom Haymitch dat het zijn beurt is.
Oom Haymitch pakt een snoepzakje en een tien euro biljet uit zijn zak. Ik neem het geld aan en bekijk het snoepzakje. Het is tot de rand helemaal gevuld met pepermuntjes. Zoals oom Haymitch geweten moet hebben, zijn pepermuntjes mij lievelings snoepjes.
Voorzichtig open ik het zakje en deel de snoepjes uit. Als ik de smaak op mijn tong voel smelten bedank ik oom Haymitch voor de heerlijke pepermuntjes.
Het is mijn ouders beurt. Ze aarzelen bij het begin even, maar dan geven ze het donkerblauw doosje toch aan mij. Voorzichtig open ik het doosje en staar naar het cadeau. Het is een prachtige spotgaaien speld. Niet zomaar een, het is de spotgaaien speld. De speld die mijn moeder gedragen had tijdens de oorlog. Voorzichtig til ik het cadeau op en bevestig het op de plek waar mijn hart zit. Een stilte volgt. Iedereen uit de kamer, op Finnick na, weet over alles waar deze speld voor stond.
'Bedankt.' Zeg ik. Mijn moeder lijkt blij te zijn dat ik het waardeer.
'Geen probleem lieverd,' ze schenkt me een warme glimlach. 'Zou je even naar de stad willen gaan om melk te halen?'
'Ja hoor,' zeg ik. Ik loop naar de kapstok en trek mijn pistache groene jasje aan. Als ik het met een hand gladstrijk, hoor ik mijn moeder aanlopen.
'Neem dit,' zegt mijn moeder en ze drukt een briefje van vijf euro in mijn hand. 'Alles wat overblijft mag je houden.' Ik knik.
'Dag iedereen!' Roep ik, voor ik de deur achter me dicht kast vallen.
Het is een frisse zomer morgen, maar het is al erg druk als ik bij de stad aan kom. Als ik langs de bakkerij kom waar mijn bader werkt, loopt Ryan, mijn beste vriend langs. Hij houdt een picknick mand in zijn linker en een opgerold kleed in zijn rechter hand.
'Hai, Ryan!' Roep ik, waardoor hij zich omdraait.
'Oh, hai Rose.' Groet hij terug.
'Wat ga je doen?' Vraag ik. Ryan veegt een plukje bruin haar uit zijn gezicht.
'Picknicken met Annabella,' zegt hij met een toon, waarvan je al gelijk herkent dat het liefde is. Ryan is echt zo'n jongen waar allen meisjes op vallen en hij vindt het ook niet erg als ze hem uit vragen. 'Loop je mee?'
Ik rol met mijn ogen en samen gaan we op weg naar het weiland. Als we over het stenen paadje lopen, horen we een luid geluid boven ons. Het is een hovercraft. Als ik aan Ryan wil vragen of hij enig idee heeft, komt er een ijzeren grijparm naar beneden en pakt me vast. Geschokt laat Ryan zijn spullen vallen en probeert me los te maken. Zelf ben ik inmiddels wild om me heen aan het schoppen en ik schreeuw om hulp. Als mensen mijn kant op komen, voel ik hoe de grijparm me naar boven trekt. Als de ijzeren deuren sluiten weet ik dat het te laat is, ik zit gevangen.
---
A/N: Nieuw hoofdstuk bij 5+ Votes en 2+ comments. ^-^

PAM-PAM-PAAAM! *evil laugh* Dit was hoofdstuk 1! ~ me
Waarom moet ik per-se gegrepen worden met een ijzeren grijparm? ~ Rose
Daarom. ~ me
Waarom mag ik in hoofdstuk 1 al gelijk weer weg? >_< ~ Ryan
-_- Ryan, je weet waarom! ~ Me
Jah, maar toch! En ik háát het om zo hope- ~ Ryan
Ugh! Je weet waarom je hopeloos moet klinken! ~ Me
Waarom dan? ~ Rose
-_- *face palm* Kijk, je weet het wel als ik het 2e deel 'Mockingjay blood' erop zet. ~ Me
Waarom ka- ~ Rose
Doei! ~ Me
-_- ~ Rose
-_- ~ Ryan

Dit hoofdstuk is voor @flowerpowerdemitera, omdat ze super aardig is en ze de eerste hoofdstukken veel gecomment had ^-^ I LOVE HER! Plsss volg haar?

- Greets @MrsFandomFiction