Geçici Prenses

2.Bölüm- Özel Koruma Lantis

Umarım beğenirsiniz arkadaşlar. Lütfen okuyanlar yoruma düşüncelerini yazsınlar.

Teşekkürler :).

Multimedia; Lantis ve Melinda

"Peki.Kabul ediyorum. Ama bir şartım var."

Emmett ve Isabella, şaşkın gözlerle beni izliyorlardı.

"Etraftaki tehlikeler geçene ve tahta geçecek yeni birini bulana kadar,prensesin yerine geçeceğim." ,dedim kararlı bir ses tonuyla.Emmett bir süre durakladıktan sonra;

"Tamam. Kabul ediyorum. O zamana kadar kimsenin, prensesin öldüğünden haberi olmaması lazım. Onun için çok dikkatli olmalısın", dedi.

"Elimden geleni yapacağıma söz veriyorum.Bu arada Emmett. Sen prensesin nesi oluyorsun?"diye sordum.

"Ben prensesin akıl ustasıyım. Her türlü durumda danışacağı kişi yani."

"Anladım. ",diyerek başımı salladım.

"Peki. O halde şimdi başlayabiliriz.Isabella, prensesin kıyafetlerini ve sandalyesini getirir misin?"

"Tamam", diyerek odadan çıktı Isabella.

" Sandalye derken?" ,diye sordum Emmett'a yönelerek.

"Prensesimizin belden aşağısı tutmuyordu." demesi üzerine şaşkınlığım fazlasıyla artmıştı.

"Yoksa...", diye başlayan cümlemi Emmett ikinci kere bölerek;

"Evet. Ayakları çok az açıldığı için,kendi kendine merdivenlerden inmeye çalışırken, düşüp hayatını kaybetti."

"Nasıl olur? .Kimse yanında değilmiydi?" ,diye sormadan edemedim.

"Baştan anlatayım. O gün, prensesimizin tahta çıkışının 3. senesi olması adına bir balo düzenlenmişti. Bütün herkesin davetli olduğu bu baloda, bir tek kişi eksikti. O da prenses. Kendisini iyi hissetmediğini ve istirahat etmek istediğini söyleyince; Isabella onu çıkarmak istese de, tek başına gitmekte ısrar etti. Prenses çıktıktan bir süre sonra Isabella'da peşinden çıkıp, ona bakacağını söyledi. Ama maalesef geç kalmıştı. Isabella geldiğinde..." ,dedikten sonra duraksayıp cümlesini tamamlamadı. Başını, pencere tarafına çevirip, etrafı incelemeye başladı. Bir süre bu hal üzerine bekledikten sonra,Isabella'nın içeri girmesiyle,başımızı ona çevirdik. Bir elinde prensesin tacını ve elbisesini tutarken,diğer eli ile de tekerlekli sandalyeyi getirmişti. Emmett, Isabella'ya baktıktan sonra;

"Ben odadan çıkıyım, sen Melinda'yı hazırla." ,diyerek odadan çıktı. Isabella gülümseyerek;

"Hadi tatlım.Giyin bakalım.Umarım tam olur",dedi. Elbise; beyaz renkli,uzun ve kaliteli bir kumaştan dikildiği için hoşuma gitmişti. İçine girdiğimde, kendimi gerçekten de prenses gibi hissediyordum. Bunun verdiği mutlulukla, aynanın karşısına geçip, bir süre kendimi inceledim. Isabella gülümseyerek;

"Çok yakıştı tatlım"

"Teşekkür ederim Isabella" ,diyerek aynı şekilde gülümsedim.

"Pekala. O halde seni, dışarı çıkartabiliriz artık", demesiyle, Emmett'ın içeri girmesi bir oldu. Emmett,bana bakarak;

"Şimdi öncelikle şunu söylemeliyim. Prensesimiz genelde yüzünde üzgün bir ifade ile dolaşırdı. Yani pek fazla gülmemen lazım. Ayrıca ses tonu hep sakin ve yumuşak olurdu.",demesi üzerine,prenses ile sadece fiziğimin benzediğine kanaat getirmiş oldum. Çünkü ben,hep gülen birisiyimdir ve ses tonum pek sakin sayılmazdı.Emmett cümlesine devam etti;

" İstersen bugünlük fazla konuşma. Sadece başınla selam ver. Ve prensesin ,her zaman taktığı bir şapkası var. Onu da takmanı tavsiye ederim. Yüzün fazla gözükmemiş olur. "