eddie geri çekilmedi. şaşkındı ve öylece duruyordu.
richie karşılık alamayınca mutsuz bir şekikde hormurdanıp eddie'den ayrıldı ve gözlerini eddie'nin gözlerine kenetledi.
"bu- bu hiçbir şeyi kanıtlamaz"
dedi eddie. acayip kızarmıştı, susam gibi dağılan minik çillerinin altından utançtan olan kızarık çok bariz bir şekilde görünüyordu. soğuk kanlı görünmeye çalışıyordu.
richie gözlüğün büyüttüğü gözlerini şaşkınca pörtletti.
"e illa sik beni ulu ortada diyorsun edward."
eddie yuh der gibi baktı. ve ardından gözlerini kaçırdı.
"eben richard. eben."
"hayır yani- seni gerçekten sevdiğimi anlaman için ne yapmalıyım eds, ben gerçekten anlayamıyorum."
"bilmiyorum." dedi eddie fazla kısık bir sesle. "ben sadece- bilmiyorum rich."
richie'nin aklına bir fikir geldi. eddie'nin elini tuttuğu gibi onu sürükledi.
R + E yazısının önüne kadar.
eddie konuştu.
"hadi ama richie, cidden mi? buradan sürekli geçiyorum. o yazı yıllardır orada."
"çünkü seni yıllardır seviyorum, ahmak."
eddie yanaklarının yandığını hissetti.
"ben artık bundan sonra da bana inanmazsan ne yaparım bilmiyorum- tek bildiğim senden asla vazgeçmiyecek olmam eds-"
richie sonrasında olacak şeyi hiç beklemiyordu.
eddie de öyle.
eddie, richie'yi öptü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
reddie - legs
Fanfiction****: güller kırmızıdır, menekşeler mavi. manken kızların bacaklarını taş sanardım, sonra gördüm seni. - reddie au
