*In Matthew's huis*
Matthew
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb de tv aan, maar ik zit met mijn gedachten bij Lina. Hoe zouden haar ouders er aan toe zijn. Ik heb laatst nagedacht en als ik mijn leven verbeter kunnen Lina en ik misschien wel een toekomst opbouwen. Ik weet niet of ik dat zonder haar kan. Af van het criminele pad, de eerlijke, hardwerkende wereld in. Ineens schiet me iets te binnen, waarschijnlijk ligt ze in een ziekenhuis waar ik haar gewoon kan bezoeken. Ik pak mijn mobiel en ga naar www.nu.nl . Ik zie dat er een bericht staat over een meisje dat in elkaar geslagen is door onbekende mensen. Ik lees de pagina en zie dat ze in het ziekenhuis AMC ligt. Ik doe meteen mijn nette kleren aan en doe mijn haar alsof ik uit de normale wereld kom. Ik trek mijn jas aan en spring op de fiets naar het AMC, gezien ik er redelijk dichtbij woon. Als ik bij de balie kom bedenk ik me dat ik niets heb voorbereid. Laten me ze überhaupt wel in haar kamer? Vraag ik me af. "Uhm, hallo ik kom Lina bezoeken.'' Zeg ik blozend. Het is waarschijnlijk de enigste Lina in het ziekenhuis, want de vrouw achter de balie kijkt me nieuwsgierig aan. ''Hoezo?'' Ik denk koortsachtig na. ''Ik zit in haar klas.'' Zeg ik zonder erover na te denken. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Ik ben fucking drie jaar ouder dan haar. De vrouw begint te grijnzen en vraagt of ik het zeker weet. Ik schud mijn hoofd en flap eruit dat ik haar vriendje ben. De grijns van de vrouw wordt breder en ik lach maar mee als een boer met kiespijn. Ze trekt een ernstig gezicht en vertelt dat ze mij helaas niet kan binnenlaten. ''Alsjeblieft mevrouw.'' Zeg ik smekend. ''Wat is haar achternaam'' Vraagt ze. Jezus, ik weet niet eens haar achternaam, denk ik beschamend. De vrouw zucht en kijkt even de andere kant op. Ik zie dat er op haar computer een Lina Smaek staat. Ik kuch en vertel dat haar achternaam Smaek is met ae. De vrouw glimlacht een beetje achterdochtig, maar vertelt me toch in welke kamer ze zit. Dank u heer, voor dit geweldige geluk. Denk ik glimlachend. Ik struikel bijna over de trap, omdat ik snel wil zien hoe het met Lina gaat. Als ik in de kamer wil binnengaan, zie ik gelukkig dat er niemand is. Als ik op het scherm naast Lina kijk, zie ik dat haar hartslag regelmatig is. Ze lijkt wel in een hele diepe slaap, waarschijnlijk ligt ze in.. Kut, nee dit kan niet. Ze ligt toch niet in coma?! Ik ben nog half in shock als een zuster binnenkomt. '''Praat maar tegen haar, dan kan ze sneller uit de coma ontwaken.'' Zegt ze. Ik knik voorzichtig. ''Is ze, hoelang al, komt het nog goed?'' Stamel ik. ''Volgens de dokter is haar toestand stabiel en is de kans groot dat ze uit haar coma ontwaakt, aangezien haar vingers al heeft bewogen, waarschijnlijk als teken dat ze stemmen kan horen.'' Zegt ze. Ze knikt gedag en laat me weer alleen met Lina. Ik begin nu tegen haar te praten. ''Hé, Lina. Ik wou even zeggen dat het me echt vreselijk spijt. Ik bedoel ik ben degene die je hier heeft ingetrokken, zonder mij was je nu gewoon thuis huiswerk aan het maken. Ik wil na dit alles mijn leven verbeteren. Ik besefte dat ik niet gelukkig was zo, en ook dat ik graag een toekomst met jou wil. Ik weet het dit klinkt als een bullshit verhaal, maar ik meen het echt. Ik hoop dat je me kunt vergeven en me een kans wilt geven.'' Zeg ik met tranen in mijn ogen. Waarschijnlijk wil ze niets meer met me te maken hebben. Ik ga maar weg, misschien komen haar ouders zo wel, dan ben ik de lul. Net als ik op wil staan komt er iemand binnen. Het is de vriendin van Lina. Ze kijkt me verbaasd aan.
Eefje
Jezus Christus, ga ik naar Lina, is de klootzak hier die dit hele gebeuren heeft veroorzaakt. Dat kan ik weten, want er stond in de krant dat het om drugszaken ging en laat die klootzak daar nou net inzitten. Ik begin tegen hem te tieren ''Wat kom je nou hier doen? Zeggen dat het je spijt? Denk je dat ze je gaat geloven? Nou ik dacht het dus niet. Jij en je criminele vriendjes gaan hier voor boeten. Je zult eindigen in de gevangenis, klootzak!'' ''Jezus, doe is even rustig. Ik weet dat ik een complete lul ben, maar ik zou inderdaad graag willen zeggen dat het me spijt, daarom ben ik hier ja. Je hebt het recht om me uit te schelden. Sorry.'' Is zijn antwoord. Ik geloof hem niet. Ik geloof hem voor geen zak. ''Ga lekker bij iemand anders bullshit te lopen vertellen.'' Na deze woorden aangehoord te hebben loopt hij naar de deur en steekt zijn hand op. Ik besloot om tegen Lina te praten. ''Hoi Lina. Ik ben het. Eefje. Ik heb me echt als een enorme trut gedragen tegen je, het spijt me. Ik wou je gewoon beschermen tegen dat soort jongens als Matthew. Ik werd boos toen je niet naar me luisterede, toen liet ik je gaan. Natuurlijk had ik je niet moeten laten gaan. Dat was stom geweest. Echt waar. Je ziet wat voor shit eruit komt. Jij ligt in een coma in het AMC. Daar schiet niemand wat mee op. Ik wou dat ik de tijd terug kon draaien. Vanaf het moment dat ik stoere jongens wou ontmoeten. Echt een naïef idee. Het spijt me echt voor alles. Ik hoop dat we weer beste vriendinnnen kunnen zijn.'' Zeg ik verdrietig. Ik hou nog even haar hand vast en dan voel ik dat ze knijpt. ''Sorry'' Zeg ik nogmaals. Ik loop naar de deur en kijk nog even achterom. Ze lijkt te glimlachen.
Lina
Na al deze gesprekken weet ik echt niet meer wat ik moet denken. Ik geloof Matthew. Misschien is het naïef, maar ik blijf hem geloven. Ik hoorde gewoon dat hij het meende. Ik weet nog niet of ik hem een tweede kans durf te geven. Het is allemaal zo plotseling, ik vind wat Matthew allemaal zei al heel heftig en dan komt ook nog Eefje. Ik heb het haar vergeven. Zij voelt zich nu schuldig, terwijl zij me had gewaarschuwd en ik niet had geluisterd, het ligt helemaal niet aan haar. En ze moet juist blij zijn dat ze over die stoere jongens begon, anders had ik nooit op Matthew afgestapt. Hoewel zij dat niet denkt. Dat was na die kleine woordenwisseling van Matthew en Eefje wel duidelijk. Ik wou dat ik Eefje kon vertellen dat Matthew een goede man wilde zijn, al zou ze dat niet meteen geloven. Ik wil ze het allemaal vertellen, maar het kan niet. Ik lig nog steeds in een coma. Ik ben tot nu toe niet verder gekomen dan het knijpen in handen en glimlachen. Mijn ouders zijn nog steeds erg bezorgd. De dokter zei tegen mijn ouders dat ik in een coma lig doordat de mannen ook tegen mijn hoofd hadden geschopt en ik er een hersenletstel aan over had gehouden. Waarschijnlijk krijg ik er nog blijvende schade aan over. Ik hoop dat het niet erg is.
