NAKUBLING PANGAKO | ANDREI E. LIGTAS

Pangalawa

Lumipas ang ang mga araw, nakahanap na ako ng unibersidad na papasukan at ang ang napili kong unibersidad ay Colegio de San Ildefonso at nung pasukan na hindi nakin nakakalimutan na magpadala ng mga sulat kay Felippe hanggang tumagal ng limang buwan palagi parin akong nagpapadala ng mga sulat kay Felippe, pero si Felippe ay huminto sa pagpapadala sa kin ng sulat akoy nagtaka, akoy napaiyak pero ang iniisip ko baka na abala lang siya sa kanyang pag-aaral ng mga panahong iyon kailangan positibo upang hindi maka dama ng sakit hanggang sa tumagal tuluyan na niya akong kinalimutan hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman noon, nasasaktan ako pero kailangan kong maging positibo upang hindi maapektuhan ang aking pag-aaral hanggang sa tumagal ng isang taon unti-unti ko na siyang nalilimutan hanggang napag desisyunan ko na gusto kong magsilbi sa poong maykapal, pagkatapos pumunta ako sa simbahan at nagbakasakali kung pwede ba akong maging madre at sa awa nang diyos tinanggap nila ako. Alam ko naman na mahaba pa ang aking lalakbayin pero ito ay aking kakayin para sa poong maykapal. Lumipas ang panahon at napatapos ang aking pagsasanay sa pagiging isang madre at lumipas pa ang maraming taon. Ngayon ako na ay isang na madre na nag seserbisyo sa Simala Parish Church, sa pagiging madre ko akoy naging masaya, naging masaya ako sa pag seserbisyo sa poong may kapal. Pero alam kong maykulang alam ko na ang aking puso ay hindi buo, oo masaya ako sa pag serbisyo sa poong may kapal. Pero minsan naaalala ko ang aking nakaraan alam ko na ang lalake na aking iniwan ay mahal ko pa ang puso at isip ko ay hindi boong nakakalimutan ang aking nakaraan kaya napag desisyunan ko na kailangan kong bumalik sa aking pinaroroonan kaya akoy nagsinungaling sa pinuno namin upang ako ay makabalik sa aking pinang galingan. Kaya kinausap ko ang aming pinuno at sinabihan ko siya na.

Rosita: mother superior pwede umuwi saamin kasi may nangyaring masama sa aking itay at kailangan kong umuwi upang bisitahin siya.
Mother Superior : Ganun ba sge papayagan kita ngunit dalawang araw lamang dahil alam mo na may magaganap na prusisyon sa linggo at kailangan ka dito.
Rosita: maraming salamt po, salamat po dahil pinayagan mo ako na mabisita ang aking itay.
Mother Superior : walang anuman pwede ngayong hapon upang maaga kabg dadating sainyo.
Rosita: maraming salamat po. Aalis napo ako maraming salamat talaga.

At ako ay nagmadaling mag impake at ako ay umalis.