yaşarken komik değildi

Sol Mu Sağ Mı?

Tam da düğün sezonunun kabak çekirdeği gibi açıldığı zaman. O kadar uzak mekanda salon mu tutulur. Hadi salonu tuttun, insan 1 adet mi servis ayarlar? Şimdi biz sana altın mı takalım yoksa giden mazot bidonu mu? Hayır anlamadığım o kadar salona yol var ise gitmeyen insanlara savaş çıkmış gibi trip atmak olmamalı. Bu yolu sen seçiyorsun sonuçta. Arabası ve şöförlüğü olmayanlar ne yapsın?

Diyerek düşüne düşüne hazırlanmaya devam ediyordum. Şükretmek lazım ki evde tek şöförlüğü bilmeyen benim. Kızımın aklını çelmek için bi hayli zorlandım. Sonunda aile dostumuz Zeynep'in dediği gibi cadoloz olan Serpil kızımı kandırıp hazırlanması için odasına gönderdim. Ben bir yandan söylenmelere devam ediyorum tabi.

Zar zor da olsa bilinmezlik yoluna çıktık. Salon hakkında hiç fikrimiz olmadığı için teknolojiden yararlanalım dedik. Yol tarifini açtık. Buraya kadar gayet güzel tabi. Eses olanlar bundan sonra başladı. Şöförümüz hep yol tarifi hem de yola odaklanma hususunda yetersiz olduğu için yol tarifi bana düştü. Elimdeki telefona bakıyorum anlamıyorum. Sağı gösterip yol sola dönüyor. Gelmeden önce söylemesi gereken yolu önceden söylüyor. Anlaşıldı iş başa düştü..

Ana yolda dümdüz ilerleyin cümlesini duydum. İçime su serpti kerata. Sanki sen ilerle dediğinde biz uçarak geçiş yapacağız. Biraz sonra yol tarifi söyleyen karı...

-100 metre sonra sağa dönün.

- nereye döneceğiz anne?
-sağa dedi.
- anne sağ mı sol mu?
- kızım sağa dedi.. Diyorum ama elim sol taraftaki girişi gösteriyor.

-sağa dedi ise nie sol tarafı gösteriyorsun. Karar ver yol yaklaştı.
-Sola dön.
-yav hatun biraz önce sağdı bak son düzlük 5 metre kaldı sağ mı sol mu?
- Sola dön dedim yaaaa.. Derken de elim sağ tarafı gösteriyordu.

Ama yav atomu parçalamak kadar zormuş. Heyecan yaptığımda hep böyle bişeyleri elime yüzüme bulaştırırım. Serpilir suratı 5 karış içinden baya küfürleri yardırdığını duyar gibiyim. Zar zor kandırdığım kızımı bir daha benimle bir yere gitmeye ikna edemiyecek gibiyim. Sağ Mı sol mu derken de yol kaçtı. Bizim kız deli divane söylene söylene yanlış yola girdiğini, lanet olası gecede evde oturup kitap okumak istediğini, sağı sarımsak soluma soğan demem gerektiğini, yarın bile bu sinirin devam edeceğini anlatıp durdu. Ama ses tonu hiçte bu durumdan memnun olmadığını belli ediyordu.

Aldı telefonu eline düğünde olan akrabamız aradı. Geç kalacağımızı söyledi. Sonra 100 ile gittiği yolu 30 la gidip haritaya kendisi baktı. Düğüne gittiğimizde ise takı, çoktan bitmiş hatta davetliler eğlencesini yapmış ve evlerine dağılma aşamasındalardı. Bu durumdan hazetmeyen kızımın gözlerinden ateş çıkıyordu ama artık olan oldu. Sonuçta samanlık yandı bir kere neyin yaktığının bi önemi yok...