"ဟိတ္!!ခ်ာတိတ္ ေစာင့္အံုး"
*?????*
*မ အသံလား မျဖစ္ႏိုင္တာ*
Lisa မယံုႏိုင္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေရ႔ွဆက္မေလ်ွာက္မိဘဲ ရပ္ေနမိသည္....
"ဟူးးးးး"
"မ...."
ေျပးလိုက္ရလို႔ ေမာၿပီးအသက္ျမန္ျမန္ေလးရႉေနတဲ့မကို lisa ေငးၾကည့္ေနမိသည္.....
"ေမာလိုက္တာ...ဟူး..."
"မ...ပြဲထဲမွာရိွေနရမွာ မဟုတ္ဖူးလား??ဘာလိုက္လုပ္တာလဲ သူမ်ားေတျြမင္ကုန္လိမ့္မယ္...."
ပြဲထဲကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး မကို စိုးရိမ္စြာေျပာလိုက္သည္.....
"......."
မ ကဘားမျွပန္မေျပာဘဲ စူးစူးရဲရဲျပန္ၾကည့္ေနသည္..
မ တစ္ခါမွ အဲ့လိုမၾကည့္ဖူးတာေၾကာင့္ Lisa တံေတြးကိုခဲရင္းစြားးၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး...
"ဟာ..jennie ကလိုက္မလာဘူးလားမသိဘူး...သြားျပန္ေခၚလိုက္ပါအံုးမယ္.."
ကိုယ့္ဟာကိုယ္စကားေျပာသလိုနဲ႔ မေရ႔ွက ထြက္လာခဲ့သည္...
တစ္လွမ္း....ႏွစ္လွမ္း..
"လာဇမ္း! ခ်ာတိတ္သူငယ္ခ်င္းေခၚလဲ လိုက္မွာမဟုတ္ဖူး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာေနတယ္!!!"
မ လက္ကိုလာဆြဲေတာ့ Lisa ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္သြားသည္...
မ ကဘယ္တုန္းက လက္ကိုင္ဖူးခဲ့လို႔လဲ....
"မ...မ ဘယ္သြားမလို႔လဲ.."
"စကားမမ်ားနဲ႔ လိုက္ခဲ့စမ္းပါ!! လက္ကလဲ ေအးစက္ေနတာဘဲ ဘာျဖစ္တာလဲ.."
မ ေခၚတဲ့ေနာက္ကို ရင္ခုန္စြာလိုက္လာခဲ့သည္...
လက္က အစကေနြးေနြးေလးရယ္ မ လာကိုင္ေတာ့မွ ေအးစက္သြားတာ...ရင္ခုန္လြန္းလို႔လို႔ေျပာရမွာေပါ့....
မ သိရဲ့လား...မ ရဲ့အဲ့လိုအျပဳအမူေသးေသးေလးကအစ lili ကိုအဆမတန္ရင္ခုန္ေစႏိုင္တဟ္ဆိုတာ.....
မ ရဲ့အဲ့လိုအျပဳအမူေလးေတြကပဲ Lili စိတ္ညစ္မႈေတြ စိတ္အားငယ္မႈေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္ေစတယ္ ဆိုတာ.....
