part 4 (hope)

1.6K 56 0
                                    

Rose pov

Makalipas ang limang araw .
Nanatili ako sa pagiging wala sa mood .

Hindi parin ako naniniwala na wala na si lisa .
At umaasa parin akong babalik sya ng buhay .

Nasa park ako ngayon .
Dito namin madalas pumunta at mag piknick .
Habang nakaupo at nakatingin sa malayo.
Na alala ko lahat lahat ng masasaya naming araw dito .
Hanggang sa napaiyak nalang ako .
Gusto kong pigilin ang iyak dahil ayaw ko syang iyakan ngunit hindi ko kayang pigilan yung sakit .

Nasa sampong minuto na akong umiiyak ngunit ayaw paring huminto ng luha ko .
Ng biglang may lumapit sakin .

Miss ? Need acompany ? She ask .

I look at her and amazed to her .
She so damn beautiful .

Im sory if i interupt your drama ..pero kanina pa kasi kita nakikita na umiiyak .
At iniabot nya saakin ang panyo nya .

Kinuha ko ito at pinunasan ang mga luha ko .

Im sory . Ayun lang ang nasabi ko .

No its okay .
Tumabi sya saakin .

So what happen ? She ask .

I stare at her with a confuse face .

Kung nasasaktan ka.
O nahihirapan ka .
I know.
Wala naman akong magagawa e.
Pero ang mahalaga nakinig ako sayo .
At malaking tulong yon .
Mas maganda yung nailalabas mo yan kesa kimkimin.
She smile .

I breath heavily and started to tell .

I have a fiance .
I said.

She look at me .
But she's gone. .

Nasunog ang sinasakyan nyang barko papunta ng cebu .
Mula non . . Hindi na nakita ang katawan nya .
Last week.  Inihinto na ang paghahanap sakanya at idineklara ng patay sya .

Then suddenly my tears fall down again .

They give up on searching ??
She ask.

I just nod. 

She's nod and smile .

You said she ? So . . .
Its a girl ? She ask.

I nodded.

Saan ang eksaktong parte ng dagat sya nawala ?
She ask .

I furrowd my eyebrow .

My brother and his friend is a profesional diver .
Pwede akong makisuyo sakanila for second searching .
She said .

My eyes wide open .

Realy ? I ask .

Yeah
Pero hindi ko mapapangako na mahahanap namin sya ah .
I just want to help .
She smile.

By the way.

Im kim jisoo . She handed her hand.

Im park chaeyoung .
Call me rose .
About to shake hands .

Give me your number .
Tatawagan kita sa mga mangyayari .
She said .
At ibinigay ko ang number ko sakanya .
Tapos non ay tumayo na sya.

Ito lang ang ipapa alala ko rose .
Wag kang aasa para dito sa second searching ..para hindi ka masaktan .
She smile .

I just nod .

Una na ko rose.
I call you later after i talk to my brother .
She said and leave .

I dont know .
But i feel something special about her .
I stood up headed to my car . And leave .

Jisoo

Lost MemoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon