"Chumi??"
Isang katagang nagpatalon ng puso ko.
Humarap ako sa kanya at nakita kong nandun sya sa puno kung saan kami nag curve."Bakit nandito ang pangalan ko at sino si Chumi?" Bigla nlng akong napayuko dahil akala ko naalaa na nya ako...
" Hindi ko alam" Sagot ko sa kanya at nagpatuloy na ako sa paglakad ..
"Wait Katsumi!" sigaw nito sakin pero nagpatuloy parin ako sa paglalakad."Aray!" Bigla akong may narinig na sigaw kaya lumingon agad ako sa kanya.
" Anong nangyari sayo?" tumakbo agad ako papunta sakanya
" Natapilok ako, sobrang sakit ng paa ko Katsumi"
"Halika, bubuhatin nlng kita"
"ha, hindi wag na.. kaya ko naman siguro maglakad"
"Wag na.. baka mapano payang paa mo pag ginalaw mo pa"Binuhat ko na agad sya at naglakad na
" Chumi?"
Hindi ako sumagot sakanya dahil sigurado akong itatanong nya ulit sakin kung sino si Chumi..
Eh ako lng naman si Chumi!..
"Chumi"
" Bakit ka ba Chumi nang Chumi dyan, eh diba hindi mo yon kilala?" sabi ko sakanya na may halong inis
"Chumi anong nangyari?"Napatigil ako sa paglalakad ng mapansin kong parang nag iba sya
"Angeline? Naaalala mo na ba ako?"
Binaba ko sya sa aking likuran at tiningnan sya.
Tumingin ako sa mga labi nya at hinihintay ang mga sasabihin nya."Oo Chumi" sabi nya..
Umiiyak sya kaya agad akong lunapit sa kanya at niyakap sya.
"A-anong bang nangyari?"
" Umalis kalang sandali Angeline. Pero bumalik ka din naman agad." Hindi ko narin napigilang umiyak..."Sssshhh, wag kanang umiyak. May pag-asa pa. Isasama ka ng tita mo sa states para magpagamot diba?" Tanong ko
"Walang kasiguraduhan ang paggaling ko Chumi. Wala pang cure sa sakit ko" Iyak nyang sabi
"God will find away Angeline.. Manalig kalang sa kanya" sabi ko at tumango sya. I kiss her forehead." Promise me Chumi, pag aalis ako, hindi ka iiyak, hindi ka magmumukmok. You'll still socialize. Kahit mag girlfriend ka ok lng . Basta I want you to be happy. I want you to enjoy your life. I dont want you to see the same Ivan na nakita ko sa park last year. Yung malungkot at nag-iisa
"But---"
"No buts, walang kasiguraduhan na babalik ako, kaya gusto kong masanay kang wala ako. Find new friends. Have fun Ivan, have fun Chumi"
"Angeline mahal kita.. Tingin mo ba kaya kong ibaling ang atensyon ko sa iba?"
"Kakayanin mo. Para sayo din to"Hindi na ako nagsalita. Pinunasan ni Angeline ang luha ko then hinawakan ko yung kamay nya na nasa mukha ko.
"Thank you chumi, thank you for giving me so much to remember, salamat sa pagsama sakin sa mga kalokolahan ko, sa mga adventures ko. Dahil sayo, hindi ako mauubusan ng memories na pwedeng makapagbalik sakin sa oras na mawala man ako"
Niyakap nya ako."Kahit magsarado man ang isip ko, my heart will always find a way to come back to you. I love you chumi. Goodbye"
She kissed me on my cheek, then she leftYung yung huling beses kong nakita at nakasama si Angeline.
Narinig kong umalis na sila ng tita nya papuntang States pero after non, wala na talaga ulit akong narinig na balita tungkol sa kanya. I'll wait for you Angeline. No matter what
Isang taon na ang lumipas.
At heto parin ako, naghihintay sa pagbabalik nya.
Pinunasan ko ang luha ko at napabuntong hininga nlng.Nandito ako ngayon sa Central park, nagbabakasakali lng na bumalik na sya. Miss ko na talaga sya.
Araw araw akong pumupunta dito pero wala parin akong nakikita ni kahit anino nya.Aalis na sana ako ng biglang may tumawag sakin.
"Ivan?!" Nilingon ko din agad at nakita ko ang isang babae na kamukha ni Angeline
"Bakit?"
"Ikaw ba si Ivan?" tanong nya
"oo , ako nga bakit?"
"Ako nga pala si Kath, kapatid ko nga pala si Ate Angeline." Lumapit agad ako sa kanya"M-may balita na ba sa ate mo? Magaling na ba sya? Nawala na ba yong sakit nya? Makakaalala na ba sya?."
Excited na kong makita si Angeline. Pero bigla akong kinabahab ng pagtingin ko kay Kath. Biglang lumungkot yong mukha nya.
"W-wala na si Ate" Sabi nya sabay patak ng luha sa kanyang mga mata.Hindi ko narin maiwasang lumuha dahil sa narinig ko. Para akong binagsakan ng langit at lupa.
"S-sigurado ka? Diba malakas yong ate mo?.. Nag promise panga sya sakin na babalik sya."
"Sorry Ivan" napayuko nlng din sya
"K-kailan pa? " Patuloy parin sa pag ago ng mga kuha ko.
"Nong isang araw pa. I'm sorry kung ngayon lng namin nasabi sayo. Hinanap ka namin non kasi sabi ni ate na bago sya mamatay ay gusto ka daw nyang makita pero huli na ang lahat."Tumakbo ako papalayo at pumunta sa puno kung saan nandoon ang mga ginuhit na letra namin ni Angeline.
"Angeline, bakit? bakit mo ako iniwan? Akala ko ba babalik ka?"
Hinawakan ko ang yong sinulat ni Angeline sa puno
"Angeline love Ivan"
Saksi ang punong ito kung gano kita kamahal. Kung gaano tayo nagmamahalan.
Pero saksi rin ang punong ito kung gaano ako nasasaktan ngayon.Angeline bakit?
Napahilamos nlng ako ng mukha. Maraming luha ang tumulo at hindi ko ito kayang pigilan kaya iyak nlng ako ng iyak.Lalaki ako pero napakaiyakin ko. Pero hindi rin naman nila ako masisisi dahil sino ba namang hindi iiyak? Sino ba namang lalaki ang hindi iiyak dahil nawala ang kanyang mahal na mahal na babae.
Kung saan ka man ngayon Angeline.
"Mahal na mahal kita
Mahal na mahal kita
by: Sam ConcepcionDon't forget to vote guys!
BINABASA MO ANG
The Day She Said Goodbye (Completed)
FanfictionSaying "Goodbye" means hurting someones heart but it give a chance to someone to be happy :) Kilalanin natin si Ivan. Isang masungit na tao pero simula nang makita at madamay sya sa kalokohan ng isang babae, nagbago lahat. Ang dating tahimik naging...