Mo Chuisle / Taoris

3.

Ayı gibi uyuyan tao'ya bakıp gözlerimi devirdim.

Ben sabaha kadar nöbet tutmuştum, eve geldiğimde bu manzara ile karşılaşmam hiç hoş değildi.

Ben köpek gibi çalışırken onun yatması zoruma gidiyordu, ben yatmıyorsam o da yatamazdı.

Fakat 2 canlıydı, ama umrumda değildi.

Çocuk benden değildi sonuçta hah. O yüzden rahatı umrumda değildi.

Tao'nun altından yastığı binbir zorlukla çekip yere attım, işin garip yanı hiç yadırgamamıştı.

Garip bir çocuktu, biraz daha yatağa eğilip yüzüne bakmaya başladım.

Şu an neden yaptığımı ben de bilmiyordum. Düşman kuzendik biz ama şu an evliydik (!)

Geri doğrulup üzerimde ki ceketi çıkardım.

Tao ile uğraşmayı başka bir zamana bırakabilirdim.

Yerden  attığım yastığı alıp tekrar yatağa koydum, yorganı açıp yatağın içine - Tao'nun sol tarafı- kıvrıldım.

Çok uykum vardı ve bu yatak sıcacıktı, şu an yatağıma gitmeye üşenmiştim sadece sebep buydu.

********

-Benimle yatan sensin, suçlu ben mi oldum?

-Hayatım neden öyle diyorsun? Biz evli çiftiz, misafirin yanında öyle denir mi?

-misafir dediği kişi, Teyzemin oğluydu ve bize ders çalışmaya gelmişti, pardon dedikodu yapmaya, kris bizi ders çalışırken bilecekti biz de dedikodu yapacaktık. Fakat kris bana yapışmıştı ve bırakıyordu.

-Kris Hyung, Tao ile bu kadar iyi anlaştığınızı bilmiyordum en son 6 yıl önce birbirinizin kafasını yarmıştınız. Sonra bir öğrendim ki evlenmişsiniz. Bir de bebek varmış ismi ne?

-Sana ne?

Kris'e çaktırmadan dirsek atıp Leo'ya gülümsedim.

Zaten yeterince utanmıştım bir de rezil olmak istemiyordum...

-Yani leo'cuğum dediğin gibi o 6 yıl önceydi. Şu an birbirimizi çok seviyoruz ve bebeğimizin ismi de Zifan.

Leo gözlerini kısıp bize baktiğinda kris de gülümseyerek saçlarımdan öpmesiyle kaskatı kesilmiştim.

Rol icabı olsa bile iğreniyordum ve canımı yakıyordu.

Leo gidince o pembe masal sönecekti.

Ve biz o iğrenç hayatımıza geri dönecektik.

Hadi ama mükemmel hayatım vardı.