Nooit gedacht dat een jongen zoveel om mij kon geven

Hoofdstuk 1

"Oumaima wakker worden." Hoorde ik een zachte stem naast me. Ik werd wakker en zag mijn lieve broer Brahim half wakker naast mijn bed staan. Brahim en ik konden erg goed met elkaar opschieten. We deden erg veel samen en vertellen ook veel geheimen aan elkaar wat niet vaak voor komt bij een Marokkaans gezin. Brahim en ik waren gewoon onafscheidbaar van elkaar waar ik vooral trots op was. "Oumaima straks kom je nog te laat op school op staan." Ik stond met tegenzin op en Brahim liep weer mijn kamer uit. Wat zal ik vandaag aan trekken? Dacht ik bij mezelf. Ik kon maar niks vinden dus besloot ik maar om een lekkere douche te nemen want het was nog best vroeg.

Toen ik klaar was met het douchen droogde ik me af en trok mijn badjas aan en liep naar mijn kamer toe maar kon nog steeds niets vinden om aan te trekken. "Brahim?" Riep ik en algauw stond mijn broer naast me. "Ik weet niet wat ik aan moet doen. Wil je wat voor me uitzoeken?" Ik zag hoe Brahim lachte "subhanallah, altijd weer hetzelfde liedje met jou." Hij pakte een witte linnenbroek een roze rokje met een wit/roze truitje. "Is dit goed?" Vroeg hij. Ik knikte en bedankte hem en trok snel mijn kleren aan, stopte mijn boeken in mijn tas, deed mijn hoofddoek op en liep naar beneden.

Mijn lieve moeder had het ontbijt al klaargemaakt en zat aan tafel op mij en mijn broer te wachten. Ik kuste mijn moeder op haar voorhoofd en nam plaats aan tafel en begon met mijn ontbijt, terwijl mijn moeder een lekkere glaasje Marokkaanse thee inschonk. 2 minuten erna kwam mijn broer en nam ook plaats om te onbijten. Gelukkig was de school niet ver hier vandaan. Het was 8 uur en samen met mijn broer liepen we naar de bushalte. We waren druk in gesprek totdat een vriend van Brahim erbij kwam, ging ik wat opzij. Ik voelde me nooit goed als er een jongen bij stond. Ik kan me dan nooit een houding geven. Ik keek de andere kant op en algauw kwam de bus eraan. We stapten in en liep mijn broer achterna die helemaal achterin de bus ging zitten, dus nam ik maar naast hem plaats. Op school aangekomen zag ik mijn vriendin Btisame staan. Ik groette haar met de 4 gebruikelijke kusjes en liep samen met haar naar de aula. Precies toen we in de aula wilden gaan zitten, ging de eerste bel, dus liepen we naar het lokaal. Het was een saaie dag en het verliep hierdoor erg langzaam. Eindelijk was het 12 uur en hadden we pauze. Btisame, ik en een aantal andere klasgenoten gingen aan een tafel zitten en waren druk in gesprek en het opeten van onze lunch. "Mag ik even storen?" Ik hoorde een jongen iets vragen aan een klasgenootje en algauw boog ik mijn hoofd naar beneden. Het klasgenootje stond op en liep samen met hem mee. Toen ik hoorde dat ze weg liepen keek ik weer op en ging weer verder met het gesprek van net. "Hey Oumaima die jongen van net keek steeds jou richting op he." Zei bBisame zachtjes in mijn oor. "O misschien keek hij naar het meisje achter mij." Zei ik vlug en begon meteen verder met een ander onderwerp. Btisame keek me vreemd aan maar liet het gaan en praatte verder met ons mee.