Echo of a Heartbeat ( နှလုံးသားရဲ့ပဲ့တင်သံ )

Chapter 1 - မြင်မြင်ချင်းအချစ်ဆိုတာ ...

ညဂ်ဴတီၿပီးတာနဲ႔ Xiao Zhan အနားယူတဲ့အခန္းဆီ ေျခတ႐ြတ္တိုက္ရင္း ေလ်ွာက္လာသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅နာရီေလာက္က အႀကီးစားယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္ၿပီး လူနာေတြေရာက္လာတာမို႔ သူေကာအဖြဲ႕သားေတြပါ ေတာ္ေတာ္အလုပ္မ်ားသြားၾကသည္။ လုပ္ငန္းခြင္စဆင္းခ်ိန္ အေရးေပၚဌာနမွာတာဝန္က်တဲ့ Xiao Zhan ကံဇာတာတက္ေနတဲ့ပံုေပၚ၏။

" ေဒါက္တာ Xiao အနားယူေတာ့မယ္ေပါ့။ "

အခန္းအျပင္မွာ သူ႔လိုပဲဂ်ဴတီလာခ်ိန္းတဲ့ ေဒါက္တာSongက အရင္ႏႈတ္ဆက္လာသည္။ အျပင္မွာမိုးလင္းခါစပဲရွိေသးတာမို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာေသခ်ာမျမင္ရသည့္တိုင္ ဘယ္သူကဘယ္ဝါဆိုတာ အာရံုခံမိၾကသည္။

" အင္း။ ၃ ၄ နာရီေလာက္ အိပ္ဦးမလို႔။ ေဒါက္တာ Songလည္း ခဏနားဦးေလ။ "
" ဟင့္အင္း။ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ခဏျပန္ၿပီးအဝတ္အစားလဲဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ကကြၽန္ေတာ့္နားရက္။ "
" ေကာင္းတာေပါ့။ ပင္ပန္းတာေတြ အကုန္ေျဖေဖ်ာက္ခဲ့။ Chen Chenကိုလည္း အကိုXiaoက သတိရတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ဦး။ "

Chen Chenက ေဒါက္တာSongရဲ႕ ညီမေလး။ အလယ္တန္းေက်ာင္းသူပဲရွိေသးသည္။ Xiao Zhanနဲ႔ ေဒါက္တာSongက အထက္တန္းတုန္းက တစ္ခန္းတည္းသူငယ္ခ်င္းေတြမို႔ တစ္ေယာက္အိမ္တစ္ေယာက္ သိေနၿပီးျဖစ္သည္။

" သိပါၿပီ။ ၂ေယာက္စလံုးအားတဲ့ေန႔ အိမ္မွာဆံုၾကတာေပါ့။ "
" မွတ္ထားၿပီးၿပီေနာ္။ "

ေဒါက္တာSong အိမ္ျပန္သြားတာနဲ႔ Xiao Zhanလည္း အခန္းထဲဝင္ မီးအကုန္ပိတ္ၿပီး လြတ္ရာခုတင္တစ္ခုမွာ လွဲအိပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ၁မိနစ္မျပည့္ေသးခင္ သူလံုးဝအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

တီတီတီတီ !

အဆက္မျပတ္ျမည္ေနတဲ့ဖုန္းေၾကာင့္ Xiao Zhan မထခ်င္ထခ်င္ အိပ္ရာႏိုးလာၿပီး ခုတင္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္လိုက္သည္။ ဂ်ဴတီကုတ္ထဲကဖုန္းကို လက္နဲ႔စမ္းႏႈိက္လိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။ တစ္ဖက္က အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ စီနီယာက ဘယ္တုန္းကတည္းက ေခၚေနမွန္းမသိ။ ဖုန္းဝင္သြားတာနဲ႔ တစ္ဖက္မွေဒါသတႀကီးေအာ္လိုက္သည္။

{ အလုပ္သင္Xiao မင္းဘယ္မွာလဲ။ အခုခ်က္ခ်င္း အေရးေပၚဌာနဆီလာခဲ့။ ဒီမွာလူနာေတြကို လိုက္စစ္ေဆးဖို႔အခ်ိန္က်ၿပီ။ }