FIRST LOVE NEVER DIES [FINISHED]

FIRST LOVE NEVER DIES SPECIAL PART 2

FIRST LOVE NEVER DIES: SPECIAL CHAPTER PART 2

ENCHANTRESS ATHENA ANDERSEN LEE’S POV

And HELLO PHILIPPINES!!!! ^_____________^V

Kakalapag lang nang eroplanong sinasakyan namin… matagal-tagal din kaming naka-upo… tapos connecting flight pa yung amin… pagod na pagod nga ako eh -__- ang dalawang boys din… buti nalang at may sariling upuan si Jusench sa eroplano, medyo hindi nahirapan si Prince sa pag-aalaga… Tulog all the way lang naman ginawa namin…

“WELCOME TO PHILIPPINES VISITORS!! WELCOME HOME KABABAYAN!! ENJOY YOUR STAY BECAUSE IT’S MORE FUN IN THE PHILIPPINES!!”

Woah? Kung maka-plug naman tung voice over oh? :D talaga din namang It’s more fun in the Philippines.. Yeeeeeeeba! ^_^v

“Baby, san na gamit natin?” tanong ko pagkatabi ni Prince sakin at karga-karga niya si Jusench na natutulog sa shoulders niya…

“nandun na… pina-asikaso ko na sa kaibigan ni Mama dito para madali na… maya-maya nandun na yun sa kotse natin…” iba na talaga pag may connection ano? :P

“asan na ba yun? Aish! Ang tagal ah…” Prince murmur…

“sino?” linibot ko tingin ko at tiningnan yung tinitingnan din niya… Hindi pa pala kami nakakalabas sa arrival area… -__-

“yung ano… ay nandito na… Miss, here…” sigaw niya sa may likuran ko, tapos pag-lingon ko may babaeng, staff ata dito sa airport? Tapos may tinutulak siyang….. Wheelchair? -__-

“Sorry po Sir Lee kung natagalan… Welcome back to the Philippines po Sir… Maam…” bati niya sabay smile tapos nag nod lang ako kasi nagtataka bat may wheelchair? -___-

“Mrs. Lee, sumakay na po kayo sa wheelchair…” sabi nung girl tapos tinuro yung wheelchair…

“WHAT?” O_O bat ako? Wala naman akong pilay ah… I stared Prince…

“C’mon baby… sumakay ka na, wag ka nang maglakad, I know your tired… sige na…” Prince convinces me…

“ayoko baby… -_- nakakahiya oh… kaya ko namang maglakad eh… sige na… maglalakad na ako… kaya ko pa naman…”

“No… Please… just sit down here at ako na ang magtutulak… sige na naman Enchantress…” naaawa na ako kay Prince kaya…

“sige na nga… pano si Jusench? Mahihirapan ka niyan… dito nalang siya sa lap ko…”

“wag na… baka maipit yung tummy mo… Miss, paki karga muna nitong anak ko.. pwde?” ARGH!!! Si Prince talaga!!!

“Oh sige po Sir… =) akin na…”

Binigay na ni Prince si Jusench dun sa babae… na may nametag na Anna.... at kinarga na niya sabay sa paglalakad namin… este ni Prince… nakasakay nga pala ako sa wheelchair… =_= Asan na ba yung exit door dito kasi?! Nakakahuya, pinagtitinginan nila ako kasi nga naka wheelchair T_T Pwde bang ang exit door nalang ang lumapit sakin? T_T ang laki kasi naman nang NAIA eh T_T