(a.n: add me on facebook: unikaijawattpad@yahoo.com
Follow me on twitter: teejayXVI)
6 years later.
PRINCE JUSTIN’S POV
Sometimes to be happy, we should learn to accept the things,
We should learn how to consider even the smallest thing that we can’t change it.
Because sometimes, insisting what you want to happen may lead to make things worst.
ANIM na taon. ANIM!
Anim na taong wala na siya.
Anim na taong hindi ko na siya kapiling.
Anim na taong hindi ko nakikita ang ngiti niyang nagpapasaya sakin.
Anim na taong hindi ko naririnig ang boses niya.
Anim na taong nangungulila ako sa kanya.
Sa anim na taong hindi ko na siya nakikita.
Mukhang wala din saysay ang buhay ko.
I’ve tried my best to change.
But heck! Walang nangyari.
Hindi ko kinayang magbago kahit alam kong hindi na siya babalik sakin.
Sa anim na taon nayan? Marami nang nagyari. Kagaya nang,
Si Mama na ang namumuno sa companya namin, biglaang iniwan kasi ito ni Mylene, bigla siyang nawala sa companya at iniwang pabagsak na, pilit naman ni Mama itinayo kaya lumago na naman ito.
BINABASA MO ANG
FIRST LOVE NEVER DIES [FINISHED]
Teen Fiction[NO SOFTCOPIES] Gaano ka tindi ang salitang “LOVE” para sayo? Isipin niyo ang LOVE; Nagagawa nitong MAPAG HINTAY ang MAINIPING TAO. Nagagawa nitong MASAKTAN ang MANHID na TAO. Nagagawa nitong MAPATAWA ang MALUNGKUTING TAO. at maging TANGA ang isan...