Gökyüzü ( Fikrimin İnce Gülü 🌹 )

12.Bölüm

Elimdeki kutuyla birlikte mutfağa doğru ilerledim . Kutuyu masanın üzerine koyup elime hemen cezveyi aldım . Bir bardak dolusu kendime Türk kahvesi yapacağım .  Herkes farklı şeyler içerken ben yine klasik " Türk Kahvesi " vazgeçilmezim. Kahvem 4-5 dakikada hazır oldu . Bir sandalye çekerek oturdum masaya . Kutunun içindeki kitabı merak ediyordum . Kutuyu hızlı bir şekilde açtıktan sonra  kitap ile bakıştım bir müddet . Kitabın tasarımı sonbahardı . "Benim Öyküm " idi kitabın adı . Sonra yazarın adını okudum : " Meryem Atlay " yazıyordu . Bu  isim tanıdık geliyordu bir yerden ama nerden ? Dikkatimi çeken başka bir şey daha vardı kitabın üzerinde . Kitabin altındaki söz beni çok etkilemişti . Şöyle yazıyordu : " Mevzu unutmak olursa acınız değil ; adınız bile kalmaz !" Gerçekten güzel bir sözdü . Acaba  hangi hisle yazmıştı yazar kitabını ?  Hemen okumak için kitabı açtım . İçinde bir not ve zarf vardı . Notta şöyle yazıyordu : " Herşeyi hatırlamadan önce ve kitabı bitirmeden bu zarfın içindekilere bakma !"   Çok merak ediyordum herşeyi . Hemen 1. Bölümden başladım .

   **********
Sayfaları karıştırarak okumaya başladım . Yazar 1. Bölümünde bir aşka ihtiyacı olduğunu ve aynı zamanda bu aşkların gerçek olmadığına da değinmiş . Aldatılmış ya da terk edilmiş olabilir . Belki de gözlemlemiştir . Hemen 2 . Bölümü okumaya başladım . Bu bölümde ise koyu harflerle yazılı olan " Bir köşeye sıkışıp kaldım . " cümlesi dikkatimi çekmişti . Bu yazar ne yaşamış olabilirdi de bu kadar karamsar .
Yine gözlerimi gökyüzüne çevirip hayallere dalmaya gittim . Gözlerimi sımsıkı kapadım . Ve hayallerime doğru gittim . Uzaklardan bir ses "Fikrimin İnce Gülü " diye tekrar ediyordu . Gözlerimi açmaya niyetim yoktu . Ve aynı ses " UYAN! " diye haykırdı . Sallanıyordum . Deprem olmuştu galiba . Hava da çoktan kararmıştı . Uyku sersemi bir halde duvara çarparak lavaboya gittim . Aklıma gelmemişti ışıkları açmak. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra biraz daha iyi hissediyordum kendimi . Mutfağa doğru gittim . Buzdolabını açıp 1-2 dakika öyle boş boş baktıktan sonra geri kapattım . Canım bir şey yemek istemiyordu . Bir yorgunluk çökmüştü . Odama gidip o kitabı sonuna kadar okuyup bitirmek istiyordum . Zorla yürüyerek odama gittim ve enfes ay ışığının altında okumaya devam ettim .