★ საკუთრება ★

583 78 30
                                    

     სისხლი,ყვირილი,ტკივილი.ჯიმინი ხედავს როგორ სტკივა ჯონგუკს რომელსაც შტორმის დროს რაღაც შეერჭო მუცელში.ის სისხლისგან იცლება და ჯიმინი ვერაფერს აკეთებს უბრალოდ დგას და უყურებს,როგორ კვდება მისი სიყვარული თან ისე რომ არც კი უთქვავს < მე შენ მიყვარხარ >

- ჯონგუკ_ ყვირის ჯიმინი,გუკი თავს ატრიალებს მისკენ,ცდილობს ჯიმინი არ შეაშინოს მისი ტკივილით და უბრალოდ კბილებს მაგრად აჭერს ერთმანეთს

- მე შენ მიყვარხარ_ ამბობს ჯიმინი,მაგრამ გვიანია ჯონგუკმა ვერ გაიგო,ის მოკვდა.მისკენ მირბის და ანჯღრევს

- გთხოვ არ დამტოვო,ძალიან გთხოვ ჯონგუკ_ თუმცა ჯონგუკის სხეული აღარც არის.თვითონაც ქრება და მხოლოდ ხმა ესმის

- ჯიმინ_ თვალებს ახელს და საყვარელი ადამიანის თვალებს აწყდება.მაშინვე ზედ ეხვევა როცა იაზრებს რომ სიზმარში იყო.

- ციცხალი ხარ ჯონგუკ,ცოცხალი_ კანკალებს ჯიმინი

- ხო ცოცხალი ვარ აბა ასე მალე რანაირად მოვკვდებოდი სულელო

- არ მიმატოვო ჯონგუკ გთხოვ

- მე ისედაც სულ აქ ვარ სად უნდა წავიდე?_ ეცინება.ჯიმინი ოდნავ სცილდება,როცა ხვდება რომ უაზროდ იქცევა.

- მაპატიე სიზმრის ბრალია

- ხშირად უნდა ნახო ეგ სიზმრები რომ მერე სულ ზედ მყავდე მოწებებული_ იცინის და ჯიმინს კალთაში ისვავს,თვითონ კი საწოლზე ჯდება.
.

- ახლა რა?

- რაზე ამბობ?

- აქ მოვკვდებით ყოველდღე იმაზე ფიქრში რომ ბოლო დღეა? ჯონგუკ არ მინდა აქ ყოფნა

- მალე წავალთ გპირდები,ჯანდაბა!!! მინდა რაღაც გითხრა_ სერიოზულად ამბობს ჯონგუკი.ჯიმინი უკვე კვდება თითქმის იცის რასაც ეტყვის,რომ როცა აქედან წავლენ ერთმანეთს აღარ შეხვდებიან.თვალებს ხუჭავს და ელოდება როდის იტყვის საბოლოოდ მწარე სინართლეს.

★ ზღვაში დაკარგულნი ★ [ Completed ]Where stories live. Discover now