CHAPTER TWO: TWO PRINCES
SHIN WOO’S POV
Damn. I can’t take my mind off that girl.
>> Flashback
“Yah! Shin woo-hyung! Let’s go outside. It’s too crowded in here. Please?”
Ugh. Lee Kwangmin is at it again. But I agree with him, I also want to breath the fresh air outside.
“Wala pala kayong binatbat eh!”
Kwangmin and I looked down and saw three guys facing a girl. And behind the girl is a kid and a guy about Kwangmin’s age.
“Hoy kayong mga takas sa zoo! Kayo ang mga bakla! Bata, pinapatulan niyo! Walang hiya! Sige, suntukan tayo! Di ko kayo aatrasan!”
I laughed a bit on what the girl said. She sure got some nerve. Yeah, I understand Filipino but I never speak the language.
“Hyung, did you hear that? Haha, that girl’s funny.”
The next thing I knew tumatakbo na sila palayo.
>> End of Flashback
Sino kaya siya?
AKIRA SHIRAISHI’S POV
Hay, grabe na talaga yung mga bully na yun. Dinamay pa nila si Jiro na isang bata lang. Kung ako lang siguro yun, nakipagbugbugan na ako. Kaso, nandun si Jiro eh, ayokong makakita siya nun.
“Sir, etoh na po ang ice pack”, sabi ni Yaya Madring sabay abot niya ng ice pack. “Naku! Ano nga ba kasing nangyari sayo bata ka!”.
“Sige, salamat po. Wala lang po, wag niyo pong ipapaalam kay mommy.”
Tinanguan lang ako ni Yaya Madring. Gulat ba kayo na nagtagalog ako? Of course naman alam ko yun, tinuruan kasi ako ni Yaya.
Nilagay ko yung ice pack sa namamaga kong pisngi. Naalala ko tuloy iyong babae kanina, si Allodia Shane. That was brave of her. Napangiti tuloy ako. Ang cute kaya ng babaeng yun, well, in my opinion.
Kinuha ko sa bag yung ID niya. Nahulog kasi yun nang hindi niya namamalayan. Isasauli ko na sana, kaso, tumakbo na siya palayo. I really need to see her at ngayon, alam ko na kung saan siya hahanapin.
