Nderkoh ne anen tjeter........
Luisi nuk po mund te flinte gjithashtu. Ajo vajz po e cmendte ate. Kishte rene kaq shum keq ne dashuri me te, sa mezi priste ta shihte te nesermen.
......................................
Te nesermen!!
-Mirmengjesi bukuroshe .
-Mirmngjesi sydac (I flet Anna embel, ndryshe nga heret e tjera).
-Si me fjete?
-Une nuk fjel ndonjehere keq me ate dyshek te rehatshem e te dashurueshem qe kam.
-Hahahahaha, pa shiko. Do ma japesh ndonje nat borxh mua , sepse ai i imi sikur shum i parehatshem eshte. Nuk me le te fle rehat.
-Ncuq, nuk ja jap askujt. Eshte i imi, dhe vetem i imi .
..........
Nderkoh qe zilja e ores se gjashte sapo kishte rene.
-Si thua, te te shoqeroj per ne shtepi?
-Jo cthua, do te duhet te kthehesh mbrapsht pastaj, do besh goxha rruge. Po shkoj me vajzat, ska gje.
-Por kembengul, te lutem. Une se kam problem te kthehem pastaj .
-Ne rregull, hajde pra.
Nderkoh qe ecnin rruges, Anna fliste me dashuri per cdo gje. Luisi po kuptonte qe, ajo nuk ishte vertet aq e eger. Ishte nje vajze qe enderronte, besonte shume ne endrrat e saja. Dukej sikur i mungonte dicka. Dukej sikur dicka e kishte bere te ndihej keq dikur. Por ai skishte nder mend mend ta pyeste tani, skishte nder mend ta prishte ate moment.
-Epo, ja ku arritem. Une jetoj ne kat te 4. Humbas cdo dite nga 2 kg duke i hipur dhe duke i zbritur ato.
-Epo, jo me kot ke gjith kte trup.
-Ore tii :S. (Anna e gjuan ne shpatull.)
Luisi e sheh embel. Fiksohet te syt e saj. Anna gjithashtu.
-Hmm, mendoj se duhet te ikesh tani.
-Huh, po ke te drejt. Me hutove fare .
-Epo pacim pra. (Anna I zgjat doren).
Nderkoh Luisi e terheq edhe e puth ne faqe.
-Pacim tani.
E veshgon Annen derisa futet brenda pallatit, e veshgon me dashuri menyren se si ajo eshte, se si ajo ecen. Eshte komplet nje engjell.
....................................................
Anna po ndihej kaq... kaq ndryshe. Po fillonte te ishte perseri ajo qe kishte qen dikur, e lumtur dhe e qeshur.
Futet ne fb per ti shkruajtur. Shikon ‘’inbox (2)’’. Njera ishte nga Dori, dhe tjetra nga..
Futet ne fb per ti shkruajtur. Shikon ‘’inbox (2)’’. Njera ishte nga Dori, dhe tjetra nga.......
Nga klei. Cfar dreqin kerkon ky idot tani .
-Hahh, ke filluar te dalesh me tjeter tani eee? Shijoje sa e ke se ske per ta pare me pastaj. Kur une them ti je vetem e imja, je vetem e imja dhe pik muhabetit. Edhe ate k*cken qe ma ke per shoqe,sikur ta njihje se cfar eshte ajo. Nejse, do flasim. Te puth zemer.
Ohh zot sa i pafytyre qe eshte. Cfar dreqin do te thote me ‘’ Edhe ate k*cken qe ma ke per shoqe,sikur ta njihje se cfar eshte ajo.’’?
As qe po I kthej prgj fare . Idjot !!
Sms tjeter.
Heiii zemer, me tha Andi qe kishe vajtur ne shtepi me Luisin. Po te pelqen ai eeeee ?
Tputh o zhapik .
-Haahahahha po o midhje, me ate erdha. JOOO, aspak. Jemi thjesht shok dhe kaq.
-As une spo them qe jeni me shume. Por qe te pelqen, te pelqen, dhe kte se mohon dot se e kam pare se si e sheh. Ama edhe ai ka ren keq fare me ty, madje qe ne fillim qe te ka pare. Mikela eshte duke ngren veten me dhemb tani.
-Dor, mos e tepro. Jemi shok dhe kaq . Aman o zot mos ma kujto !
-Ehe, mir shok e lem pra .
-Moj tiiiii...
-Miiiir moj, nuk po them me gje un .
...............................
Nuk i tregoi gje Dorit per ate qe i kishte thene Klei. E pse tja thoshte? Me siguri ai e kishte then ate per ta ndare nga shoqja e tij me e mire.
-Dor, kur do i tregosh te verteten Annes?
-Ndonjehere, And, ndonjehere ndoshta. Kam per ta lenduar, do e zhgenjej. Ka per tme urryer dhe ska per te dashur tme flase me. Kam per ta humbur nje mike, te vetmen me sakt. Duhet te pergatitem per kte kur tja them.
-Ti e bere thjesht per te miren e saj, per tja mbrojtur.
-Nuk ka per te kuptuar And, nuk ka per te kutpuar.
(Andi shihte Dorin me dhembshuri. Po i dhimbsej shume, vertet. Kishte rrezikuar kaq shume per ta mbrojtur Annen nga ai idjoti, dhe tani po rrezikon shoqerin me te).
-Ann, ke deshir te dalim ndonje dit? Me jep mundesin te flasim. Do e shikosh se jam vertet nje mik i mire. Ose, mund te jem .
-Patjeter. Vlora eshte nje qytet i madh. Ku preferon te dalim.
(Ajo po pranon, po tregohet e but. Nuk mund ta besoj ^^).
-Dalim bregut. Eshte me qetsi, ka edhe pamje te mrekullueshme gjithashtu.
-Jam dakort. E leme per te premten mbas mesimit, meqe e shtuna eshte pushim.
-Jam mese dakort.
-:).
-Ann, mund te te bej nje pyetje? Por te lutem, nuk dua te merzitesh.
-Po patjeter.
-Pse u solle aq keq me mua ne fillim? Dua te them, ti as nuk me njihje.
-Do flasim te premten per kte Luis. Ne fund te fundit cdo gje qe ndodh e ka nje arsye. Edhe sjellja ime ndaj teje.
Luisi e ndjeu qe ajo u merzit. Ndoshta nuk beri mire qe e pyeti. Megjithate, ajo tha qe do ja shpjegonte te premten. Ai mezi po priste te kalonin kto dy dite dhe te kalonte pak kohe vetem me te. Te fliste me te, ta njihte me mire, dhe pse per te, ishte e mjaftueshme ajo qe dinte, nje vajz nevrike por e embel njekohesisht. Duhej te mesonte cfar i pelqente te bente ne kohen e lir, me se merret, cfar endrrash ka, cfar ngjyre i pelqen, cfar ushqimesh preferon, gjithcka gjithcka.
-Oh une i shkreti qe po cmendem per kte vajz.
Psheretiu Luisi. Nderkoh qe e degjoi..
