BÖLÜM:5

116 9 11
                                    

*Fatih Kaleliden*

OHAAA.BUNUN NE İŞİ VAR BURDA?!

X:Fatih,konuşabilir miyiz?
Fatih:T...tabi tabi.

Cemre,Cemre geldi..Neden geldi ki?Evlendiğimi oğrenince köyden Istanbula taşıdı..Neden döndü?Neden şimdi?Peki döndüyse o ne demek?Konuşmak istiyorsa,ne konuşacak ki benimle?Kafam sorularla dolu,hiç bir soruya cevabim yok ama.

Cemre:Fatih,nasilsin?
Fatih:İyim,sen nasisun?
Cemre:Ben döndüm,nenem için.
Fatih:Neden?Birşey mi oldi?
Cemre:Nenem çok hasta..İyileşince gidicem buralardan.
Fatih:Geçmiş olsun.

Biraz gerildim,yani Cemre ile büyüdüm,çocukluğumuzdan beri beraberdik biz..Hep yanimdaydi..Ama aklım karıştı,neden onu Berraği gibi bakamiyorum?Neden ayni şekilde bakamiyorum?Sanki Berraği daha sıcak bakiyorum..Neden böyle oluyor ki?Ben böyle şeylere anlamam..

Cemre:Fatih,bak biliyorum..Zor oldu senin için.Benim için de öyle ama.Hayatına karışmam.Karınla,mutlu mutlu yaşa ve diğerlere takma.Tamam mı?
Fatih:Cemre..
Cemre:Tamam mi dedim?
Fatih:Tamam.
Cemre:Söz mü?
Fatih:Söz.
Cemre:Görüşürüz ozaman,Fatih.
Fatih:He..

İçere geçtim,Berrak yok.Kimse yok.Herkes nereye kayboldi onu bilmiyorum..Anlamiyorum ki.Madem kimse yok,bu mektubu ben okuyacam..

Mektup:

Sevgili Fatih,

Nerden,nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama bi yerden başlamam lazim.Yazmadan gidersem,sana büyük haksızlığı etmiş olurum.Uzun zamandır tanışmıyoruz,zorla evliyiz ve zorla beraber yaşamaya zorunda kalmişiz..Ama önemli olan şu ki ben senin yanında dururken hiç bir zaman kötü hissetmedim.Bana iyi geliyorsun demekki..Hani sen bana demiştin ya "zorla da olsa evliyiz"?Normalde söylediğin şeyleri duymamak tercih ediyorum ama bu aklımda yapıştı kaldı...Çünkü bu doğru.Zorla da olsa biz evliyiz.Sen benim içimdeki,benim bile ulaşamadığım yerlere dokundun...Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor.Bu mektubu yazdığımda içimden ne geçiyordu biliyormusun?Bize düşündüm..Başka şartlar altında tanışsaydık diye ne olurdu,her şey nasıl olurdu.Keşke seninle biraz mümkün olabilseydik,bu kadar imkânsızlık canımı acıtıyor.Sana hiç söylememiştim,ama hayalimdi.Trabzonda yaşamak hayalimdi.O hayal bi saniye de olsa bile gerçek oldu,sayende.Senin omuzunda ağladım,her daim yanımdaydın,benim için çoğu güzel şeyler yaptın..Ama bugün her şey bitmek zorunda..Gitmek zorundayim,çünkü ben prensesler gibi yaşamaya bilmiyorum...

Hoşçakal mavi gözler..

Mektubu okuduğumda neyi hissettim bilmiyorum..Sanki kalbim yarim kalmiş..Sanki ben yarim kaldım..Onun peşinden mi gitsem?Gidersem de ne olacak?Sanki dönecek.Beni istemiyor,hiç istememiş ki zaten.O kos koca konaktan buraya neden gelsin ki,gelse de neden kalsin ki?O istemiyorsa ben zorlayamam onu..Kafam karıştı..Ve yine yeniden aklımda bin tane soru var,ama hiç birine cevabim yok...Kumluğa mi gitsem?Murat ordadır,onunla mi konuşsam?Öyle yaparim..Kumluğa gelince,Murat oturuyordu çay içiyordu,demekki Mustafa abim biyere gitmiş yoksa bu oturamazdi ki böyle..

Murat:Hayirdur ikizum o yüz ne öyle?
Fatih:Al.. ×mektubu uzattım
Murat:Bu ne?
Fatih:Oku,anlarsun.

Murat okumuş,bana dönmüş karışık karışik bakiyormuş.

Fatih:Ne bakaysun?
Murat:Gittun mu peşinden?
Fatih:Gitmedum.
Murat:Neden?
Fatih:Zorla tutamam onu.Kalmak istemiyi,gördün işte.
Murat:La oğlum git konuş..Gözleri içine baka baka söylesun.Ozaman doğru mu yalan mi anlarsun..
Fatih:İkizum,gidemem ki.Gidersem de konuşsam da ne değişecek?Hiç birşey.
Murat:Fatih?
Fatih:He?
Murat:Kalk git ula kızın peşinde!
Fatih:Ne?
Murat:Kalk git ula!!

Okadsr bağırdı ki,onu dinlememek için kalktum ve gittum Berrağın peşine.Gece olunca onun konağına geldim.Konağın önünde duruyordum,toparlanmaya çalışıyordum,ne diyeceğimi düşünüyordum,birden böyle yüksek sesler gelmiştir ordan.O da yeni gelmiş belki selamlaşiyorlar..Beklemeye karar verdim.Orda dururken ordan yüksek sesler gelince onlar ne konuşuyorlar anlamak zor değildi..

Haşmet:Sen bu eve nasil geri dönersin!??!

*tokat atar

Berrak:Aah!!

*Berrak Yılmazdan*

Pişmanim,geldiğim için pişmanim..Ama benim kaderim böyle ise herkesin hayatını mahvedemem.Fatih bensiz mutlu olur..Zaten kimim ki ben?Hu tokat okadar zordu,okadar ağırdı.Ben vurmaya devam etti.Durmayacak,hiç durmayacak.Bu gece ölücem..Hakkını helal et Fatih!Hakkını helal et.

Haşmet:Dönmiceksin demedim mi?
Berrak:Dönmek zorundaydım!
Haşmet ×tokat atar:Beceriksiz!Senin evin yok artik!Çık burdan!Kocana dön.
Berrak:Yap..yapamam..
Haşmet:Yapamazsın öyle mi?

*Haşmet vurmaya devam eder

Berrak:Y..ya..yapmaa..Yapma..

*Fatih Kaleliden*

Bu,bu Haşmet,Berraği mi dövüyor lan?Kapıyı kırdım ve girdim.Berrak yatiyor,gözleri kapanmış.Haşmet onu hala vuruyormuş.Ulan it!Direk Haşmete darlandum,kaç kez onu vurdum bilmiyorum ama hic bir zaman bize yaklaşmayacak.Berrak bayılmış.Acil hastaneye gitmesi lazim.Kucağima alip,arabaya bindirdim.

Fatih:Bana bak Haşmet!Eğer bi daha Berrağin yanında seni görürsem,yemin ederim seni öldürürüm!

Arabaya bindim ve ordan uzaklaştık.Hastaneye gidiyoruz.Berrak uyanmış.

Berrak:Fa..fatih?
Fatih:Berrak?İyi misun?
Berrak:O...o.. *ağlamaya başlar
Fatih:Şş tamaaam,geçti..Bak ben burdayum.Korkmana gerek yok.

Ağliyor ve durduramiyor kendini.Hastaneye geldik,doktorlar onu hemen aldılar.Benim elimden fazla birşey gelmiyor,bekleyip görücez ne olacak.Oturdum ve öylesine düşünüyordum..Bu kız ne bicim bi hayat yaşamiş ki bu manyakla...Bi baba kızını böyle döver mi?Bu iti ben bitirecem ama önce Berrak bi iyileşsun.

*iki saat sonra

Doktor:Fatih bey?
Fatih:Buyrun benum.
Doktor:Berrak hanım uyandi,içeri girebilirsiniz.
Fatih:Tamam,sağolun..

Ona yaklaşırken kalbim hızlı atiyordu yine..Onu öyle görünce kalbim acıyor..Ben bi yerde oturup düşünmem lazim..

Berrak:Fatih..
Fatih:Berrak iyi misun?
Berrak:Fatih,ben..Ben özür dilerim.
Fatih:Berrak özür dilemene gerek yok..İyi ol sadece,bu bana yeter.
Berrak:Seni bu duruma soktuğum için özür dilerim.Çok utanıyorum.
Fatih:Berrak,baa bak.Özür dilemene gerek yok.Asıl ben özür dilerum.
Berrak:Sen neden özür dikiyorsun?
Fatih:Acını görmediğim ve durumu anlamadiğim için..Sana yardim etmediğim icin..
Berrak:Fatih sus!Senin bi suçun yok.
Fatih:Berrak..
Berrak:Fatih ×yüzünü ellerin arasında tutar nolur sus.
Fatih:Sustum. ×hafif gülümser
Berrak:Ne zaman eve gitcez?
Fatih:Dur ben bi doktor beyi sorayim.

Odadan çıktım,kalbim patlayacak gibi hızlı atıyormuş...Onun ellerin,okadar sıcak,narin..Allahım galiba baa birşey oliyi..Hayırlısı diyeyim de şu doktoru bulayim.

Fatih:Doktor bey!
Doktor:Buyrun.
Fatih:Berrak burdan ne zaman çıkabilir?
Doktor:Serum bittiyse hemen çikabilirsiniz.
Fatih:Sağolun.

Odaya döndüm,serum bitmiştir.

Berrak:Ne dedi doktor?
Fatih:Serum bitmiş,hayde kalk.
Berrak:Aa cidden mi?
Fatih:Evet.Hayde.

Tam hastaneden çıkıcaktık,kapıda Cemre ile karşılaştık..Nenesi hasta,normal.Yani hastaneye gelmesi normal..

Cemre:A-a aa Fatihh!
Fatih:Cemree...
Cemre:Ne işin var senin burda?İyi misin?
Fatih:İyim ben,iyim.
Berrak:Merhaba.Ben Berrak.Sen kimsin?
Cemre:C..emre ben.. ×hafif gülümser Fatihin eski sevgilisiyim ben.

*Berrak Yılmazdan*

Heee öyle mii?!

RüyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin