GEMAINE ACADEMY: The Long Lost Princess (Revising)

Chapter 7✴ ✔️

Lumakad ako sa gitna at napatingin kela Lizz at Naicy. They were supporting me. Naalala ko yung sinabi nila kanina.

__________

"No way a silver crest!"

"Oo nga nabigla nag din ako kanina."

Pagpapakita ko naman nang tattoo ko kay Naicy. Katilad ni Lizz ay nashock din sila sa meron sa kamay ko.

"Ano bang meron sa tattoo nato?"

"It's not just a tattoo Lili. It's a crest. Yan ang makukuha namin mamaya pag nag summon na nang dragons. Pero sayo. You already have one. At ang grabe pa doon ay isa itong legendary dragon. Kase its a silver crest!"

"Totoo ang sinasabi ni Lizz. Lili hindi madali makakuha nang Legendary dragon. Kase para sa Magical Princess lang ang dragon na yun."

"E kase naman nagpakita-" napahinto ako nang mag ring na ang bell.

"Mamaya na natin ito pag usapan. Saka ngayon. Lili, be careful, okay?." seryosong sabi ni Naicy sakin.

_______

"Sure ba kayo, Ms. Stella. Yang si Lili makakasummon nang dragon. Beginner pa yan. Baka pahiya lang abutin niya." Saad ni Eliza at tumawa kasama ang mga alipores niya.

"Be mindful of your manners, Eliza" sabi naman ni Miss Stella.

Napatikhim nalang ako at tinuon ang atensyon sa sarili. Nilahad ko ang aking palad at inisip ang dragon ko. Pero sa hindi ko maintindihang pangyayare ay may isang pangungusap na sumagi sa isip ko.

'Lesfia dei Klasobfru Mur Frei. Legendary dragon of magical gate. I call you'

I felt a warm feeling spread all over my body as if I was being embrace by something unknown. Parang may naramdaman akong kalahati nang katawan kong humiwalay. Is this what it feels to have a dragon? A Partner. Nang buksan ko ang aking mga mata ay isang rebulto nang dambuhalang dragon ang nakita ko sa aking harapan. The dragon was glimmering to much. Ang liwanag niyang tignan. Its scales are shining silver as its skin is purely white like heaven.

'I've been waiting for you to call me, master.'

Nang mapatingin ako sa harap ko ay napanganga ako sa 'di mapaliwanag na dahilan. It was so bright! Nasisilawan siya nang araw. My dragon was shining so brightly, it shone more than the other dragons.

"A-a," halos maubosan ako nang hangin sa kinatatayuan ko. 'Di ko na alam kung ano ang gagawin o sasabihin.

'Master give me a name'. Pagpapahayag niya sakin.

"Ah, oo nga pala." Hmm... silver dragon. Silver. Silvia... "Silvia! How's that! Okay lang ba sayo?" masaya kong saad sa kanya.

'Silvia... that's a beautiful name master. From now on this dragon's name is Silvia.' Pag katapos niyang sabihin iyon ay biglang umilaw ulit ang aking kamay. Ako'y nagtaka at napatitig, parang bahagharing nag iilaw ang simbolo sa aking kamay at tumatak ang pangalan ng dragon sa ibaba ng simbolo.